Einar Örn Benediktsson

Einar Örn Benediktsson (ur. 29 października 1962 w Reykjavíku) – islandzki piosenkarz i trębacz, który współpracował m.in. z Björk i The Sugarcubes.

Einar Örn Benediktsson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 października 1962
Reykjavík

Gatunki

punk, anarcho-punk, rock alternatywny, muzyka elektroniczna, muzyka eksperymentalna

Zawód

muzyk

Aktywność

od 1981

Powiązania

Purrkur Pillnikk, Kukl, The Sugarcubes, Ghostigital, Damon Albarn, Björk

Strona internetowa

Purrkur Pillnikk (1981–1982) edytuj

Muzyczna kariera Einara zaczęła się 8 marca 1981, wraz z oficjalnym utworzeniem punkowej grupy muzycznej Purrkur Pillnikk, którą oprócz niego współtworzyli Ásgeir R. Bragason, Bragi Ólafsson i Friðrik Erlingsson. Zespół ten zdobył uznanie na Islandii i odbył tour po Europie. W tym samym czasie powstawało pierwsza EP-ka zespołuTilf (kwiecień 1981) – zostało ono wprowadzone na rynek przez specjalnie z tej okazji utworzoną wytwórnię płytową Gramm Records. Następne wydawnictwa zespołu to Ekki Enn (EP – sierpień 1981), Googooplex (LP – luty 1982), No Time To Think (LP - maj 1982) i Maskínan (LP - wrzesień 1982). Później – 28 sierpnia 1982 roku nastąpił oficjalny rozpad grupy.

KUKL (1983–1986) edytuj

Od 1983 Einar prowadził własną audycję w islandzkim radiu i poprzez nią promował punkowe zespoły - takie, jak Þeyr i Tappi Tíkarrass. Einar poznał wtedy piosenkarkę Björk (wówczas w grupie Tappi Tíkarrass), gitarzystę Guðlaugura Óttarssona, perkusistę Sigtryggur Baldurssona (obaj Þeyr), pianistę Einara Melaksa (Medúsa), z którymi założył Kukl (w staroislandzkim - "czarodziej") – eksperymentalny projekt muzyczny, inspirowany głównie dokonaniami Killing Joke[1]. Powstały dwa albumy w formacie LP - The Eye (1984) i Holidays in Europe (The Naughty Nought) (1986) (obydwa wydane przez anarchopunkową wytwórnię Crass).

Po tym okresie Einar zdecydował się wyjechać na studia do Anglii (Polytechnic of Central London) i na jego miejsce przyszedł gitarzysta Þór Eldon, by odbyć z zespołem trasę koncertową. Następnie - wskutek bankructwa Crass, zespół zawiesił swoją działalność. Einar rzucił studia, by ożywić zespół - tak powstała grupa The Sugarcubes (isl. Sykurmolarnir) i wywórnia Bad Taste (isl. Smekkleysa). W Londynie na krótko powstała industrialowa grupa Ornamental, w skład której wchodzili Einar, Dave Ball i Hilmar Örn Hilmarsson (znani z grupy Psychic TV) oraz piosenkarka Rose McDowall. Powstała album No Pain.

The Sugarcubes (1986–1992) edytuj

Zespół The Sugarcubes był przedłużeniem KUKL - skład zbytnio się nie zmienił, doszli tylko Margrét Örnólfsdóttir (keyboardzistka) i Bragi Ólafsson (basista), a odszedł Óttarsson. Energetyczna mieszanka popu i rocka w połączeniu z dziecięcym głosem Björk przysporzyła The Sugarcubes dużej popularności zarówno na Islandii, jak i poza nią - już pierwszy singel Ammæli stał się hitem w Wielkiej Brytanii. Skutkiem tego było powstanie pierwszego albumu Life’s Too Good (1988). Singel Motorcrash doszedł do 10 miejsca na liście US Modern Rock Billboardu[2].

W 1989 Einar zdecydował się wstąpić w związek małżeński ze swoim kolegą z zespołu Bragim Ólafssonem, ceremonia miała miejsce w Kopenhadze. Po latach przyznał, iż było to jedynie wydarzenie mające zwrócić uwagę mediów na nową płytę The Sugarcubes - Here Today, Tomorrow, Next Week!, a on sam jest heteroseksualistą.

Płyta odniosła dosyć spory sukces, osiągając 15. miejsce w notowaniu brytyjskim[3]. Singel Regina osiągnął zaś 2 miejsce na liście US Modern Rock Tracks[2].

Szczyt popularności przyszedł jednak wraz z wydaniem płyty Stick Around for Joy, która uczyniła z Björk gwiazdę, głównie dzięki piosence "Hit", która osiągnęła 1 miejsce w notowaniu US Modern Rock. Po tym wydarzeniu zespół się rozpadł, prawdopodobnie wskutek sprzeczności jaka powstała pomiędzy Einarem, który chciał odciąć się od sukcesu komercyjnego i dalej działać na islandzkiej scenie muzycznej, a rosnącą gwiazdą Björk, której głos stał się znakiem rozpoznawczym The Sugarcubes. Björk wyjechała do Londynu i rozpoczęła karierę solową.

Od 1992 do dziś edytuj

Po rozpadzie grupy, Einar założył firmę Icelandic Nuclear Industries, zajmującą się organizacją i promocją koncertów w Reykjavíku (występy Blur, Fugees, Björk, The Prodigy i Massive Attack), oraz pierwszą kafejkę internetową na Islandii - The Siberia Cafe.

Następnie udzielał się w zespołach Frostbite, Grindverk i Ghostigital.

Przypisy edytuj

  1. Kukl biography. sweetslyrics.com. [dostęp 2010-03-26]. (ang.).
  2. a b The Sugarcubes - Charts and Awards - Billboard Singles. allmusic.com. [dostęp 2010-03-26]. (ang.).
  3. Here Today, Tomorrow, Next Week. chartstats.com. [dostęp 2010-03-26]. (ang.).