Generał piechoty
Generał piechoty – stopień wojskowy, stanowiący część niderlandzkich wzorów na oznaczenie struktury, hierarchii i nazewnictwa stopni generalskich, przyjętych w XVI-XVII wieku przez armie wielu krajów Europy Zachodniej. Charakteryzowały się one rozbudowanymi stanowiskami dowódczymi, zaś okresem szczególnego ich rozwoju była wojna trzydziestoletnia[1].
Stopień ten funkcjonował w cesarskiej i królewskiej Armii oraz historycznych niemieckich siłach zbrojnych, takich jak Armia Prus, Armia Cesarstwa Niemieckiego czy Wehrmacht pod nazwą General der Infanterie[2][3][4]. Jego odpowiednikiem w Wojsku Polskim jest generał broni[3][4].
W latach 1651-1656 stopień generała piechoty istniał przejściowo w Wojsku Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Został stworzony z powodów politycznych przez króla Jana II Kazimierza, który próbował w ten sposób ograniczyć kompetencje ówczesnych hetmanów, wydzielając spod ich komendy regimenty gwardii i komputowe piechoty zaciągu cudzoziemskiego[1].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Iwona M. Dacka-Górzyńska, Andrzej Karpiński, Mirosław Nagielski: Społeczeństwo a wojsko. Społeczeństwo staropolskie. Seria nowa. Tom IV. [w:] Generałowie Wojska Polskiego w społeczeństwie Rzeczypospolitej czasów Jana III Sobieskiego (1668-1696) [on-line]. books.google.pl, 2015. [dostęp 2018-04-13]. (pol.).
- ↑ Samuel Orgelbrand: Encyklopedyja powszechna, Tom 23. books.google.pl, 1866. [dostęp 2018-04-13]. (pol.).
- ↑ a b Wykaz niemieckich stopni wojskowych. [w:] Armia [on-line]. tnke.home.pl. [dostęp 2018-04-13]. (pol.).
- ↑ a b Stopnie wojskowe oraz ich polskie odpowiedniki. [w:] Wehrmacht [on-line]. vaterland.pl. [dostęp 2018-04-13]. (pol.).