Francisco Craveiro Lopes

Francisco Higino Craveiro Lopes, wicehrabia de Molenos-Craveiro (ur. 12 kwietnia 1894 w Lizbonie[1], zm. 2 września 1964 tamże[1]) – marszałek lotnictwa Portugalii, polityk, 13. prezydent kraju.

Francisco Craveiro Lopes
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1894
Lizbona

Data i miejsce śmierci

2 września 1964
Lizbona

Prezydent Portugalii
Okres

od 21 lipca 1951
do 9 sierpnia 1958

Przynależność polityczna

Unia Narodowa

Poprzednik

António Óscar de Fragoso Carmona

Następca

Américo Tomás

Gubernator Indii Portugalskich
Okres

od 1936
do 1938

Poprzednik

João Carlos Craveiro Lopes

Następca

José Ricardo Pereira Cabral

podpis
Odznaczenia
Wstęga Trzech Orderów (Portugalia) Wielki Łańcuch Orderu Wieży i Miecza (Portugalia) Kawaler Orderu Wieży i Miecza (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Avis (Portugalia) Wielki Oficer Orderu Avis (Portugalia) Oficer Orderu Avis (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Chrystusa Komandor Orderu Chrystusa Wielki Łańcuch Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Edukacji Publicznej (Portugalia) Medal Zasług Wojskowych I klasy (Portugalia) Krzyż Wojenny I klasy – Medalha da Cruz de Guerra (Portugalia) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Wielki Łańcuch Orderu Krzyża Południa (Brazylia) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Wojskowej (Brazylia) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Marynarki Wojennej (Brazylia) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Lotniczej (Brazylia) Krzyz Wielki Orderu Zasługi Duarte, Sáncheza y Mella (Dominikana) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja) Order Imperialny Jarzma i Strzał (Hiszpania) Order Cisneros (Hiszpania) Wielki Łańcuch Orderu Oswobodziciela (Wenezuela) Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Królewski Łańcuch Wiktoriański (Wielka Brytania) Kawaler/Dama Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM) Kawaler Orderu Grobu Świętego

Życiorys edytuj

Po śmierci dotychczasowego prezydenta, marszałka Antonio Carmony Lopes został wyznaczony przez premiera (faktycznego dyktatora), Antonio Salazara do kandydowania w wyborach prezydenckich przeciwko kandydatowi demokratycznej opozycji, którym był Manuel Quintão Meireles. Jego rywal ostatecznie wycofał się z wyborów.

Lopes okazał się trudniejszym partnerem dla Salazara aniżeli jego poprzednik. Nieustannie ścierający się z premierem i posiadający własne koncepcje rządów w państwie, odmówił kandydowania na urząd prezydenta po raz kolejny. Wkrótce otrzymał stopień marszałka. Zaproszony przez demokratyczną opozycję do współpracy, odmówił.

W okresie czynnego zaangażowania w politykę był członkiem salazarowskiej Unii Narodowej.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj