Dywersyfikacja ryzyka

Dywersyfikacja ryzyka, rozproszenie ryzyka, rozłożenie ryzyka - metoda zmniejszenia ryzyka związanego z prowadzoną działalnością poprzez jej zróżnicowanie, tak aby straty w jednym obszarze mogły być skompensowane zyskami w innym.

W praktyce działalności gospodarczej dywersyfikacja może być realizowana poprzez wzrost liczby obszarów działalności przedsiębiorstwa, poprzez wprowadzenie nowych produktów, pozyskanie nowych rynków zbytu, poszerzenie kręgu dostawców lub odbiorców. Zaangażowanie w nowe branże, technologie czy rynki pozwala zmniejszyć ryzyko podejmowanych działań. Korzyści z dywersyfikacji mogą wynikać np. z możliwości pokrycia strat z jednej działalności zyskami z innej bądź skompensowania problemów zaopatrzeniowych z jednego źródła dostawami z innego źródła.

Dywersyfikacja ryzyka kredytowego edytuj

Polega na zróżnicowaniu portfela kredytowego banku przez udzielanie kredytów podmiotom o różnej formie prawnej, działającym w różnych branżach, regionach geograficznych oraz przestrzeganie limitów koncentracji zaangażowań, tj. maksymalnego udziału pojedynczych kredytów w całym portfelu[1].

Dywersyfikacja ryzyka inwestycyjnego edytuj

Dywersyfikacja portfela polega na zróżnicowaniu lokat w portfelu inwestycyjnym. Dywersyfikacja portfela poprawia relację oczekiwanego dochodu do ryzyka. Im mniejsza współzależność zmian cen lokat w portfelu, tym mniejsza staje się zmienność stóp zwrotu (ryzyko) całego portfela. Ryzyko portfela inwestycyjnego zależy bowiem nie tylko od ryzyka pojedynczych inwestycji wchodzących w jego skład, ale także od stopnia korelacji stóp zwrotu z tych inwestycji. W przypadku korelacji ujemnej, straty z jednej lokaty mogą zostać zrekompensowane zyskami z innej[2].

Dywersyfikacja może być realizowana poprzez dobór różnych rodzajów lokat (np. nieruchomości, towarów, akcji, obligacji, tytułów uczestnictwa funduszy inwestycyjnych), a także różnicowanie lokat pod względem geograficznym, sektorów czy emitentów.

Bibliografia edytuj

  • Edwin J. Elton, Martin J. Gruber, Nowoczesna teoria portfelowa. Warszawa: WIG PRESS 1998, ISBN 83-87014-03-6.
  • Iwanicz-Drozdowska M., Jaworski W. J., Szelągowska A., Zawadzka Z., Bankowość. Instytucje, operacje, zarządzanie. Warszawa: Poltext 2013, ISBN 978-83-7561-304-9.
  • Krzysztof Jajuga, Zarządzanie ryzykiem. Warszawa: PWN 2009, ISBN 978-83-01-15403-5.

Przypisy edytuj

  1. Zarządzanie portfelem kredytowym. bs.net.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]., Narodowy Bank Polski, [dostęp: 2014-04-19]
  2. Podstawowe strategie inwestowania, Krzysztof Jajuga, Komisja Nadzoru Finansowego, Warszawa, 2009 [dostęp: 2014-04-19]