Wikipedia

Edi Andradina

brazylijski piłkarz

Edi Carlo Dias Marçal[1][2], znany jako Edi Andradina (ur. 13 września 1974 w Andradinie) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, trener.

Edi Andradina
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Edi Carlo Dias Marçal

Data i miejsce urodzenia

13 września 1974
Andradina

Wzrost

177 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
S.E. Matsubara Cambara
Mirassol FC
Santos FC U20
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1992–1993 Santos B 14 (0 )
1993–1994 Mogi Mirim EC 0 (0)
1994–1997 S.E Matsubara ? (? )
1998–1999 Arsienał Tuła 78 (45)
2000 Gamba Osaka 14 (3)
2000 Oita Trinita 20 (13)
2001 SE Gama 0 (0)
2001 Albirex Niigata 18 (6)
2002–2003 Oita Trinita 54 (24)
2003 Hokkaido Consadole Sapporo 25 (8)
2004 EC Santo André 1 (0)
2005 AA Portuguesa 0 (0)
2005–2007 Pogoń Szczecin 70 (22)
2007–2011 Korona Kielce 114 (29)
2011–2013 Pogoń Szczecin 64 (15)
2015–2016 Mewa Resko 18 (16)
2017 Chemik Police 0 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2013–2014 Pogoń II Szczecin (asystent)
2014 Pogoń Szczecin (asystent)
2017−2018 Pogoń Szczecin (asystent)
2018–2019 Piast Żmigród
2021 Pogoń II Szczecin (asystent)
2022–2023 KP Piła
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera klubowa edytuj

Jako sześciolatek zaczął trenować w szkółce piłkarskiej w rodzinnym mieście[3]. Osiem lat później wypatrzyli go skauci z klubu Sociedade Esportiva Matsubara. Po dwóch latach jego ojciec podpisał za niego pierwszy profesjonalny kontrakt z tym klubem. To właśnie wtedy Edi otrzymał przydomek Andradina pochodzący od jego miejsca urodzenia, nadany mu przez tamtejszego trenera juniorów[3][4].

W 1998 roku trafił do Arsienału Tuła. Zadebiutował w nim 29 marca w meczu z Nieftiechimikiem Niżniekamsk, w którym w 89 minucie strzelił gola z rzutu karnego, zapewniając swojemu zespołowi zwycięstwo 2:1. W sezonie 1998 zdobył 27 bramek i został królem strzelców drugiej ligi rosyjskiej[5]. W kolejnych rozgrywkach ponownie dysponował wysoką skutecznością – z 18 golami na koncie zajął trzecie miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców[6]. W latach 2000–2003 (z krótką przerwą w 2001, kiedy to występował w Gamie) był graczem klubów japońskich, m.in. Gamby Osaka i Oity Trinita, z którą w 2002 roku awansował do J-League[7].

W latach 2004–2005 był zawodnikiem klubów brazylijskich, m.in. Santo André. W jednym z późniejszych wywiadów przyznał, że ciężko było mu ponownie przyzwyczaić się do brazylijskiego stylu życia[8]. Przed rozpoczęciem rudny wiosennej sezonu 2004/2005 został piłkarzem Pogoni Szczecin[9]. W I lidze zadebiutował 11 marca w meczu z Legią Warszawa[10], natomiast pierwszego gola strzelił 7 maja w wygranym 2:0 spotkaniu z Wisłą Płock[11]. W kolejnych rozgrywkach był podstawowym zawodnikiem Pogoni, jej najlepszym strzelcem oraz liderem[12]. W czerwcu 2006 roku jego kontrakt został rozwiązany, lecz już w następnym miesiącu Andradina ponownie został graczem szczecińskiego klubu[13]. W sezonie 2006/2007 znów stanowił o sile ofensywnej Pogoni, a jego dobra postawa spowodowała, iż w grudniu 2006 roku został wybrany przez tygodnik „Piłka Nożna” do „jedenastki obcokrajowców Orange Ekstraklasy”[14].

4 czerwca 2007 roku Andradina podpisał dwuletni kontrakt z Koroną Kielce[15]. Wcześniej zainteresowanie jego pozyskaniem wyrażał GKS Bełchatów[16]. W kieleckim klubie zadebiutował 28 lipca w spotkaniu z GKS-em Bełchatów, natomiast pierwszego gola strzelił 3 sierpnia w meczu z Lechem Poznań, przyczyniając się do zwycięstwa 1:0[17]. W latach 2007–2011 był podstawowym zawodnikiem i czołowym strzelcem Korony, pełnił w niej również funkcję kapitana[18]. 5 marca 2011 w meczu z Widzewem Łódź zdobył swoją 41. bramkę w najwyższej klasie rozgrywkowej w Polsce. Stał się tym samym najskuteczniejszym obcokrajowcem w historii tych rozgrywek – wyprzedził Serba Stanko Svitlicę (40 goli)[19]. Ponadto 11 marca 2008 wystąpił w barwach drużyny Zagraniczne Gwiazdy Orange Ekstraklasy w spotkaniu z reprezentacją Polski – na początku drugiej połowy zmienił Édsona[20].

