George Gascoigne
George Gascoigne (ur. ok. 1535 w Cardington (Bedfordshire), zm. 7 października 1577 w Stamford (Lincolnshire)) – poeta angielski, jeden z najważniejszych autorów wczesnej epoki elżbietańskiej[1].
Był synem farmera, posiadacza ziemskiego. Ukończył Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Dwukrotnie (w roku 1558 i 1572) zasiadał w Parlamencie. W roku 1572 uciekł przed wierzycielami do Holandii, gdzie służył u księcia Wilhelma I Orańskiego. Trafił na cztery miesiące do hiszpańskiej niewoli. Po opuszczeniu więzienia powrócił do Anglii.
Zasługą Gascoigne'a było adaptowanie na potrzeby angielskie wzorów włoskich[2], między innymi poezji Ludovica Ariosta.
Oprócz tworzenia poezji lirycznej Gascoigne przyswajał z włoskiego sztuki teatralne[3].
Poeta był autorem traktatu o wersyfikacji angielskiej Certayne Notes of Instruction concerning the making of verse or ryme in English (1575).
Prywatnie George Gascoigne był ojczymem poety Nicholasa Bretona[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Butler 2007 ↓.
- ↑ Mroczkowski 1981 ↓, s. 140.
- ↑ Supposes and Jocasta. Two Plays translated from the Italian, The First by Geo. Gascoigne, The Second by Geo. Gascoigne and F. Kinwelmersh, Edited by John W. Cunliffe, Boston 1906.
- ↑ Nicholas Breton (1545 – 1626) | Barbican Living [online], www.barbicanliving.co.uk [dostęp 2017-11-18] (ang.).
Bibliografia edytuj
- John Butler: The Life of George Gascoigne. Luminarium: Anthology of English Literature, 2007-01-15. [dostęp 2016-11-06]. (ang.).
- Przemysław Mroczkowski: Historia literatury angielskiej: zarys. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1981. ISBN 83-04-00784-3.
- Eva March Tappan, Nicholas Breton and George Gascoigne, Modern Language Notes, Vol. XI, No. 4, s. 113-114.