Friedrich Eisenlohr
Jakub Fryderyk Eisenlohr (ur. 23 listopada 1805 w Lörrach, zm. 27 lutego 1854 w Karlsruhe[1]) – niemiecki architekt, pionier architektury dworców kolejowych.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 listopada 1805 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 lutego 1854 |
| Zawód, zajęcie |
architekt |
Życiorys edytuj
W latach 1821–1824 odbył studia architektoniczne u Christopha Arnolda we Fryburgu Bryzgowijskim[2]. Od 1824 do 1826 kształcił się u Friedricha Weinbrennera w Karlsruhe[2]. W 1826–1828 pojechał w podróż studyjna do Włoch[2]. Po powrocie złożył państwowy egzamin na architekta w 1830, od 1832 pracował jako nauczyciel a od 1839 jako profesor na politechnice w Karlsruhe[3]. W 1853 został dyrektorem szkoły budowlanej przy politechnice w Karlsruhe[3]. Uznanie zdobył jako pionier architektury dworców kolejowych[4].
Działalność edytuj
Założyciel razem z Heinrichem Hübschem szkoły romantycznej w architekturze badeńskiej[3]. Jego zainteresowania skupiały się na architekturze sakralnej[4]. Zwolennik architektury gotyckiej, która jego zdaniem wyrażała niemieckiego ducha narodowego (niem. Volksgeist)[3]. Z początku jednak preferował styl romański w którym wzniósł dworce kolejowe w Karlsruhe, Fryburgu Bryzgowijskim i Heidelbergu[3]. W stylu gotyckim zbudował kościoły ewangelickie w Baden-Baden i Offenburgu[3]. W latach 1838–1843 odbudował w stylu neogotyku angielskiego zamek Ortenberg w badeńskim Ortenbergu[4].
Wybrane prace edytuj
- 1846–1854 – Kunst- und Festhalle we Fryburgu Bryzgowijskim[2]
- 1851–1852 – pijalnia wód i dom zdrojowy w Badenweiler[2]
- Dworce główne[2]:
- Stacje kolejowe w Lahr, Kenzingen, Emmendingen, Orschweier – obecnej dzielnicy Mahlberga, Friesenheim i Denzlingen – zachowane[4]
Wybrane publikacje edytuj
- Ornamentik in ihrer Anwendung aufs Baugewerbe, 1849
- Mittelalterliche Bauwerke im südwestlichen Deutschland und am Rhein, Karlsruhe, 1853–1857
- Holzbauten des Schwarzwaldes, Karlsruhe, 1853
- Entwürfe zu Gebäuden verschiedener Gattung, Karlsruhe, 1852–1859
- Sammlung von Hochbauten der Großherzoglich Badischen Eisenbahn, enthaltend Bahnhöfe, Stationen und Bahnwartshäuser, Ansichten, Schnitte und Grundrisse. Bd. 1–3, Karlsruhe, 1865–1873
- Bauverzierungen in Holz, Karlsruhe, 1868–1870
Przypisy edytuj
- ↑ Zob. rubryka Todesfälle w Großherzoglich Badisches Regierungsblatt Nr. IX vom 20. März 1854
- ↑ a b c d e f Archinform: Friedrich Eisenlohr. [dostęp 2010-07-15]. (niem.).
- ↑ a b c d e f Alfred Woltmann: Eisenlohr, Friedrich. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). T. 5. 1877, s. 767–768.
- ↑ a b c d e f g h Peter Pretsch: Friedrich Eisenlohr – Architekt der badischen Eisenbahn. [w:] Blick in die Geschichte Nr. 67 [on-line]. 24 czerwca 2005. [dostęp 2010-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)]. (niem.).
Bibliografia edytuj
- Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa. T. zeszyt X. Warszawa: Nakład druk i własność Noskowskiego, 1888.