Elżbieta Rabsztyn
Elżbieta Rabsztyn (ur. 25 sierpnia 1956 w Warszawie[1]) – polska lekkoatletka, specjalizująca się w biegu na 100 metrów przez płotki, brązowa medalistka Uniwersjady w 1981, mistrzyni i reprezentantka Polski.
| Data i miejsce urodzenia |
25 sierpnia 1956 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
168 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Kariera sportowa edytuj
Była zawodniczką Gwardii Warszawa.
Jej największym sukcesem międzynarodowym był brązowy medal Letniej Uniwersjady w 1981 w biegu na 100 m ppł, z czasem 13,31[2]. Reprezentowała Polskę na mistrzostwach Europy w 1978, zajmując 7 miejsce w finale biegu na 100 m ppł, z czasem 13,17[3], trzykrotnie na halowych mistrzostwach Europy (1978 – odpadła w półfinale biegu na 60 m ppł, 1980 – zajęła 4. miejsce w finale biegu na 60 m ppł (bieg ten wygrała Zofia Bielczyk, przed Grażyną Rabsztyn), odpadła w eliminacjach biegu na 60 m, 1981 – odpadła w półfinale biegu na 50 m ppł)[4], a także w zawodach Pucharu Europy w lekkoatletyce, w 1979 (w sztafecie 4 x 100 m w finale A – 6 m.) i 1981 (w półfinale i finale B – na 200 m (odpowiednio miejsca 7. i 5.) i sztafecie 4 x 100 m (odpowiednio miejsca 5. i 4.), w finale A – w sztafecie 4 x 100 m – miejsce 8.)[5].
Trzykrotnie zdobywała mistrzostwo Polski seniorek – w 1981 w biegu na 100 m ppł, w 1978 i 1979 w sztafecie 4 x 100 metrów. Ponadto w 1978 i 1980 zdobyła brązowy medal mistrzostw Polski w biegu na 100 m ppł[6]. Na halowych mistrzostwach Polski seniorek wywalczyła srebrny medal w biegu na 60 m ppł w 1981, brązowe medale w tej samej konkurencji w 1978 i 1980 oraz brązowy medal w biegu na 60 m w 1981[7].
Jej rekord życiowy na 100 m ppł wynosi 12.80 (13 czerwca 1980)[8], rekordy życiowe w hali wynoszą: na 50 m ppł – 6,90 (11 lutego 1979 w półfinale halowych mistrzostw Europy w Grenoble)[9], na 60 m ppł – 8,03 (1 marca 1980 w półfinale halowych mistrzostw Europy w Sindelfingen)[10].
W latach 1978 i 1981 była klasyfikowana w 1. dziesiątce najlepszych płotkarek na listach światowych (1978 – 9 m. z wynikiem 12,98, 1981 – 7 m. z wynikiem 13,10, rekord życiowy z 1980 (12,80) dawał jej 11. miejsce na listach światowych w tym roku (wyprzedzały ją m.in. cztery Polki (1. – Grażyna Rabsztyn, 3. – Lucyna Kałek, 6. – Zofia Bielczyk, 8. Danuta Perka))[11].
Jest siostrą Grażyny Rabsztyn[12], żoną Haralda Schmida[13].
Przypisy edytuj
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919–1994, wyd. Warszawa 1994, s. 251
- ↑ Halina Hanusz, Bartłomiej Korpak Polacy na letnich uniwersjadach 1959–2009, wyd. Warszawa 2010, s. 62
- ↑ Francisco Ascorbe i inni History of the European Athletics Championship. Statistics Handbook, wyd. Barcelona 2010, s. 940
- ↑ Francisco Ascorbe i inni European Indoor Handbook. History of the European Indoor Championship, wyd. Madryt 2005, s. 444
- ↑ Francisco Ascorbe, Félix Capilla, José Luis Hernández History of the European Cup. Statistics handbook, wyd. Malaga 2006, s. 164–166 i 169–170
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922–2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 431
- ↑ Daniel Grinberg i inni, Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924–2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 444
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919–1994, wyd. Warszawa 1994, s. 191
- ↑ Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924–2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 303. Jest to czwarty rezultat w historii polskiej lekkoatletyki.
- ↑ Daniel Grinberg i inni, Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924–2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 304
- ↑ Janusz Waśko, Polscy lekkoatleci na listach światowych 1921–2010, wyd. Zamość 2011, s. 108
- ↑ Grażyna Rabsztyn Biography and Olympic Result [online], Sports-Reference.com [dostęp 2016-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-10] (ang.).
- ↑ Harald Schmid Biography and Olympic Result [online], Sports-Reference.com [dostęp 2010-12-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-08] (ang.).