Wikipedia

Felix Neureuther

niemiecki narciarz alpejczyk

Felix Neureuther (ur. 26 marca 1984 w Garmisch-Partenkirchen) – niemiecki narciarz alpejski, wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Felix Neureuther
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 marca 1984
Ga-Pa

Klub

SC Partenkirchen

Wzrost

184 cm

Debiut w PŚ

04.01 2003, Kranjska Gora
(DNF1 – gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

15.12 2003, Madonna di Campiglio
(8. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

03.12 2006, Beaver Creek)
(3. miejsce – slalom)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

24.01 2010, Kitzbühel
(slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata
złoto Bormio 2005 Drużynowo
srebro Schladming 2013 Slalom
brąz Schladming 2013 Drużynowo
brąz Vail/Beaver Creek 2015 Slalom
brąz Sankt Moritz 2017 Slalom
Puchar Świata (Slalom)
2. miejsce
2012/2013
2. miejsce
2013/2014
2. miejsce
2014/2015
Strona internetowa

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Felix Neureuther pojawił się 10 lutego 2000 roku w Abtenau, gdzie w zawodach juniorskich zajął 46. miejsce w slalomie. W 2001 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Verbier, gdzie zajął dziewiąte miejsce w slalomie. Jeszcze trzykrotnie startował na imprezach tego cyklu, jednak jego najlepszym wynikiem było czternaste miejsce w gigancie na rozgrywanych w 2004 roku mistrzostwach świata juniorów w Maroborze.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 4 stycznia 2003 roku w Kranjskiej Gorze, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w gigancie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 15 grudnia 2003 roku w Madonna di Campiglio, zajmując ósme miejsce w slalomie. Blisko trzy lata później, 3 grudnia 2006 roku w Beaver Creek, pierwszy raz stanął na podium zawodów tego cyklu, zajmując trzecie miejsce w slalomie. W zawodach tych wyprzedzili go tylko Szwed André Myhrer oraz Michael Janyk z Kanady. W kolejnych latach wielokrotnie stawał na podium zawodów pucharowych, w tym odnosząc dziesięć zwycięstw. Pierwszy trium w zawodach PŚ odniósł 24 stycznia 2010 roku w Kitzbühel, gdzie okazał się najlepszy w slalomie. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 2012/2013, kiedy zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu był drugi za Austriakiem Marcelem Hirscherem. Drugie miejsce w klasyfikacji slalomu zajął także w sezonie 2013/2014, ponownie ulegając tylko Hirscherowi.

W 2003 roku wystartował na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, zajmując 35. miejsce w gigancie i 15. w slalomie. Pierwszy sukces osiągnął podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Bormio, gdzie wspólnie z Hilde Gerg, Florianem Eckertem, Martiną Ertl, Andreasem Ertlem, i Moniką Bergmann zdobył złoty medal w zawodach drużynowych. Indywidualnie pierwszy medal zdobył na mistrzostwach świata w Schladmin w 2013 roku, gdzie był drugi w slalomie. Rozdzielił tam na podium dwóch Austriaków: Marcela Hirschera oraz Mario Matta. Na tych samych mistrzostwach razem z Leną Dürr, Marią Höfl-Riesch, Veronique Hronek, Stefanem Luitzem i Fritzem Dopferem zdobył brązowy medal w rywalizacji drużynowej. Kolejny medal wywalczył podczas mistrzostw świata w Vail/Beaver Creek, zajmując trzecie miejsce w slalomie. Lepsi okazali się tam jedynie Francuz Jean-Baptiste Grange oraz Fritz Dopfer. Dwa dni wcześniej zajął czwarte miejsce w gigancie, w którym w walce o podium lepszy okazał się Alexis Pinturault z Francji. W 2006 roku wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Turynie, jednak nie ukończył ani slalomu, ani giganta. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Vancouver był ósmy w gigancie, a slalomu ponownie nie ukończył. Takie same wyniki uzyskał również podczas igrzysk olimpijskich w Soczi w 2014 roku. W 2017 roku, na mistrzostwach świata w Sankt Moritz wywalczył kolejny brązowy medal w slalomie. Tym razem uplasował się za Hirscherem i jego rodakiem, Manuelem Fellerem.

Udanie rozpoczął także kolejny, olimpijski sezon, wygrywając w inauguracyjnych zawodach pucharowych w Levi, ale poważna kontuzja kolana wykluczyła go z rywalizacji na igrzyskach[1]. Na mistrzostwach świata w Are w 2019 startował bez powodzenia, wystąpił jedynie w slalomie, nie kończąc rywalizacji: został zdyskwalifikowany w drugim przejeździe (po pierwszym przejeździe zajmował 11. miejsce). W marcu 2019, na koniec sezonu zimowego 2018/2019, zakończył karierę sportową[2]. W swoim ostatnim pucharowym starcie, w finałowych zawodach Pucharu Świata w Soldeu 17 marca 2019, zajął w slalomie 7. miejsce.

Jego rodzice: Rosi Mittermaier i Christian Neureuther również uprawiali narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF1 20 lutego 2006   Turyn Gigant 2:35,00 —   Benjamin Raich
DNF2 25 lutego 2006   Turyn Slalom 1:43,14 —   Benjamin Raich
8. 23 lutego 2010   Vancouver Gigant 2:37,83 +1,23   Carlo Janka
DNF1 27 lutego 2010   Vancouver Slalom 1:39,32 —   Giuliano Razzoli
8. 19 lutego 2014   Soczi Gigant 2:45,29 +1,30   Ted Ligety
DNF2 22 lutego 2014   Soczi Slalom 1:41,84 —   Mario Matt

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas zawodów Strata Zwycięzca
35. 12 lutego 2003   Sankt Moritz Gigant 2:45,93 +9,48   Bode Miller
15. 16 lutego 2003   Sankt Moritz Slalom 1:40,66 +2,34   Ivica Kostelić
DNF1 9 lutego 2005   Bormio Gigant 2:50,41 -   Hermann Maier
19. 12 lutego 2005   Bormio Slalom 1:41,34 +4,08   Benjamin Raich
1.  13 lutego 2005   Bormio Drużynowo 26 pkt - -
DNF1 14 lutego 2007   Åre Gigant 2:19,64 -   Aksel Lund Svindal
DNF2 17 lutego 2007   Åre Slalom 1:57,33 -   Mario Matt
19. 13 lutego 2009   Val d’Isère Gigant 2:18,82 +3,48   Carlo Janka
4. 9 lutego 2009   Val d’Isère Slalom 1:44,17 +2,06   Manfred Pranger
34. 18 lutego 2011   Ga-Pa Gigant 2:10,56 +3,37   Ted Ligety
DNF2 20 lutego 2011   Ga-Pa Slalom 1:41,72 -   Jean-Baptiste Grange
3.  12 lutego 2013   Schladming Drużynowo - -   Austria
10. 15 lutego 2013   Schladming Gigant 2:28,92 +2,78   Ted Ligety
2.  17 lutego 2013   Schladming Slalom 1:51,03 +0,42   Marcel Hirscher
4. 13 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Gigant 2:34,16 +1,10   Ted Ligety
3.  15 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Slalom 1:57,47 +0,55   Jean-Baptiste Grange
16. 17 lutego 2017   Sankt Moritz Gigant 2:13,31 +1,62   Marcel Hirscher
3.  19 lutego 2017   Sankt Moritz Slalom 1:34,75 +0,93   Marcel Hirscher
DSQ2 17 lutego 2019   Åre Slalom 2:05,86 -   Marcel Hirscher

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
9. 8 lutego 2001   Verbier Slalom 1:25,72 +1,36   Stefan Kogler
DNF 2 marca 2002   Tarvisio Slalom 1:30,46 -   Steven Nyman
DNF 7 marca 2003   Briançonnais Gigant 2:02,72 -   Daniel Albrecht
  Mario Scheiber
DNF 8 marca 2003   Briançonnais Slalom 1:33,74 -   Marc Berthod
14. 13 lutego 2004   Maribor Gigant 2:17,40 +2,30   Jeffrey Harrison
DSQ2 14 lutego 2004   Maribor Slalom 1:33,33 -   Raphael Fässler

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Zwycięstwa w zawodach Pucharu Świata edytuj

