Giorgio Ruffolo
Giorgio Ruffolo (ur. 14 sierpnia 1926 w Rzymie, zm. 16 lutego 2023 tamże[1]) – włoski polityk, eseista, publicysta, parlamentarzysta krajowy, minister środowiska, poseł do Parlamentu Europejskiego I, IV i V kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 sierpnia 1926 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 lutego 2023 |
| Minister środowiska Włoch | |
| Okres |
od 17 kwietnia 1987 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Z wykształcenia ekonomista, pracował m.in. w OECD i w koncernie Eni[2]. W 1962 został zatrudniony w ministerstwie budżetu, gdzie jako sekretarz generalny ds. planowania gospodarczego odpowiadał za reorganizację biura planowania. Funkcję tę pełnił do 1975.
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Włoskiej Partii Socjalistycznej, zasiadał we władzach krajowych tej partii. Był z jej ramienia członkiem Izby Deputowanych IX kadencji (1983–1987), a później Senatu X i XI kadencji (1987–1994)[3]. W latach 1987–1992 sprawował urząd ministra środowiska[2] (w gabinetach, którymi kierowali Giovanni Goria, Ciriaco De Mita i Giulio Andreotti). Po rozwiązaniu partii socjalistycznej działał w postkomunistycznej Demokratycznej Partii Lewicy i następnie w Demokratach Lewicy. Jako publicysta w latach 80. rozpoczął współpracę z „La Repubblica”.
W Parlamencie Europejskim po raz pierwszy zasiadał w latach 1979–1983. Powrócił do niego w ostatnich latach swojej kariery politycznej – był wybieranych do PE w 1994 i 1999. Należał m.in. do frakcji socjalistycznej, w latach 1999–2002 był wiceprzewodniczącym Komisji ds. Kultury, Młodzieży, Edukacji, Środków Masowego Przekazu i Sportu. Mandat eurodeputowanego wykonywał do 2004[4].
Opublikował liczne prace poświęcone kwestiom społecznym i ekonomicznym, m.in. La grande impresa nella società moderna (1967), Cuori e denari (1999), Quando l'Italia era una superpotenza (2004), Lo specchio del diavolo, una storia dell'economia dal paradiso terrestre all'inferno della finanza (2006), Un paese troppo lungo (2009) i inne[2].
Odznaczenia edytuj
- Cavaliere di Gran Croce Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – 1975[5]
- Grande Ufficiale Orderu Zasługi Republiki Włoskiej – 1968[6]
Przypisy edytuj
- ↑ E' morto Giorgio Ruffolo, economista e storico esponente del Psi. repubblica.it, 16 lutego 2023. [dostęp 2023-02-16]. (wł.).
- ↑ a b c Giorgio Ruffolo. einaudi.it. [dostęp 2010-11-18]. (wł.).
- ↑ Giorgio Ruffolo na stronie Senatu XI kadencji. [dostęp 2010-11-18]. (wł.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2010-11-18].
- ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 2 czerwca 1975. [dostęp 2010-11-19]. (wł.).
- ↑ Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 27 grudnia 1968. [dostęp 2010-11-19]. (wł.).