Gańczorka
Gańczorka (910 m n.p.m.) – wyraźny, prawie w całości porośnięty lasem szczyt w Paśmie Baraniej Góry i Skrzycznego w Beskidzie Śląskim, pierwszy na południe licząc od zwornikowej Karolówki[1].
 Widok z czarnego szlaku na Baranią Górę | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
910 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°34′41″N 18°59′06″E/49,578056 18,985000
| |
W kierunku południowo-wschodnim od szczytu Gańczorki odchodzi boczne ramię ze szczytem Postrzedni Groń (763 m n.p.m.), opadające ku dolinie potoku Janoszka (Janoska). W kierunku zachodnim stoki opadają stromo wprost ku źródłowym ciekom Olzy. Na południe opada grzbiet ze szczytem Małej Gańczorki (831 m)[1].
Grzbietem Beskidu Śląskiego przez szczyt Gańczorki biegła dawna granica między księstwami cieszyńskim (na zachodzie) i oświęcimskim (na wschodzie), później między księstwem cieszyńskim a Rzecząpospolitą, następnie między austriackim Śląskiem i Galicją. Z punktu widzenia etnograficznego linia ta oddziela Śląsk Cieszyński (na zachodzie) od Małopolski (Żywiecczyzny) na wschodzie. Dziś stoki wschodnie góry należą do Kamesznicy w powiecie żywieckim, a stoki zachodnie do Istebnej w powiecie cieszyńskim[2].
Szczyt buduje wielka soczewka gruboławicowych, gruboziarnistych piaskowców ciężkowickich[3], tworzących pod samym wierzchołkiem wychodnię skalną z niewielką jaskinią, znaną pod nazwą Jaskini w Gańczorce (Groty w Gańczorce)[4].
Nazwa szczytu, według lokalnego podania, pochodzi od garncarza (w miejscowej gwarze: gańczorza), który miał tutaj mieszkać w samotności i tu umrzeć samobójczą śmiercią. Inne podania mówią, że miało to być miejsce tracenia skazańców i grzebania samobójców[4].
Grzbietem Gańczorki biegnie granica między miejscowościami Istebna (powiat cieszyński) i Kamesznica (powiat żywiecki)[1]. Wschodnie stoki Gańczorki trawersują znaki niebieskie szlaku turystycznego ze Zwardonia na Baranią Górę[5].
Szlaki turystyczne edytuj
Zachodnimi stokami Gańczorki biegnie niebieski szlak turystyczny:
odcinek: Koniaków (przystanek PKS pod Koczym Zamkiem) – Przełęcz Koniakowska – Tyniok – Mała Gańczorka – Gańczorka – Karolówka – Schronisko PTTK Przysłop pod Baranią Górą. Odległość 7,3 km, suma podejść 310 m, czas przejścia 2:20 godz., z powrotem 2 godz.[5]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-06-17].
- ↑ Mirosław Barański, Beskid Śląski. Pasmo Baraniej Góry. Przewodnik turystyczny, Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1994, s. 188, ISBN 83-7005-357-2.
- ↑ Rafał Unrug (red.), Karpaty fliszowe między Olzą a Dunajcem. Przewodnik geologiczny, Warszawa: Wydawnictwa geologiczne, 1979, s. 78, ISBN 83-220-0043-X.
- ↑ a b Mirosław Barański, Beskid Śląski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 297, ISBN 978-83-89188-71-7.
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3.