Erich Sojka

pisarz czeski, tłumacz literatury polskiej

Erich Sojka (ur. 11 września 1922 w Ostrawie, zm. 28 maja 1997 w Benešovie) – czeski pisarz i tłumacz literatury polskiej na język czeski.

Erich Sojka
Ilustracja
Erich Sojka w roku 1966
Data i miejsce urodzenia

11 września 1922
Ostrawa

Data i miejsce śmierci

28 maja 1997
Benešov

Dziedzina sztuki

tłumaczenia

Życiorys edytuj

Jedna z jego babek była Polką, pierwszy kontakt z polskim słowem pisanym miał z jej książeczek do nabożeństwa. Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola, studia ukończył w 1949 r. Przyjeżdżał również do Krakowa, na Uniwersytet Jagielloński, od tych czasów datuje się jego późniejsza wieloletnia przyjaźń m.in. z prof. Henrykiem Zielińskim.

Autor m.in. tłumaczenia „Pana Tadeusza[1] Adama Mickiewicza i „Zemsty[2] Aleksandra Fredry, ale również Słowackiego, Sienkiewicza, Mrożka i innych. Laureat nagrody (1975) polskiego PEN Clubu za tłumaczenia literatury polskiej.

Działacz opozycyjny, w czasie interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji po praskiej wiośnie w 1968 (Operacja „Dunaj”) próbował przez megafon przewożony samochodem nawoływać po polsku polskich żołnierzy biorących w niej udział do powstrzymania się od udziału w tej operacji. Po stłumieniu ruchów wolnościowych w Czechosłowacji przez wiele lat nie mógł znaleźć pracy, a książki, których był tłumaczem, wychodziły z pominięciem jego nazwiska na karcie tytułowej. Dorabiał m.in. pisząc teksty piosenek.

Wyszło około 60 jego tłumaczeń książek. Tłumaczył też filmowe listy dialogowe, których zrealizowano w formie napisów i dubbingu w sumie około trzystu, w tym między innymi dla czeskiej wersji filmu „KingsajzJuliusza Machulskiego (1987). W 1997 otrzymał in memoriam nagrodę za całokształt twórczości w dziedzinie dubbingu (Cena Františka Filipovského za celoživotní mimořádnou dabingovou tvorbu).


Inwokacja „Pana Tadeusza” (początek) edytuj

oryginalny tekst Mickiewicza
Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.
Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,
Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie
Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.
tłum. Erich Sojka
Litvo! Má otčino! Tys jak to naše zdraví:
Jak vzácná vlastně jsi, nikdo si nepředstaví,
dokud tě neztratil. V nejhezčí podobě
dnes v duchu vidím Tě – v svém stesku po tobě.


Przypisy edytuj

  1. 1969 r.
  2. 1966 r.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj