Bieniakonie (gmina)

Bieniakonie
	gmina wiejska
	1921–1939
Państwo	Polska
Województwo	(1919–20: okręg wileński); (1920–21: okręg nowogródzki); 1921–39: nowogródzkie
Powiat	lidzki
Siedziba	Bieniakonie
Populacja (1921); • liczba ludności	; 8379
Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad	67
	Położenie na mapie Polski w 1939 Bieniakonie
	54°15′00,0000″N 25°16′48,0000″E/54,250000 25,280000

Bieniakonie – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w województwie nowogródzkim w Polsce (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy było miasteczko Bieniakonie (180 mieszk. w 1921 roku^[3])^[4].

W okresie międzywojennym gmina Bieniakonie należała do powiatu lidzkiego w woj. nowogródzkim^[3]. Była to najdalej na północ wysunięta gmina woj. nowogródzkiego.

1 lipca 1926 roku do gminy Bieniakonie przyłączono część obszaru gminy Dziewieniszki^[5]. 11 kwietnia 1929 część obszaru gminy Bieniakonie weszła w skład nowo utworzonej gminy Woronowo^[6].

Po wojnie obszar gminy Bieniakonie został odłączony od Polski i włączony do Białoruskiej SRR.

Przypisy edytuj

↑ Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
↑ Niektóre źródła (m.in. mapy) podają informacje o przyłączeniu na przełomie lat 1921–22 do Litwy Środkowej powiatów lidzkiego i brasławskiego (np. Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku, 2005; Atlas Historyczny Polski, PKWK, 1967). Rozbieżność ta wynika z różnych interpretacji przeprowadzonych na terenie tych powiatów wyborów do Sejmu Wileńskiego na mocy uchwały Sejmu RP z 16 listopada 1921, która zakończyła walkę polityczną na tych terenach. Adam Mielcarek twierdzi że powiaty lidzki i brasławski faktycznie do Litwy Środkowej nie należały (Adam Janusz Mielcarek, Podziały terytorialno-administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej, 2008). W niniejszym artykule oparto się na tej analizie, uwzględniając jednak rozbieżność interpretacji w tymże przypisie.
↑ ^a ^b ^c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część I - Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
↑ Dz.U. z 1926 r. nr 45, poz. 277
↑ Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 225

[1] Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.

[2] Niektóre źródła (m.in. mapy) podają informacje o przyłączeniu na przełomie lat 1921–22 do Litwy Środkowej powiatów lidzkiego i brasławskiego (np. Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku, 2005; Atlas Historyczny Polski, PKWK, 1967). Rozbieżność ta wynika z różnych interpretacji przeprowadzonych na terenie tych powiatów wyborów do Sejmu Wileńskiego na mocy uchwały Sejmu RP z 16 listopada 1921, która zakończyła walkę polityczną na tych terenach. Adam Mielcarek twierdzi że powiaty lidzki i brasławski faktycznie do Litwy Środkowej nie należały (Adam Janusz Mielcarek, Podziały terytorialno-administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej, 2008). W niniejszym artykule oparto się na tej analizie, uwzględniając jednak rozbieżność interpretacji w tymże przypisie.

[skorowidz-3] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część I - Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923

[gus-4] Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933

[5] Dz.U. z 1926 r. nr 45, poz. 277

[6] Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 225

[3]

[4]

[1]

[2]

[5]

[6]