Godfryd I Bretoński
Godfryd I (ur. 980, zm. 20 listopada 1008) – książę Bretanii od 992 r., najstarszy syn księcia Conana I Krzywego i Ermengardy, córki hrabiego Andegawenii Godfryda I Szarej Opończy. Jego osiągnięciem było zjednoczenie[1] Bretanii.
| |
| Książę Bretanii | |
| Okres |
od 27 czerwca 992 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci | |
Życiorys edytuj
Jego żoną była Jadwiga (ok. 978 – 21 lutego 1034), córka księcia Normandii Ryszarda I Nieustraszonego i Emmy, córki Hugona Wielkiego, hrabiego Paryża. Godfryd i Jadwiga mieli razem trzech synów i córkę:
- Alan III (997 – 1 października 1040), książę Bretanii
- Odon (999 – 1079), hrabia Penthievre
- Evenus
- Emma, żona Ivesa, wicehrabiego de Cotentin
Przypisy edytuj
- ↑ Maciej Salamon (red.), Wielka Historia Świata, t. 4. Kształtowanie średniowiecza, Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 365, ISBN 83-85719-85-7.