Gabriel (de Vylder)

Gabriel
	Guido de Vylder
	Arcybiskup Komany
Kraj działania	Belgia
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1946 ; Lokeren
Data i miejsce śmierci	26 października 2013 ; Maastricht
Miejsce pochówku	Cerkiew i cmentarz prawosławny w Sainte-Geneviève-des-Bois
	Patriarszy egzarcha dla parafii tradycji rosyjskiej w Europie Zachodniej
Okres sprawowania	2004–2013
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Patriarchat Konstantynopolitański
Inkardynacja	Zachodnioeuropejski Egzarchat Parafii Rosyjskich
Śluby zakonne	11 maja 1994
Prezbiterat	27 czerwca 1976
Chirotonia biskupia	24 czerwca 2001
	Multimedia w Wikimedia Commons

Gabriel, imię świeckie Guido de Vylder (ur. 13 czerwca 1946 w Lokeren, zm. 26 października 2013 w Maastricht) – arcybiskup Komany, zwierzchnik Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich w jurysdykcji patriarchatu Konstantynopola.

Życiorys edytuj

Młodość edytuj

Urodził się w rodzinie katolickiej. Jako najstarszy syn miał w zamyśle ojca przejąć rodzinną firmę. Po wypełnieniu służby wojskowej podjął jednak studia teologiczne i filozoficzne w seminarium duchownym w Gandawie, które ukończył w 1974, a następnie studia podyplomowe na Uniwersytecie Katolickim w Louvain (do 1976). W seminarium przygotowywał się do święceń kapłańskich w Kościele katolickim, których jednak nie przyjął. Jak sam wspominał, przeszedł kryzys wiary w związku z wprowadzaniem w życie postanowień Soboru Watykańskiego II^[1]. Wówczas zetknął się z prawosławiem i jeszcze w 1974 oficjalnie przyjął tę religię w parafii św. Andrzeja w Gandawie.

Praca duszpasterska edytuj

27 czerwca 1976 został wyświęcony na kapłana w soborze św. Aleksandra Newskiego w Paryżu i udał się do Maastricht, gdzie objął parafię św. Jana Chryzostoma. Współtworzył parafie prawosławne w Deventer, Bredzie i Antwerpii.

12 grudnia 1992 został przeniesiony do parafii św. Aleksandra Newskiego i św. Serafina z Sarowa w Liège, zaś w roku następnym arcybiskup Jerzy (Wagner) uczynił go odpowiedzialnym za parafie w dekanacie Belgii, Holandii i Niemiec. 11 maja 1994 w paryskiej cerkwi św. Sergiusza z Radoneża złożył śluby zakonne. Rok później otrzymał godność igumena, zaś w grudniu 1998 – archimandryty. W tym samym czasie ponownie objął obowiązki proboszcza parafii w Maastricht, nie rezygnując z pełnionych już funkcji. Jako kapłan kontynuował starania na rzecz upowszechniania w parafiach egzarchatu nabożeństw w językach miejscowych – francuskim i niderlandzkim^[1]. Od 2000 zasiadał w Komisji Dyscyplinarnej egzarchatu.

Biskup edytuj

24 czerwca 2001 został wyświęcony na biskupa pomocniczego Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich. W czasie choroby ówczesnego zwierzchnika egzarchatu Sergiusza kilkakrotnie pełnił funkcję locum tenens. Ta sama sytuacja powtórzyła się po śmierci Sergiusza w 2003. W tym samym roku Święty Synod Patriarchatu Konstantynopolitańskiego potwierdził decyzję zgromadzenia generalnego kleru i świeckich Zachodnioeuropejskiego Egzarchatu Parafii Rosyjskich, który wybrał biskupa Gabriela na nowego zwierzchnika egzarchatu. Jego intronizacja odbyła się w czerwcu 2004 w soborze św. Aleksandra Newskiego w Paryżu w obecności przedstawicieli innych struktur prawosławnych we Francji: arcybiskupa Innocentego, zwierzchnika eparchii chersoneskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego i biskupa Sylwana, biskupa pomocniczego arcybiskupstwa Europy zachodniej i południowej Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego. Arcybiskup Gabriel był równocześnie rektorem Instytutu św. Sergiusza w Paryżu, zasiadał w Radzie Kościołów Chrześcijańskich we Francji i w Zgromadzeniu Biskupów Prawosławnych we Francji.

9 stycznia 2013 zapowiedział swoje odejście z urzędu w związku z pogarszającym się stanem zdrowia^[2]. Przeprowadził się do Maastricht i tam kontynuował leczenie^[3]. Zmarł w październiku tego samego roku^[4]. Został pochowany w krypcie cerkwi Zaśnięcia Matki Bożej na cmentarzu prawosławnym w Sainte-Geneviève-des-Bois^[5].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b E. Czykwin. Ihumen z Belgii. „Przegląd Prawosławny”. 9 (135). s. 20.
↑ Départ à la retraite de Mgr Gabriel de Comane, archevêque des églises orthodoxes russes en Europe occidentale et exarque du Patriarcat oecuménique. Orthodoxie. [dostęp 2020-01-26]. (fr.).
↑ Ушел на покой архиепископ Гавриил Команский (де Вильдер). Правмир. (ros.).
↑ Death of H.E. Archbishop Gabriel of Comana. Archdiocese of Orthodox Russian Tradition Churches in Western Europe. [dostęp 2020-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-29)]. (ang.).
↑ Obsèques de Monseigneur Gabriel. Archdiocese of Orthodox Russian Tradition Churches in Western Europe. [dostęp 2020-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-29)]. (fr.).

Bibliografia edytuj

Archevêque Gabriel (de Vylder). Archdiocese of Orthodox Russian Tradition Churches in Western Europe. [dostęp 2009-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-19)]. (fr.).

[przeglad-1] E. Czykwin. Ihumen z Belgii. „Przegląd Prawosławny”. 9 (135). s. 20.

[2] Départ à la retraite de Mgr Gabriel de Comane, archevêque des églises orthodoxes russes en Europe occidentale et exarque du Patriarcat oecuménique. Orthodoxie. [dostęp 2020-01-26]. (fr.).

[3] Ушел на покой архиепископ Гавриил Команский (де Вильдер). Правмир. (ros.).

[4] Death of H.E. Archbishop Gabriel of Comana. Archdiocese of Orthodox Russian Tradition Churches in Western Europe. [dostęp 2020-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-29)]. (ang.).

[5] Obsèques de Monseigneur Gabriel. Archdiocese of Orthodox Russian Tradition Churches in Western Europe. [dostęp 2020-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-29)]. (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]