Footwork – zespół Formuły 1, uczestniczący w niej w pierwszej połowie lat 90. Prezydent japońskiej firmy logistycznej Footwork Express Co, Ltd., Wataru Ohashi, w 1990 roku zaczął intensywnie inwestować w zespół Arrows. Umowa obejmowała między innymi wystawienie logo Footworka w widocznym miejscu. W 1991 roku zespół został oficjalnie przemianowany na Footwork i nawiązał umowę z Porsche, od którego miał otrzymywać silniki. Wyniki były jednak gorsze niż oczekiwano i po sześciu wyścigach Footwork zrezygnował z silników Porsche na rzecz jednostek Forda. Nie pozwoliło to jednak Michelemu Alboreto, Aleksowi Caffiemu czy Stefanowi Johanssonowi zdobyć jakichkolwiek punktów. Wyniki były złe i w drugiej części sezonu zespół musiał brać udział w prekwalifikacjach.

Footwork
Ilustracja
Footwork FA15
Pełna nazwa

Footwork Arrows

Aktywna

1991–1996

Siedziba

Milton Keynes, Wielka Brytania

Ważni ludzie
Kierowcy

Christian Fittipaldi
Gianni Morbidelli

Inne
Debiut

Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1991

Ostatni wyścig

Grand Prix Japonii 1996

W 1992 roku zespół zmienił dostawcę silników na Mugen. Arrows zachował nazwę Footwork do momentu, gdy Ohashi wycofał swoje wsparcie finansowe przed sezonem 1996; po tamtym sezonie na powrót zmieniono nazwę na Arrows. W całym okresie istnienia zespołu Footwork kontrolę operacyjną zachowywał Jackie Oliver.

Historia edytuj

Arrows został oficjalnie przemianowany na Footwork w roku 1991. Na początku sezonu wystawiono nadwozia A11C z silnikami Porsche. Gdy Michele Alboreto i Alex Caffi nie zdołali się zakwalifikować dp Grand Prix Brazylii, doszło do zmian wśród personelu: człowiekiem odpowiedzialnym za finanse został Alan Rees, a menadżerem zespołu został John Wickham. Następnie zaprezentowano model FA12, ale został on zniszczony w wyniku wypadku na zakręcie Tamburello na torze Imola. Alboreto doznał złamania stopy, która wymagała kilku szwów, a Caffi uszkodził drugi nowy samochód w Grand Prix Monako. Następnie Caffi został ranny w wypadku drogowym i został na kilka Grand Prix zastąpiony przez Stefana Johanssona. W czerwcu zespół zdecydował, że należy zastąpić silniki Porsche przygotowywanymi przez Hart Racing Engines jednostkami Cosworth DFR. W drugiej części sezonu zespół musiał się prekwalifikować, co wielokrotnie nie powodziło się. Mimo to zdołano otworzyć w Milton Keynes tunel aerodynamiczny w skali 1:2,5.

Na sezon 1992 Caffiego zastąpił Aguri Suzuki. Zapewniono sobie również silniki firmy Mugen. Zaprojektowany przez Alana Jenkinsa model FA13 był tradycyjnym, prostym samochodem. Alboreto zdołał punktować w trakcie sezonu czterokrotnie, dzięki czemu zespół zdobył 6 punktów i zajął siódme miejsce w klasyfikacji zespołów.

W sezonie 1993 w zespole nie jeździł Alboreto, a Derek Warwick. Ponadto zespół utrzymał Suzukiego i silniki Mugen. Wybudowano również nowy samochód, FA14. Był to jednak rozczarowujący dla zespołu sezon. Warwick zdobył 4 punkty, a zespół zajął dziewiąte miejsce w klasyfikacji zespołów.

Na sezon 1994 zespół stracił silniki Mugen i musiał wrócić do silników Forda. W charakterze kierowców zatrudniono Christiana Fittipaldiego i Gianniego Morbidellego. Samochód spisywał się jednak nadspodziewanie dobrze: Fittipaldi był czwarty w Grand Prix Pacyfiku i jechał na trzecim miejscu w Grand Prix Monako do momentu, gdy zepsuła mu się skrzynia biegów. Kolejne punkty zespół zdobył w Grand Prix Niemiec, które kierowcy Footworka ukończyli na miejscach 4–5. Z powodu dyskwalifikacji Michaela Schumachera po Grand Prix Belgii szóste miejsce zajął w tym wyścigu Morbidelli, "rekompensując" dyskwalifikację Fittipaldiego, któremu odebrano szóste miejsce w Grand Prix Kanady. Footwork z dziewięcioma punktami zajął więc 9. miejsce w klasyfikacji konstruktorów. Pod koniec roku Fittipaldi wycofał się z Formuły 1. Z zespołu odszedł również Wickham.