24 maja 2011 roku Andradina ogłosił, że nie przedłuży wygasającego w czerwcu kontraktu z Koroną. Swoją decyzję wytłumaczył w następujący sposób: „nie jestem już w stanie dać więcej od siebie temu zespołowi, czas zwolnić miejsce młodszym”[21]. 30 maja został piłkarzem Pogoni Szczecin, podpisując z nią dwuletnią umowę[22]. Jego kontrakt zawiera klauzulę wskazującą, że po zakończeniu kariery piłkarskiej będzie pracował jako „poszukiwacz talentów” w szczecińskim klubie[23]. W sezonie 2011/2012 był podstawowym zawodnikiem swojego zespołu – w pierwszoligowych rozgrywkach strzelił 11 goli (m.in. zdobył dwie bramki w spotkaniu z Ruchem Radzionków (5:1) i meczu z Bogdanką Łęczna (4:0)) i zaliczył 14 asyst (najwięcej w lidze), przyczyniając się do awansu Pogoni do Ekstraklasy[24].

W roku 2013 zespół i piłkarz postanowili przedłużyć kontrakt jeszcze na rok, planując, że będzie to ostatni profesjonalny sezon Andradiny. Mimo to, 13 listopada 2013 Edi oficjalnie zakończył karierę, zaś Pogoń zdecydowała się zastrzec numer 5, z którym piłkarz występował[25].

W styczniu 2015 roku postanowił wznowić karierę piłkarską, jednak jedynie na poziomie amatorskim. Związał się umową z występującą w klasie okręgowej Mewie Resko[26].

Kariera trenerska edytuj

Piłkarz po zakończeniu kariery przez 7 miesięcy pełnił rolę drugiego szkoleniowca rezerw Pogoni (de facto drużyny młodzieżowej). Po zakończeniu sezonu w 2014 zastąpił Sławomira Rafałowicza na stanowisku szefa banku informacji w sztabie trenerskim Pogoni[27]. W listopadzie tego samego roku powrócił do poprzedniej funkcji[28]. W marcu 2021 został asystentem trenera III-ligowego zespołu rezerw Pogoni Szczecin[29]. W Akademii Pogoni Szczecin bierze udział w projekcie rozwoju młodych napastników[30]. Od lutego 2022 roku trener okręgowego klubu KP Piła[31].

Statystyki kariery edytuj

Klub Sezon Liga Liga Puchar Polski Puchar Ekstraklasy Europa Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Pogoń Szczecin 2004/05 I liga 10 5 2 0 – – 12 5
2005/06 I liga 30 10 4 0 – 1 0 35 10
2006/07 I liga 30 7 2 0 5 0 – 37 7
Korona Kielce 2007/08 I liga 28 10 2 0 1 0 – 31 10
2008/09 I liga 31 10 0 0 – – 31 10
2009/10 Ekstraklasa 26 6 1 0 – – 27 6
2010/11 Ekstraklasa 29 3 1 0 – – 30 3
Pogoń Szczecin 2011/12 I liga 31 11 0 0 – – 31 11
2012/13 Ekstraklasa 28 4 0 0 – – 28 4
2013/14 Ekstraklasa 5 0 1 0 – – 6 0
Ogólnie w Pogoni 134 37 9 0 5 0 1 0 149 37
Ogólnie w Koronie 114 29 4 0 1 0 0 0 119 29
Ogólnie w karierze 248 66 13 0 6 0 1 0 268 66

Sukcesy edytuj

Indywidualne edytuj

Życie prywatne edytuj

W Brazylii miał żonę, z którą ma dwóch synów: Vittora i Luisa Henrique[3]. Ma jeszcze trzeciego syna, Ediego juniora. Między czerwcem a lipcem 2011 roku wziął ślub na Cyprze z Magdaleną Cierzniak, którą poznał dwa lata wcześniej na ślubie jej kuzyna, Radosława Cierzniaka. Ceremonia odbyła się na jednej z cypryjskich plaż[32].

