Gia Long (Nguyễn Phúc Ánh), bardziej znany jako Nguyễn Ánh (ur. 1762, zm. 1820) – cesarz Wietnamu.

Gia Long
Nguyễn Phúc Ánh
Ilustracja
Nguyễn Phúc Ánh, późniejszy cesarz Wietnamu Gia Long
cesarz Wietnamu
Okres

od 1802
do 1820

Poprzednik

Cảnh Thịnh

Następca

Minh Mạng

Dane biograficzne
Dynastia

dynastia Nguyễn

Data i miejsce urodzenia

1762
Phú Xuân

Data i miejsce śmierci

3 lutego 1820
Huế

Miejsce spoczynku

16°22′30,0″N 107°35′45,6″E/16,375000 107,596000

Ojciec

Nguyễn Phúc Luân

Matka

Nguyễn Thị Hoàn

Żona

Thừa Thiên
od 1806
do 1814

Żona

Thuận Thiên

Dzieci

Minh Mạng

W 1777 jako najstarszy ocalały z rodu, został nominalnym władcą ogarniętego wojną domową południa Wietnamu. W 1802 po pokonaniu wszystkich przeciwników i zjednoczeniu całego kraju ogłosił się jedynym władcą Wietnamu i przyjął imię Gia Long.

Jako cesarz prowadził politykę umiarkowanego izolacjonizmu, kierując się raczej w stronę Chin i reszty Azji, niż mocarstw europejskich.

Zmarł w 1820. Założona przez niego dynastia Nguyễn panowała do 1945[1].

Przypisy edytuj

  1. Wiesław Olszewski, "Historia Wietnamu", Ossolineum, 1991