Żwirowce

monotypowa podrodzina ptaków
(Przekierowano z Glareola)

Żwirowce[8] (Glareolinae) – monotypowa podrodzina ptaków z rodziny żwirowcowatych (Glareolidae).

Żwirowce
Glareolinae
C.L. Brehm, 1831
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – żwirowiec orientalny (Glareola maldivarum)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

mewowce

Parvordo

Larida

Nadrodzina

Glareoloidea

Rodzina

żwirowcowate

Podrodzina

żwirowce

Typ nomenklatoryczny

Podrodziny:
Glareola Brisson, 1760
Rodzaju:
Hirundo pratincola Linnaeus, 1766

Synonimy

Rodzaju:

Rodzaje i Gatunki

Glareola Brisson, 1760[7]
8 gatunków – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Australazji, Eurazji i Afryce[9].

Morfologia edytuj

Długość ciała 15,5–26 cm, rozpiętość skrzydeł 42–70 cm; masa ciała 37–105 g[10]. Ptaki charakteryzują się następującymi cechami: krótki dziób; nogi średniej długości; cztery palce u stopy; skrzydła wąskie i długie; ogon głęboko wcięty[10].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

  • Glareola: nowołac. glareola „żwirek” (ptak), od zdrobnienia łac. glarea „żwir”[11].
  • Trachelia: gr. τραχηλια trakhēlia „kostne i mięsne kawałki szyi”, od τραχηλος trakhēlos „szyja”[12]. Gatunek typowy: Hirundo pratincola Linnaeus, 1766.
  • Pratincola: epitet gatunkowy Hirundo pratincola Linnaeus, 1766; łac. pratum, prati „łąka”; incola „mieszkaniec”, od incolere „zamieszkiwać”[13]. Gatunek typowy: Pratincola glareola Schrank, 1798 (= Hirundo pratincola Linnaeus, 1766).
  • Dromochelidon: gr. δρομος dromos „biegacz”, od τρεχω trekhō „biegać”; χελιδων khelidōn, χελιδονος khelidonos „jaksółka”[14]. Gatunek typowy: Dromochelidon natrophila Landbeck, 1842 (= Hirundo pratincola Linnaeus, 1766).
  • Galachrysia: gr. γαλα gala, γαλακτος galaktos „mleko”; χρυσειος khruseios „złoty”, od χρυσος khrusos „złoto”[15]. Gatunek typowy: Glareola lactea Temminck, 1820.
  • Stiltia: ang. stilte „szczudła”[16]. Gatunek typowy: Glareola isabella Vieillot, 1816.
  • Rhimphalea: gr. ῥιμφαλεος rhimphaleos „szybki”[17]. Nowa nazwa dla Stiltia G.R. Gray, 1855 ze względu na puryzm.
  • Subglareola: łac. sub „blisko, poniżej”; rodzaj Glareola Brisson, 1760[18]. Gatunek typowy: Glareola ocularis J. Verreaux, 1833.

Podział systematyczny edytuj

Do podrodziny należy jeden rodzaj Glareola z następującymi gatunkami[8]:

Przypisy edytuj

  1. G.A. Scopoli: Annus I Historico-naturalis. Lipsiae: Sumtib. C.G. Hilscheri, 1769, s. 110. (łac.).
  2. F.P. von Schrank: Fauna Boica. Durchgedachte Geschichte der in Baiern einheimischen und zahmen Thiere. Cz. 1. Nürnberg: in der Stein'schen Buchhandlung, 1798, s. 209. (niem.).
  3. Ch.L. Landbeck. Benträge zur zoologischen Geographie. „Isis von Oken”. 1842, s. kol. 199, 1842. (niem.). 
  4. a b G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: Printed by order of the Trustees, 1855, s. 111. (ang.).
  5. F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici; Verzeichniss der Vogel-Sammlung des Kgl. Oberamtmanns Ferdinand Heine. Berlin: R. Friedländer & Sohn, 1890, s. 338. (łac.).
  6. G.M. Mathews: The birds of Australia. Cz. 3. London: H.F. & G. Whiterby, 1913, s. 321. (ang.).
  7. M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 5. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 141. (fr. • łac.).
  8. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Glareolinae Brehm,CL, 1831 – żwirowce (Wersja: 2022-09-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-10-09].
  9. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Sandpipers, snipes, coursers. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-01-29]. (ang.).
  10. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Pratincoles and Coursers (Glareolidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020, DOI10.2173/bow.glareo1.01 [dostęp 2022-10-09] (ang.).  
  11. The Key to Scientific Names, Glareola [dostęp 2022-10-09].
  12. The Key to Scientific Names, Trachelia [dostęp 2022-10-09].
  13. The Key to Scientific Names, Pratincola [dostęp 2022-10-09].
  14. The Key to Scientific Names, Dromochelidon [dostęp 2022-10-09].
  15. The Key to Scientific Names, Galachrysia [dostęp 2022-10-09].
  16. The Key to Scientific Names, Stiltia [dostęp 2022-10-09].
  17. The Key to Scientific Names, Rhimphalea [dostęp 2022-10-09].
  18. The Key to Scientific Names, Subglareola [dostęp 2022-10-09].

Bibliografia edytuj

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).