Frottage
Frottage, frotaż[1] (fr. tarcie) – technika odciskania faktury dowolnych przedmiotów (np. drewna, tkaniny, liści, kamieni) na powierzchni papieru przez przyłożenie papieru do danej rzeczy i mocne pocieranie go ołówkiem (lub innym podobnym narzędziem)[2].
Technika użyta jako metoda artystyczna po raz pierwszy w latach 20. XX w. przez Maxa Ernsta. Artysta zainspirował się widokiem starej drewnianej podłogi. W jej zniszczonej powierzchni dostrzegał rozmaite figury. Chcąc je uwiecznić, położył na podłodze kartkę papieru i zaczął rysować po niej miękkim ołówkiem. W wyniku otrzymał rysunek, który przypominał mu tajemniczy las, zamieszkany przez stworzenia podobne do ptaków. Cała seria takich rysunków została przez niego opublikowana w 1926 pod tytułem Histoire Naturelle (historia naturalna).
Metoda zdejmowania odcisków z kamiennych, ceramicznych lub metalowych reliefów, choć nie pod współczesną nazwą, była znaną techniką reprodukcyjną w Chinach jeszcze przed naszą erą. W podobny sposób stosowali ją archeologowie[3].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ frotaż, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-08-30].
- ↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, wyd. 4, Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2003, s. 125, ISBN 83-01-12365-6, OCLC 51024180.
- ↑ Aleš Krejča: Techniki sztuk graficznych. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1984, s. 63. ISBN 83-221-0270-4.
Bibliografia edytuj
- Frottage. [w:] Tate Glossary [on-line]. Tate. [dostęp 2011-02-12]. (ang.).
- Anita. Włodarczyk-Kulak: O sztuce nowej i najnowszej : główne kierunki artystyczne w sztuce XX i XXI wieku. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2010, s. 191. ISBN 978-83-262-0526-2.
- Słownik terminów artystycznych i architektonicznych. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 129, seria: Historia Sztuki. Biblioteka Gazety Wyborczej. ISBN 978-83-62095-59-9.