Efekt substytucyjny

Efekt substytucyjny – zmiana stosunku nabywanych dóbr (usług) wywołana zmianą ceny jednego z nich. Wraz z efektem dochodowym opisuje wpływ zmiany ceny na siłę nabywczą i decyzje konsumenta.

Ujęcie Słuckiego[1] edytuj

Aby opisać efekt substytucyjny uwzględniamy zmianę ceny jednego z dóbr i takie dostosowanie dochodu, aby mimo tej zmiany siła nabywcza konsumenta pozostała stała.

Interpretacja graficzna edytuj

Graficznie osiągamy to dokonując obrotu linii ograniczenia budżetowego wokół początkowego koszyka dóbr, czyli punktu optimum konsumenta. W efekcie koszyk ten pozostaje w finansowym zasięgu konsumenta i w tym znaczeniu jego siła nabywcza pozostaje niezmieniona. Nowa linia ograniczenia budżetowego jest jednak styczna do wyżej położonej krzywej obojętności, więc punkt równowagi konsumenta ulega przesunięciu w kierunku dobra relatywnie tańszego.

Interpretacja algebraiczna edytuj

Załóżmy, że zmienia się cena dobra X. Algebraicznie dochód konsumenta przed zmianą ceny zapisujemy jako:

 

Dochód, jaki konsument musiałby osiągać, aby po zmianie ceny mógł nabyć początkowy koszyk dóbr to:

 

Zmianę dochodu „kompensującą” konsumentowi zmianę ceny zapisujemy jako:

 
 

gdzie:

  – dochód,
  – dochód zmieniony,
  – pierwotna cena dobra x,
  – nowa cena dobra x,
  – cena dobra y,
  – ilość dobra x,
  – ilość dobra y).

Efekt substytucyjny obliczamy ze wzoru:

 

gdzie:

  – funkcja wielkości popytu na dobro x od dochodu konsumenta i ceny produktu.

Kierunek działania efektu substytucyjnego edytuj

Efekt substytucyjny zmienia się zawsze w kierunku przeciwnym niż zmiana ceny. Oznacza to, że jeśli cena produktu rośnie to w wyniku działania efektu substytucyjnego wielkość popytu nań maleje.

Przypisy edytuj

  1. H.R. Varian, Mikroekonomia. Kurs średni. Ujęcie nowoczesne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006.