Friedrich Kiel (ur. 7 października 1821 w Puderbach, zm. 13 września 1885 w Berlinie[1][2]) – niemiecki kompozytor i pedagog.

Friedrich Kiel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 października 1821
Puderbach

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

13 września 1885
Berlin

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pedagog

Odznaczenia
IV Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Ernestyński (Saksonia) Order Alberta (Saksonia)

Życiorys edytuj

Był synem nauczyciela, pierwsze lekcje muzyki pobierał od ojca[1]. W 1827 roku rodzina Kielów przeprowadziła się do Bad Berleburg, gdzie przejawiającego zdolności Friedricha objął swoim mecenatem książę Karol Sayn-Wittgenstein-Berleburg[2]. Później Friedrich Kiel studiował w Coburgu u Caspara Kummera[2]. W 1840 roku wrócił do dwór księcia Karola, gdzie został koncertmistrzem orkiestry dworskiej[1][2]. W latach 1842−1845 był uczniem Siegfrieda Dehna w Berlinie[1]. Następnie pracował jako nauczyciel gry na fortepianie[1][2]. Od 1865 roku był członkiem berlińskiej Akademie der Künste[1], w której od 1882 roku prowadził mistrzowską klasę kompozycji[1][2]. W latach 1866−1870 wykładał w berlińskim Konserwatorium Sterna, następnie w Hochschule für Musik[2]. Jego uczniami byli m.in. Zygmunt Noskowski i Ignacy Jan Paderewski[1].

W 1979 roku powstało Friedrich-Kiel-Gesellschaft, zajmujące się propagowaniem twórczości kompozytora[2].

Odznaczenia edytuj

Twórczość edytuj

W swojej twórczości wokalno-instrumentalnej nawiązywał do osiągnięć J.S. Bacha i Händla, w muzyce kameralnej ulegał wpływom Brahmsa, przejawiającym się w skłonności do wykorzystywania tematów ludowych i ich wariacyjnego przekształcania[1]. Jego twórczość, z powodu konserwatywnego charakteru, szybko popadła w zapomnienie[1].

Skomponował m.in. Uwerturę na orkiestrę, Koncert fortepianowy, 7 triów fortepianowych, 2 kwartety fortepianowe, 2 kwartety smyczkowe, 2 kwintety fortepianowe, 2 Requiem, Missa solemnis, Te Deum, oratoria Christus i Der Stern von Bethlehem[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 74. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1869−1870. ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. a b c Susanne Büchner: Friedrich Kiels klavierkammermusik in sonatenform. Teil 2 (Anhänge). Uniwersytet w Heidelbergu, 2014, s. 547, 548, 551. (niem.).

Linki zewnętrzne edytuj