Epimachus

Rodzaj ptaka z rodziny cudowronek

Epimachusrodzaj ptaków z rodziny cudowronek (Paradisaeidae).

Epimachus
Cuvier, 1816[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – samiec długoogona mniejszego (Epimachus meyeri)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

cudowronki

Rodzaj

Epimachus

Typ nomenklatoryczny

Upupa magna J.F. Gmelin, 1788 (= Promerops fastuosus Hermann, 1783)

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei[3].

Morfologia edytuj

Długość ciała samców 49–63 cm (bez środkowych sterówek o długości 96–110 cm); samic 52–55 cm, masa ciała samców 144–318 g, samic 140–255 g[4].

Systematyka edytuj

Rodzaj zdefiniował w 1816 roku Georges Cuvier w pierwszym tomie dzieła jego autorstwa Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée[1]. Gatunkiem typowym jest długoogon większy (Epimachus fastosus).

Etymologia edytuj

  • Epimachus: gr. επιμαχος epimakhos „wyposażony do walki”, od μαχομαι makhomai „walczyć”[5].
  • Cinnamolegus: łac. cinnamologus lub cinnamolgus „cynamonowy ptak”, od gr. κινναμολογος kinnamologos „mityczny ptak indyjski budujący gniazdo z gałązek cynamonowca”, od κινναμον kinnamon „cynamon”; λεγω legō „zebrać, zbierać”[6]. Typ nomenklatoryczny: Cinnamolegus papuanus Lesson, 1835 (= Upupa magna J.F. Gmelin, 1788 (= Promerops fastuosus Hermann, 1783)).

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:

Przypisy edytuj

  1. a b G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 1. Paris: Chez Déterville, s. 407. (fr.).
  2. R.-P. Lesson: Histoire naturelle des oiseaux de paradis et des épimaques: ouvrage orné de planches, dessinées et gravées par les meilleurs artistes. Paris: A. Bertrand, 1837, s. 31, 231. (fr.).
  3. F. Gill, D. Donsker, P. Rassmusen, Crows, mudnesters & birds-of-paradise [online], IOC World Bird List: Version 13.1 [dostęp 2023-05-21] (ang.).
  4. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Birds-of-Paradise (Paradisaeidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.paradi7.01. [dostęp 2023-05-21]. (ang.).  
  5. The Key to Scientific Names, Epimachus [dostęp 2023-05-21].
  6. The Key to Scientific Names, Cinnamolegus [dostęp 2023-05-21].
  7. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko, Rodzina: Paradisaeidae Vigors, 1825 - cudowronki - Birds of paradise (wersja: 2022-09-03), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-05-21].

Bibliografia edytuj

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).