Ernest Denhoff (zm. 1693)

wojewoda malborski, kasztelan wileński

Ernest Denhoff, właśc. Dönhoff (ok. 1630-1693) – pułkownik regimentu pieszego gwardii królewskiej 1666 r., generał major wojsk koronnych 1670 r., łowczy wielki litewski 1676 r., kasztelan wileński 1683 r., generał lejtnant wojsk koronnych, wojewoda malborski 1685 r., marszałek dworu królowej 1687 r., starosta kiszporski (dzierzgoński), generał lejtnant, leśniczy białowieski w latach 1680-1693[1].

Ernest Denhoff
Herb
Denhoff
Rodzina

Denhoffowie

Data śmierci

1693 r.

Ojciec

Ernest Magnus Denhoff

Matka

Katarzyna von Dohna

Żona

1. Zofia Anna Oleśnicka, 2°-v. ż. Stanisława Karola Koniecpolskiego, wojewody parnawskiego 1660-1676
2. Konstancja Słuszka, 1°-v. ż. Władysława Denhoffa, 2°-v. ż. Ernesta Denhoffa

Dzieci

Z pierwszego małżeństwa:
– Joanna Denhoff, ż. Stanisława Ernesta Denhoffa

Dowódca piechoty w odsieczy wiedeńskiej 1683, zaufany Jana III Sobieskiego. Wychowany jako kalwinista, przeszedł z kalwinizmu na katolicyzm, co umożliwiło mu awans do senatu.

Był członkiem konfederacji malkontentów w 1672 roku[2].

Przypisy edytuj

  1. Stanisław Zawadzki, Gospodarowanie ekonomiami królewskimi w Wielkim Księstwie Litewskim w świetle kontraktów dzierżawnych z II poł. XVII w., Warszawa 2021, s. 157.
  2. Pisma do wieku i spraw Jana Sobieskiego. T. 1, cz. 2, Kraków 1881, s. 1004.