Goszczanowo
Goszczanowo – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Drezdenko.
| wieś | |
.JPG) Zabudowa wsi przy Stawie Goszczanowskim | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
36 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2006) |
301 |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
66-535[2] |
| Tablice rejestracyjne |
FSD |
| SIMC |
0181237 |
Położenie na mapie gminy Drezdenko  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu strzelecko-drezdeneckiego  | |
 52°43′29″N 15°37′01″E/52,724722 15,616944[1]
| |
W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Goszczanowo, po jej zniesieniu w gromadzie Gościm. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Położenie edytuj
Wieś sołecka leżąca w zachodniej części gminy Drezdenko na północnym zachodzie skraju Puszczy Noteckiej, nad Goszczanowską Strugą wypływającą ze Stawu Goszczanowskiego (Jezioro Makielskie). Przez wieś przebiega szosa Skwierzyna – Drezdenko, z lokalnym odgałęzieniem do Goszczanówka.
Historia edytuj
Stara polska osada położona na południe od Noteci, na obszarze, który już w średniowieczu został oderwany od Wielkopolski przez Brandenburgię, jednakże długo jeszcze był przedmiotem polsko-brandenburskich sporów. Ślady ciągłości osadniczej sięgają 2500 lat p.n.e. poprzez III okres epoki brązu (cmentarzysko kultury łużyckiej z lat 1300-1100 p.n.e.) po osadę z okresu kultury prowincjonalno-rzymskiej (posążek pięściarza z czasów cesarza Karakalli). W średniowieczu biegł tędy trakt z Drzenia (Drezdenka) do Skwierzyny. Niemiecka nazwa Guscht (w 1809 roku pisano jeszcze Guschte) jest niewątpliwie pochodzenia słowiańskiego. Niemiecki naukowiec dr Mucke wywodzi ją od pomorskiego imienia Chwost. Zrekonstruowana nazwa polska ma charakter patronimiczny i wiąże się z imieniem Goszcza. W 1338 roku wieś otrzymali od margrabiów Ostenowie z Drezdenka, chociaż prawnie teren należał do Polski. Jeszcze w XVII wieku Polska ponawiała roszczenia do tego obszaru. W 1641 roku rząd nowomarchijski donosił elektorowi, iż wedle twierdzeń kasztelana międzyrzeckiego, "wsie Goszczanowo, Trzebicz, Lubiatów należały się z dawien dawna do Korony Polskiej i że znowu za kilka lat do niej należeć będą".
W 1763 r. założono w Goszczanowie folwark, w 1774 r. odnotowano szkołę, a w 1809 r. osadzono królewskiego podleśnego na rewir Gościmski. Największy rozwój wsi miał miejsce na początku XX w., we wsi działał młyn i kuźnia, zbudowano linię kolejową ze Skwierzyny do Drezdenka. W czasie II wojny światowej istniał tu obóz jeniecki.
Zabytki edytuj
- dwór szachulcowy z końca XVIII w., obecnie dom nr 4
- neogotycki kościół filialny pw. Świętego Jana Vianneya
- częściowo zachowana zabudowa z przełomu XIX i XX w.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 35340
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 327 [zarchiwizowane 2022-10-26].
Bibliografia edytuj
- Bohdan Kucharski, Informator Turystyczno-Krajoznawczy Województwa Gorzowskiego, Gorzów Wielkopolski, Urząd Wojewódzki w Gorzowie Wielkopolskim, 1998, ISBN 83-908511-1-3.