Chwat (działo pancerne)

„Chwat” – niemieckie działo pancerne, będące niszczycielem czołgów typu Jagdpanzer 38(t) Hetzer, zdobyte przez Polaków w czasie powstania warszawskiego 2 sierpnia 1944 podczas walk o Pocztę Główną.

„Chwat” wbudowany w barykadę na placu Napoleona

Opis edytuj

Pojazd należał do 743 Batalionu Niszczycieli Czołgów (Armee-Panzerjäger-Abteilung 743), najprawdopodobniej do jego 2. kompanii[1].

Podczas ataku powstańców zginęła jego niemiecka załoga, a sama maszyna była w dużej części nadpalona. Przez krótki czas był wbudowany w barykadę, po czym został naprawiony przez powstańców. Nie został jednak użyty bojowo z powodu wiążącej się z tym konieczności rozbiórki barykad. Był garażowany w gmachu Poczty Głównej, gdzie został zasypany na skutek zniszczenia budynku.

Po wojnie wydobyty podczas odgruzowywania budynku Poczty Polskiej i przetransportowany do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. W roku 1950 w trakcie okresu stalinizmu zezłomowany na rozkaz Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego Wojska Polskiego.

Dane niszczyciela czołgów Hetzer:

  • załoga: 4 osoby;
  • masa całkowita: 15 ton;
  • długość: 4,09 m;
  • szerokość: 2,06 m;
  • wysokość: 2,37 m;
  • zasięg w terenie: 160 km;
  • silnik: 6-cylindrowy 160-konny górnozaworowy silnik Praha AC/2;
  • uzbrojenie artyleryjskie: armata 75 mm.

Galeria zdjęć „Chwata” z powstania warszawskiego edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Norbert Bączyk, Niemieckie wojska pancerne a Powstanie Warszawskie. Sierpień 1944, "Poligon" nr 1(36)/2013, s. 16

Linki zewnętrzne edytuj