Epilit, epilitofit, egzolitofit – roślina rosnąca na powierzchni skały, jeden z rodzajów litofitów. Nazwa pochodzi z języka greckiego: lithos – kamień, phyte – roślina. Do epilitów należą głównie porosty, mchy oraz w miejscach wilgotnych glony[1][2].

Typowym epilitem jest np. rosnący na skałach porost wzorzec geograficzny (Rhizocarpon geographicum)

Epility są roślinami pionierskimi. Rosną na różnego rodzaju skałkach, blokach skalnych, głazach narzutowych, ale także na zbudowanych przez człowieka konstrukcjach betonowych, murowanych i na różnego rodzaju wyrobach, np. na dachówkach, eternicie. Mają znaczenie w przyrodzie i gospodarce człowieka. Rozkładają skalne podłoże, na którym żyją, zatrzymują części organiczne i w ten sposób przyczyniają się do powstawania gleb. Te, które rosną na konstrukcjach budowlanych przyczyniają się do ich niszczenia[3].

Zobacz też

epifil, epifit, epiksylit

Przypisy edytuj

  1. Zbigniew Podbielkowski, Maria Podbielkowska: Przystosowania roślin do środowiska. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1992, s. 189-190. ISBN 83-02-04299-4.
  2. Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  3. mgr inż. Grzegorz Gajkowski. Świat porostów. [dostęp 2014-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-06)].