Erebus

wulkan na Wyspie Rossa w Antarktyce

Erebuswulkan czynny u wybrzeża Antarktydy Wschodniej, na Wyspie Rossa (na Morzu Rossa) o wysokości 3794 m n.p.m.[2] Jest to najaktywniejszy wulkan w Antarktyce; ostatnia jego erupcja miała miejsce w 2022 roku.

Erebus
Mount Erebus
Ilustracja
Terytorium

 Antarktyka

Położenie

Wyspa Rossa

Pasmo

brak

Wysokość

3794 m n.p.m.

Wybitność

3794[1] m

Pierwsze wejście

1908
Edgeworth David

• zimowe

1995

Dane wulkanu
Rok erupcji

2022[2]

Typ wulkanu

stratowulkan

Aktywność

czynny

Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Erebus”
Ziemia77°31′47″S 167°09′12″E/-77,529722 167,153333

Charakterystyka edytuj

 
Mapa Wyspy Rossa
 
Zdjęcie satelitarne wulkanu z widocznym jeziorem lawowym

Erebus to duży stratowulkan pokryty przez lodowce, największy z wulkanów tworzących Wyspę Rossa u wybrzeża Ziemi Wiktorii (pozostałe to wygasłe Mount Terror i Mount Bird). Wulkan zaczął się formować około 1,3 miliona lat temu, w plejstocenie[3]. Fonolitowy stożek wulkanu zmodyfikowało powstanie jednej lub dwóch generacji kalder, z których najmłodsza, późnoplejstoceńska, sięga do wysokości 3200 m n.p.m. Wznosi się w niej najmłodszy stożek, zwieńczony eliptycznym kraterem o wymiarach 500 × 600 m. Krater ma głębokość 110 m, znajduje się w nim wewnętrzny krater o średnicy 250 m, zawierający na dnie stałe jezioro lawowe, jedno z czterech istniejących na Ziemi[2].

Aktywność wulkaniczna Erebusa jest znana od 1841, kiedy to wulkan został odkryty. Jest ona stale obserwowana od 1972, przeważnie przejawia się w istnieniu jeziora lawowego i małych erupcjach, od czasu do czasu zdarzają się erupcje strombolijskie, wyrzucające bomby wulkaniczne[2].

Prócz wulkanizmu Erebus przejawia także związaną z nim aktywność geotermalną, na jego zboczach istnieją fumarole, których wyziewy zamarzają w zimnym antarktycznym powietrzu, tworząc wieże lodowe osiągające 10 m wysokości[3].

Historia edytuj

W 1841 odkrył go szkocki badacz James Clark Ross. Nazwa wulkanu pochodzi od jednego z okrętów odkrywcy o nazwie HMS Erebus[3][4].

W 1908 grupa dowodzona przez Edgewortha Davida z ekspedycji Nimroda jako pierwsza zdobyła szczyt Erebusa[5].

W grudniu 1912 górę badała ekspedycja Terra Nova, pod dowództwem Scotta. Członkowie wyprawy sporządzili mapy i pobrali próbki geologiczne. Dwa obozy tej wyprawy znajdują się na liście historycznych miejsc i pomników w Antarktyce (nr 89 i 90)[6].

W 1979 na wulkanie miała miejsce katastrofa lotu Air New Zealand 901. Samolot rozbił się na zboczu Erebusa. Śmierć poniosło 257 osób znajdujących się na pokładzie. Na liście historycznych miejsc i pomników Antarktydy znajduje się stalowy krzyż, upamiętniający tę katastrofę (nr 73)[6].

Ochrona edytuj

Aktywny geotermicznie obszar Tramway Ridge, położony 1,5 km na północny wschód od głównego krateru, był objęty ochroną jako szczególnie chroniony obszar Antarktyki nr 130 (Tramway Ridge) o powierzchni 4 ha[7]. W 2014 zatwierdzono nowy plan ochrony przyrody; obszar Tramway Ridge został włączony w skład nowego szczególnie chronionego obszaru Antarktyki nr 175 (high altitude geothermal sites of the Ross Sea region). Obejmuje on również fragmenty szczytów wulkanów Mount Melbourne i Mount Rittmann, gdzie także występuje aktywność geotermalna[8]. Prócz basenu Morza Rossa jedynym miejscem na Antarktydzie, w którym stwierdzono aktywność geotermiczną na dużej wysokości, jest szczyt Mount Berlin[9].

Obszar Tramway Ridge, dzięki podwyższonej temperaturze gruntu (do 75 °C na głębokości 4 cm) i dostępności ciekłej wody, pozwala na istnienie nietypowych społeczności mikroorganizmów, a około 16% chronionego obszaru porasta widoczna roślinność. Wstęp do północnej części chronionego obszaru jest zabroniony[9].

Przypisy edytuj

  1. Antarctica Ultra-Prominences. Peaklist, 1988. [dostęp 2015-07-09]. (ang.).
  2. a b c d Erebus. [w:] Global Volcanism Program [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2022-04-20]. (ang.).
  3. a b c Olivia Judson. Antarctica’s Mount Erebus. „National Geographic”, lipiec 2012. (ang.). 
  4. Mount Erebus
  5. Sir Tannatt Edgeworth David (known as ‘The Prof’ or ‘The Professor’) (1858–1934). Australian Antarctic Division, 2011-09-30. [dostęp 2015-07-09].
  6. a b List of Historic Sites and Monuments approved by the ATCM (2013). Secretariat of the Antarctic Treaty, 2013. [dostęp 2015-07-09]. (ang.).
  7. Management Plan for Antarctic Specially Protected Area No. 130: Tramway Ridge, Mt. Erebus, Ross Island. National Science Foundation. [dostęp 2015-07-09].
  8. Measure 13 (2014) – ATCM XXXVII – CEP XVII, Brasilia. Antarctic Treaty Secretariat. [dostęp 2015-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)]. (ang. • hiszp. • niem. • ros.).
  9. a b Management Plan for Antarctic Specially Protected Area No. 175: High Altitude Geothermal sites of the Ross Sea region. Antarctic Treaty Secretariat, 2014. [dostęp 2015-07-09].

Linki zewnętrzne edytuj