Ojciec Ediego pracował jako kierowca autobusów na liniach międzymiastowych. Sam Edi uważa, że gdyby nie został piłkarzem, byłby kierowcą autobusu, jak jego ojciec. Ma prawo jazdy na autobus[3]. Kiedy w 2004 roku powrócił do swojej ojczyzny, zaczął inwestować, kupił ziemię i stada krów. Po podjęciu decyzji o zamieszkaniu w Polsce na zawsze, krowy sprzedał[3].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Maurycy Brzykcy: Brazylijczyk, którego uwielbiają kibice. Moje Miasto. [dostęp 2014-01-01].
  2. ↑ Dorota Kułaga: Edi Carlo Dias Marçal. Echo Dnia.
  3. ↑ a b c d e Mariusz Rabenda: Edi Andradina po polsku, rosyjsku i japońsku. Brazylijska gwiazda Pogoni prywatnie. Szczecin Sport.pl. [dostęp 2012-10-28]. (pol.).
  4. ↑ Marcin Gigiel: Edi Andradina: Żałuję tylko, że do Polski nie przyjechałem wcześniej. Gazeta.pl. [dostęp 2013-11-14].
  5. ↑ a b Russia 1998. rsssf.com. [dostęp 2011-08-22]. (ang.).
  6. ↑ Russia 1999. rsssf.com. [dostęp 2011-08-22]. (ang.).
  7. ↑ Andradina. footballdatabase.eu. [dostęp 2011-08-23]. (ang.).
  8. ↑ Andradina: Liga japońska lepsza od Bundesligi. sports.pl. [dostęp 2011-08-22].
  9. ↑ Edi piłkarzem Pogoni. 90minut.pl. [dostęp 2011-08-24].
  10. ↑ Legia Warszawa 3-0 Pogoń Szczecin. 90minut.pl. [dostęp 2014-07-05].
  11. ↑ Pogoń Szczecin 2-0 Wisła Płock. 90minut.pl. [dostęp 2014-07-05].
  12. ↑ Edi ponownie w Pogoni!. Gazeta.pl. [dostęp 2011-08-25].
  13. ↑ Andradina wraca do Pogoni Szczecin. 90minut.pl. [dostęp 2011-08-22].
  14. ↑ a b Edi Andradina w jedenastce obcokrajowców. pogon.v.pl. [dostęp 2011-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 lutego 2014)].
  15. ↑ Andradina podpisał kontrakt z Koroną. 90minut.pl. [dostęp 2011-08-22].
  16. ↑ Andradina będzie występował w Koronie. 90minut.pl. [dostęp 2011-08-22].
  17. ↑ Andradina → sezon 2007/08. 90minut.pl. [dostęp 2011-08-22].
  18. ↑ Obrigado, Edi. Legenda odchodzi. gazeta.pl. [dostęp 2011-08-22].
  19. ↑ Historia kołem się toczy?. korona-kielce.pl. [dostęp 2011-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 marca 2011)].
  20. ↑ Obcokrajowcy lepsi od kadrowiczów. 90minut.pl. [dostęp 2011-03-31].
  21. ↑ Andradina odchodzi z Korony. 90minut.pl. [dostęp 2011-08-22].
  22. ↑ Andradina piłkarzem Pogoni. 90minut.pl. [dostęp 2011-08-22].
  23. ↑ Edi Andradina oficjalnie piłkarzem Pogoni. pogonszczecin.info. [dostęp 2011-08-25].
  24. ↑ I liga, 34 kolejka – 27 maja. „Piłka Nożna”. 22, s. 42, 29 maja 2012. Warszawa: Profus Management. 
  25. ↑ Edi zakończył karierę. Pogoń Szczecin, 2013-11-13. [dostęp 2013-11-13].
  26. ↑ Edi w Mewie Resko. Ligowiec.net, 2015-01-19. [dostęp 2015-01-19].
  27. ↑ Edi zastąpi Sławomira Rafałowicza. DumaPomorza.pl, 2014-06-23. [dostęp 2014-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
  28. ↑ Zmiana w sztabie szkoleniowym piłkarzy Pogoni Szczecin. Radio Szczecin, 2014-11-19. [dostęp 2015-01-19].
  29. ↑ Edi Andradina wrócił do klubu. transfery.info, 2021-03-22. [dostęp 2021-06-06].
  30. ↑ Rak zabrał mu ojca i brata. W Polsce, gdzie Edi przecierał szlaki, choroba dopadła i syna [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-09-25] (pol.).
  31. ↑ Edi Andradina, który grał w piłkarskiej ekstraklasie, został trenerem występującego w okręgówce KP Piła. Polskie Radio Koszalin, 19.02.2022. [dostęp 2022-04-15].
  32. ↑ Dorota Kułaga: Edi Andradina wziął ślub na Cyprze. Echo Dnia. [dostęp 2011-07-26].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Edi_Andradina&oldid=71355449”