 
Footwork FA16

Sytuacja zespołu coraz bardziej się pogarszała. W tym celu zatrudniono japońskiego pay-drivera, Takiego Inoue. Silniki dostarczała firma Hart. W połowie sezonu było tak mało pieniędzy, że Morbidelli musiał zostać zastąpiony przez kolejnego pay-drivera, Maksa Papisa. Morbidelli wrócił na trzy ostatnie wyścigi i zajął trzecie miejsce w Grand Prix Australii. Ten rezultat oraz szóste miejsce w Grand Prix Kanady spowodowały, że Footwork zajął ósmą pozycję w klasyfikacji generalnej. Pod koniec roku Oliver i Rees przy wsparciu Schwabische Finanz & Unternehmensberatung AG wykupili udziały od Ohashiego.

W marcu 1996 roku Tom Walkinshaw wykupił od Reesa udziały w zespole. 40% udziałów w zespole należało zatem do Walkinshawa, 11% do Petera Darnbrougha, a 49% – do Olivera. W trakcie sezonu nazwa zespołu została zmieniona na TWR Arrows. Kierowcami zostali Jos Verstappen i Ricardo Rosset. Vestappen zdobył dla Footworka ostatni punkt, co miało miejsce w Grand Prix Argentyny.

Wyniki edytuj

Sezon Model Silnik Kierowcy Wyniki w poszczególnianych eliminacjach Wyniki
konstruktora
1991                                 Pkt. Msc.
A11C
FA12
Porsche 3512 3.5 V12   Michele Alboreto NU NZ NZ NU NU NU 0 NS
  Alex Caffi NZ NZ NZ NZ
  Stefan Johansson NU NZ
FA12C Ford Cosworth DFR 3.5 V8   Michele Alboreto NU NU NZ NZ NPK NZ 15 NU NZ 13 0 NS
  Stefan Johansson NZ NZ
  Alex Caffi NPK NPK NZ NPK NPK NPK 10 15
1992                                 Pkt. Msc.
FA13 Mugen-Honda MF351-H 3.5 V10   Michele Alboreto 10 13 6 5 5 7 7 7 7 9 7 NU 7 6 15 NU 6 7
  Aguri Suzuki 8 NZ NU 7 10 11 NZ NU 12 NU NU 9 NU 10 8 8
1993                                 Pkt. Msc.
FA13B
FA14
Mugen-Honda MF351-HB 3.5 V10   Derek Warwick 7 9 NU NU 13 NU 16 13 6 17 4 NU NU 15 14 10 4 9
  Aguri Suzuki NU NU NU 9 10 NU 13 12 NU NU NU NU NU NU NU 7
1994                               Pkt. Msc.
FA15 Ford HBE7/8 3.5 V8   Christian Fittipaldi NU 4 13 NU NU DK 8 9 4 14 NU NU 8 17 8 8 9 9
  Gianni Morbidelli NU NU NU NU NU NU NU NU 5 NU 6 NU 9 11 NU NU
1995                                 Pkt. Msc.
FA16 Hart 830 3.0 V8   Gianni Morbidelli NU NU 13 11 9 6 14 NU NU 3 5 8
  Massimiliano Papis NU NU NU NU 7 NU 12
  Taki Inoue NU NU NU NU NU 9 NU NU NU NU 12 8 15 NU NU 12 NU
1996                                 Pkt. Msc.
FA17 Hart 830 3.0 V8   Ricardo Rosset 9 NU NU 11 NU NU NU NU 11 NU 11 8 9 NU 14 13 1 9
  Jos Verstappen NU NU 6 NU NU NU NU NU NU 10 NU NU NU 8 NU 11

Podsumowanie edytuj

Ważne wyścigi
Debiut

  Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1991 (#1,   Michele Alboreto,   Alex Caffi)

Pierwsze punkty

  Grand Prix Brazylii 1992 (#19,   Michele Alboreto)

Pierwsze podium

  Grand Prix Australii 1995 (#81,   Gianni Morbidelli)

Ostatni

  Grand Prix Japonii 1996 (#97,   Ricardo Rosset,   Jos Verstappen)

Najwyższe pozycje
Kwalifikacje

6

Wyścig

3