Eduard Linnemann
Eduard Linnemann (ur. 2 lutego 1841 we Frankfurcie nad Menem, zm. 24 kwietnia 1886 w Pradze) – niemiecki chemik.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk chemicznych | |
| Alma Mater | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet w Gandawie |
Życiorys edytuj
Studiował chemię na Uniwersytecie w Heidelbergu, naukę kontynuował na Uniwersytecie w Karlsruhe. Po otrzymaniu dyplomu wyjechał do Gandawy, gdzie na tamtejszym Uniwersytecie współpracował z Friedrichem Augustem Kekulé von Stradonitzem. Następnie przeniósł się do Lwowa, gdzie rozpoczął pracę naukową na Uniwersytecie pod kierunkiem Leopolda von Pebala. W 1865 uzyskał tytuł profesora, siedem lat później wyjechał do Brna, gdzie wykładał na Uniwersytecie do 1875, a następnie został profesorem na Uniwersytecie Karola w Pradze i pełnił tę funkcję aż do śmierci.
Praca naukowa edytuj
Prowadził badania nad mannitolem i analizował strukturę cyrkonu. W 1886 był przekonany, że odkrył nowy pierwiastek chemiczny i nadał mu nazwę austrium. Po jego śmierci dowiedziono, że austrium jest pochodną galu i nie stanowi nowego pierwiastka.
Publikacje edytuj
- Über das Unvermögen des Propylens sich mit Wasser zu verbinden, /1877/;
- Über die Absorptionserscheinungen in Zirkonen, /1885/;
- Das Oxydationsproduct des Propylenoxydes durch Silberoxyd, /1885/;
- Verarbeitung und qualitative Zusammensetzung des Zirkons, /1885/;
- Austrium, ein neues metallisches Element, /1886/.
Bibliografia edytuj
- Pavel Šišma „Teachers of physics and chemistry at the German, Technical University in Brno”, Uniwersytet Masaryka 2004.
- A. W. Hofmann (1886). „Sitzung vom 10. Mai 1886”. Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft