Fergus Kinloch Anderson (ur. 9 lutego 1909 w Wallington lub Croydon w hrabstwie Surrey; zm. 6 maja 1956 w Namur, Belgia) – brytyjski kierowca motocyklowy. Karierę motocyklową rozpoczął mając osiemnaście lat[1].

Fergus Anderson
ilustracja
Imię i nazwisko

Fergus Kinloch Anderson

Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1909
Wallington lub Croydon w hrabstwo Surrey

Data i miejsce śmierci

6 maja 1956
Namur

Sukcesy

1947: Motocyklowe mistrzostwa Europy:
(mistrz kategorii 350 cm³, II wicemistrz kategorii 500 cm³ i 250 cm³)
1953-1954: Motocyklowe mistrzostwa świata:(mistrz kategorii 350 cm³)
1952: Motocyklowe mistrzostwa świata:(wicemistrz kategorii 250 cm³)
1950: Motocyklowe mistrzostwa świata:(II wicemistrz kategorii 250 cm³)

W dniach 7-8 czerwca 1947 odbyły się 17. Motocyklowe Mistrzostwa Europy w ramach Grand Prix Szwajcarii na torze Circuit Bremgarten. Fergus Anderson wygrał wyścig w kategorii 350 cm³ na motocyklu Velocette. Został też drugim wicemistrzem europy w klasach 500 cm³ i 250 cm³, startując na motocyklach Norton i Moto Guzzi. Tym samym został pierwszym w historii ME motocyklistą, startującym w danym roku na trzech motocyklach od różnych producentów, który ukończył Motocyklowe Mistrzostwa Europy na podium.

26 sierpnia 1950 wziął udział jako kierowca zespołu Hersham and Walton Motors w wyścigu BRDC International Trophy nie zaliczanym do mistrzostw świata Formuły 1. W pierwszy wyścig ukończył na siódmej pozycji, w drugim nie brał udziału, a podczas wyścigu finałowego wycofał się z powodu awarii skrzyni biegów[2][3].

W latach 1949–1954 uczestniczył w wyścigach Motocyklowych mistrzostw świata. Jego największymi osiągnięciami w tej serii było dwukrotne mistrzostwo świata w klasie 350 cm³. W 1950 został drugim wicemistrzem klasy 250 cm³ razem z Bruno Ruffo, a w sezonie 1952 został wicemistrzem kategorii 250 cm³[4].

Po sezonie 1954 ogłosił zakończenie startów w Motocyklowych Mistrzostwach Świata, zostając dyrektorem zespołu Moto Guzzi. Po konflikcie z zarządem włoskiego zespołu dotyczącym sposobów kierowania przez niego ekipą, podjął współpracę z BMW jako etatowy motocyklista niemieckiego producenta. Zmarł 6 maja 1956 szpitalu w Namur w wyniku ran poniesionych w wypadku podczas wyścigu na torze Circuit de Floreffe. Fergus Anderson został pochowany na cmentarzu w Namur, zgodnie ze swoim życzeniem, gdyby zginął na torze miał zostać pochowany w pobliżu miejsca wypadku. W maju 1996 Royal Motor Union de Namur ufundowało tablicę pamiątkową ustawioną na miejscu wypadku brytyjskiego motocyklisty na zbiegu ulic Massaux-Dufaux i Louis Jacques w Floreffe[5].

Statystyki edytuj

Poszczególne wyścigi edytuj

Sezon Klasa Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
IMN CHE NLD BEL ULS ITA
1949 250 cm³ Moto Guzzi 3 8 8
Sezon Klasa Zespół IMN BEL NLD CHE ULS ITA Punkty Pozycja
1950 250 cm³ Moto Guzzi 2 6 3
Sezon Klasa Zespół ESP CHE IMN BEL NLD FRA ULS ITA Punkty Pozycja
1951 250 cm³ Moto Guzzi NS 5 3 8
500 cm³ 1 8 7
Sezon Klasa Zespół CHE IMN NLD BEL DEU ULS ITA ESP Punkty Pozycja
1952 250 cm³ Moto Guzzi 1 1 3 3 24 2
Sezon Klasa Zespół IMN NLD BEL DEU FRA ULS CHE ITA ESP Punkty Pozycja
1953 250 cm³ Moto Guzzi 1 2 3 3 3 22 4
350 cm³ 3 1 1 1 2 34 1
500 cm³ 1 8 9
Sezon Klasa Zespół FRA IMN ULS BEL NLD DEU CHE ITA ESP Punkty Pozycja
1954 250 cm³ Moto Guzzi 5 2 15
350 cm³ NS 2 1 1 1 1 38 1
500 cm³ NS 2 5 8 7

Przypisy edytuj

  1. Fergus Kinloch Anderson. racingmemo. [dostęp 2015-02-15]. (fr.).
  2. II BRDC International Trophy. statsf1.com. [dostęp 2015-02-15]. (ang.).
  3. II BRDC International Trophy. GEL Motorsport Archive. [dostęp 2015-02-15]. (ang.).
  4. Fergus Anderson. Dorna Sports. [dostęp 2015-02-19]. (ang.).
  5. Fergus Anderson. Motorsport Memorial. [dostęp 2015-02-15]. (ang.).