  1.   Kitzbühel – 24 stycznia 2010 (slalom)
  2.   Garmisch-Partenkirchen – 13 marca 2010 (slalom)
  3.   Monachium – 1 stycznia 2013 (slalom równoległy)
  4.   Wengen – 20 stycznia 2013 (slalom)
  5.   Lenzerheide – 17 marca 2013 (slalom)
  6.   Bormio – 6 stycznia 2014 (slalom)
  7.   Adelboden – 11 stycznia 2014 (gigant)
  8.   Kitzbühel – 24 stycznia 2014 (slalom)
  9.   Kranjska Gora – 9 marca 2014 (slalom)
  10.   Madonna di Campiglio – 22 grudnia 2014 (slalom)
  11.   Wengen – 17 stycznia 2015 (slalom)
  12.   Naeba – 14 lutego 2016 (slalom)
  13.   Levi – 12 listopada 2017 (slalom)

Pozostałe miejsca na podium edytuj

  1.   Beaver Creek – 3 grudnia 2006 (slalom) – 3. miejsce
  2.   Garmisch-Partenkirchen – 25 lutego 2007 (slalom) – 2. miejsce
  3.   Alta Badia – 17 grudnia 2007 (slalom) – 2. miejsce
  4.   Adelboden – 6 stycznia 2008 (slalom) – 3. miejsce
  5.   Adelboden – 11 stycznia 2009 (slalom) – 3. miejsce
  6.   Kranjska Gora – 1 marca 2009 (slalom) – 3. miejsce
  7.   Bansko – 26 lutego 2011 (superkombinacja) – 2. miejsce
  8.   Lenzerheide – 19 marca 2011 (slalom) – 3. miejsce
  9.   Alta Badia – 19 grudnia 2011 (slalom) – 3. miejsce
  10.   Zagrzeb – 5 stycznia 2012 (slalom) – 2. miejsce
  11.   Moskwa – 21 lutego 2012 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  12.   Schladming – 18 marca 2012 (slalom) – 2. miejsce
  13.   Val d’Isère – 8 grudnia 2012 (slalom) – 2. miejsce
  14.   Madonna di Campiglio – 18 grudnia 2012 (slalom) – 2. miejsce
  15.   Adelboden – 12 stycznia 2013 (gigant) – 3. miejsce
  16.   Kitzbühel – 27 stycznia 2013 (slalom) – 2. miejsce
  17.   Wengen – 17 stycznia 2014 (slalom) – 2. miejsce
  18.   Schladming – 28 stycznia 2014 (slalom) – 3. miejsce
  19.   Lenzerheide – 15 marca 2014 (gigant) – 3. miejsce
  20.   Lenzerheide – 16 marca 2014 (slalom) – 2. miejsce
  21.   Levi – 16 listopada 2014 (slalom) – 3. miejsce
  22.   Åre – 14 grudnia 2014 (slalom) – 2. miejsce
  23.   Zagrzeb – 6 stycznia 2015 (slalom) – 2. miejsce
  24.   Kitzbühel – 25 stycznia 2015 (slalom) – 3. miejsce
  25.   Schladming – 27 stycznia 2015 (slalom) – 3. miejsce
  26.   Ga-Pa – 1 marca 2015 (gigant) – 2. miejsce
  27.   Val d’Isère – 12 grudnia 2015 (gigant) – 2. miejsce
  28.   Val d’Isère – 13 grudnia 2015 (slalom) – 3. miejsce
  29.   Sölden – 23 października 2016 (gigant) – 3. miejsce
  30.   Zagrzeb – 5 stycznia 2017 (slalom) – 2. miejsce
  31.   Wengen – 15 stycznia 2017 (slalom) – 3. miejsce
  32.   Kranjska Gora – 5 marca 2017 (slalom) – 3. miejsce
  33.   Aspen – 18 marca 2017 (gigant) – 2. miejsce
  34.   Aspen – 19 marca 2017 (slalom) – 2. miejsce
  • W sumie (13 zwycięstw, 18 drugich i 16 trzecich miejsc)

Przypisy edytuj

  1. ↑ Nick Zaccardi, German slalom star Felix Neureuther to miss Olympics, nbcsposrts.com, 26 listopada 2017 (dostęp: 20 lutego 2021).
  2. ↑ German slalom expert Neureuther announces retirement, france24.com, 16 marca 2019 (dostęp: 20 lutego 2021).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Felix_Neureuther&oldid=70323594”