Ferenc Mészáros (ur. 11 kwietnia 1950 w Budapeszcie, zm. 9 stycznia 2023[1]) – były węgierski piłkarz występujący na pozycji bramkarza. Trener piłkarski.

Ferenc Mészáros
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1950
Budapeszt

Data śmierci

9 stycznia 2023

Wzrost

183 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1970–1981 Vasas SC 252 (0)
1981–1983 Sporting CP
1983–1984 SC Farense
1984–1986 Győri ETO 45 (0)
1987–1989 Vitória Setúbal 70 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1973–1988  Węgry 29 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1989–1990 Vasas SC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa edytuj

Mészáros zawodową karierę rozpoczynał w 1970 roku w klubie Vasas SC z Nemzeti Bajnokság I. W 1971, 1973 oraz 1980 zajmował z nim 3. miejsce w lidze, a w 1977 roku zdobył z nim mistrzostwo Węgier. W ciągu 11 lat w barwach Vasasu rozegrał 252 spotkania.

W 1981 roku Mészáros odszedł do portugalskiego zespołu Sporting CP. W 1982 roku zdobył z nim mistrzostwo Portugalii oraz Puchar Portugalii. W 1983 roku odszedł do drużyny SC Farense, również grającej w Primeira Divisão. Po roku powrócił na Węgry, gdzie został graczem ekipy Győri ETO. W 1985 roku wywalczył z nim wicemistrzostwo Węgier.

W 1987 roku Mészáros ponownie wyjechał do Portugalii, gdzie podpisał kontrakt z Vitórią Setúbal. W 1989 roku zakończył tam karierę. Potem został trenerem, a jedynym klubem jaki prowadził był Vasas SC, gdzie pracował w latach 1989–1990.

Kariera reprezentacyjna edytuj

W reprezentacji Węgier Mészáros zadebiutował 26 września 1973 roku w zremisowanym 1:1 towarzyskim meczu z Jugosławią. W 1978 roku został powołany do kadry na mistrzostwa świata. Zagrał tam w pojedynku z Włochami (1:3). Z tamtego turnieju Węgry odpadły po fazie grupowej.

W 1982 roku Mészáros ponownie znalazł się w kadrze na mistrzostwa świata. Wystąpił na nich w meczach z Salwadorem (10:1), Argentyną (1:4) oraz Belgią (1:1). Tamten mundial Węgry zakończyły na fazie grupowej. W latach 1973–1988 w drużynie narodowej Mészáros rozegrał w sumie 29 spotkań.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj