Virginio Peter „Gino” Pariani (21 lutego 1928 w Saint Louis, zm. 9 maja 2007 tamże) – amerykański piłkarz, grywał na pozycji napastnika. 5-krotny reprezentant drużyny amerykańskiej. Uczestnik Mistrzostw Świata 1950. Również zawodnik reprezentacji „Jankesów” na igrzyskach olimpijskich w Londynie (1948).

Gino Pariani
Pełne imię i nazwisko

Virginio Peter Pariani

Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1928
Saint Louis

Data i miejsce śmierci

9 maja 2007
Saint Louis

Wzrost

173 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1943 Schumachers
1943–1947 Raftery’s
1947–? St. Louis Simpkins-Ford
Calcaterra
Wildcats A.C.
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1948–1950  Stany Zjednoczone 5 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera edytuj

Paraini zaczynał w miejscowym klubie Schumachers, z którym w 1943, sięgnął po swój pierwszy tytuł w okręgowej lidze St. Louis Municipal League. W roku 1947 przeniósł się do St. Louis Simpkins-Ford, z którym 2-krotnie zdobył mistrzostwo w U.S. Open Cup (1948 oraz 1950). W 1948 został powołany do drużyny na zbliżające się igrzyska olimpijskie w Londynie. Na igrzyskach tych nie zagrał ani jednego meczu. Jako gracz, na boisku pojawił się dopiero 6 sierpnia 1948 w przegranym meczu z reprezentacją Norwegii aż 11:0. W roku 1950 został powołany do kadry na Mundial 1950, który odbywał się w Brazylii, tam wystąpił w pamiętnym meczu z Anglią wygranym 1:0 (tzw. Cud na trawie), oraz zdobył bramkę w meczu z Hiszpanią. W 1976 został wcielony w szeregi National Soccer Hall of Fame. W roku 2004 wraz z Walterem Bahrem, Frankiem Borghim, Harrym Keoughem i Johnem Souzą otrzymał honorarium All-American, za osiągnięcia sportowe przez organizację National Soccer Coaches Association of America. Zmarł na raka kości, 9 maja 2007.

Linki zewnętrzne edytuj