Glif (architektura)
Glif (glifowanie, rozglifienie) – ukośne uformowanie ościeża okna lub drzwi[1], stosowane w murach o znacznej grubości zarówno od strony wewnętrznej budynku, jak i zewnętrznej[2].
Glifowanie pozwala na lepsze oświetlenie wnętrza lub poszerzenie przejścia[3]. Stosowane również w oknach strzelniczych w budowlach obronnych w celu zwiększenia pola ostrzału[3]. Rozglifienie jest charakterystyczne dla architektury średniowiecznej, w okresie nowożytnym często pokrywane było dekoracjami malarskimi[1].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 224-225. ISBN 978-83-213-4726-4.
- ↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 295. ISBN 83-01-12365-6.
- ↑ a b Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 113.