Gaston Tremblay

Kanadyjczyk, samozwańczy papież Grzegorz XVII

Gaston Tremblay (ur. 8 września 1928 w Rimouski[1], zm. 31 grudnia 2011) – kanadyjski (z prowincji Quebec) autoproklamowany papież, rzekomy następca antypapieża Klemensa XV; przybrał imię Grzegorz XVII (Grégoire XVII).

Tremblay ("brat Jean") otrzymał w 1952 roku, od arcybiskupa Montrealu Paula-Émila Légera, pozwolenie na stworzenie wspólnoty religijnej opartej na ubóstwie i na ewangelizacji. Od 1962 roku, wspólnota zajmowała posiadłość we wsi Saint-Jovite, blisko Mont Tremblant, i tak uformowany klasztor nazwała Magnificat[2].

W 1961 roku, Tremblay związał się ze stworzoną we Francji (przez Michela Collina, i. e. Klemensa XV) wspólnotą Apôtres de l'amour infini (Apostołowie nieskończonej miłości). Tremblay uznal wtedy Collina za papieża zapowiedzianego przez sekret fatimski[1]; sam ogłosił się zastępcą tegoż papieża w kilka lat później.

Od 1962 roku zaczęły się skargi na wspólnotę[2], a w 1967 Tremblay uciekł z klasztoru wraz z mieszkającymi tam dziećmi, wbrew nakazowi sądowemu. W 1968 roku Tremblay uznał się za papieża, i przyjął imię Grzegorz XVII[1]. W 1977 roku, Trembley jest aresztowany za przetrzymywanie dzieci, był wielokrotnie za to od tego czasu skazywany. W latach 1980-1981, Tremblay przebywał w więzieniu[3]. W 1999 roku, Trembley został zatrzymany, wraz z współpracownikami, w związku z oskarżeniami m.in. o gesty o charakterze seksualnym, wykorzystywanie dzieci w latach 1960 i 1970[4]. W 2001 roku, oskarżenia zostały wycofane ze względu na błędy proceduralne.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Bernadette Rigal-Cellard, “Grégoire XVII et les Apôtres de l’Amour Infini”, Missions extrêmes en Amérique du Nord: des Jésuites à Raël, Bordeaux : Éditions Pleine Page, 2005, s. 269-300.
  2. a b Jean Duhaime, Guy-Robert St-Arnaud, La Peur des sectes, Les Editions Fides, 2001, s. 134-135.
  3. Apôtres de l'amour infini (communauté religieuse, de pères, de frères et de soeurs)
  4. "Le fédéral finance la revue au passé houleux des Apôtres de l’amour infini". [dostęp 2012-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-18)].

Linki zewnętrzne edytuj