Dytryk V (według innych wersji numeracji: VI lub VII) (ur. ok. 1226 r., zm. we wrześniu 1275 r.) – hrabia Kleve od 1260 r.

Dytryk V (VI/VII)
Ilustracja
Dytryk V, wyobrażenie z 1677
ilustracja herbu
hrabia Kleve
Okres

od 1260
do 1275

Poprzednik

Dytryk IV

Następca

Dytryk VI

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 1226

Data śmierci

wrzesień 1275

Ojciec

Dytryk IV

Matka

Maria z Wettinu

Żona

Aleidis z Heinsbergu

Dzieci

Dytryk VI, Dytryk, Agnieszka, Matylda, Dytryk Luf, Irmgarda

Życiorys edytuj

Dytryk był synem hrabiego Kleve Dytryka IV i jego drugiej żony, Jadwigi, córki margrabiego Miśni i Łużyc Dytryka I Zgnębionego. Po śmierci w 1245 r. starszego brata, także Dytryka (pochodzącego z pierwszego małżeństwa ojca) został następcą tronu kliwijskiego. Po raz pierwszy pojawił się w źródłach w 1242 r. jako Dytryk z Miśni (dla odróżnienia od starszego brata określono go miejscem pochodzenia jego matki). Jeszcze przed śmiercią ojca został dopuszczony do współrządów; w 1255 r. otrzymał w podziale księstwa jego większą część z Kleve i Kalkarem, podczas gdy młodszy brat Dytryk Luf otrzymał przede wszystkim ziemie na prawym brzegu Renu z Wesel.

W 1257 r. Dytryk poślubił Aleidis, córkę hrabiego Sponheim Henryka I, która w posagu wniosła mu hrabstwo Hülchrath stanowiące lenno podległe arcybiskupom Kolonii. Po śmierci ojca w 1260 r. Dytryk odziedziczył tytuł hrabiego Kleve. Podczas swych rządów znajdował się pod wpływem arcybiskupów Kolonii, szczególnie swego kuzyna Engelberta z Falkenburga pełniącego tę funkcję w latach 1261–1274.

W 1262 r. uczestniczył po stronie arcybiskupa Engelberta w jego sporze z mieszczanami z Kolonii. W 1265 r. zerwał oblężenie miasta prowadzone przez biskupa – w legendzie sprawczynią tego uczynku miała być patronka Kolonii św. Urszula, która miała objawić się we śnie Dytrykowi. Uczestniczył jednak w dalszych starciach arcybiskupa z Kolonią. Toczył także jednocześnie konflikt z hrabiami Geldrii (zakończony układem w 1266 r.) oraz z młodszym bratem Dytrykiem Lufem.

Dytryk dbał o rozwój swego hrabstwa poprzez jego kolonizację i zakładanie ośrodków miejskich – prawa miejskie otrzymały od niego m.in. Dinslaken, Kalkar (powtórnie), Büderich czy Orsoy.

Z małżeństwa z Aleidis pochodziło sześcioro dzieci:

Bibliografia edytuj