Graniasta Turnia
Graniasta Turnia (słow. Hranatá veža, niem. Mautstein, węg. Vám-kő[1], 2260[2] m n.p.m.) – szczyt w głównej grani Tatr, wznoszący się nad doliną Rówienki (Rovienková dolina) i Doliną Staroleśną (Veľká Studená dolina). Od Świstowego Szczytu (Svišťový štít, 2385 m) oddzielony jest Świstową Przełęczą (Svišťové sedlo, 2192 m), a od Rówienkowej Turni (Rovienková veža, 2273 m) – Graniastą Przełęczą (Vyšné Rovienkové sedlo, 2235 m) i Rówienkową Szczerbiną (ok. 2240 m). Ma dwa blisko siebie położone wierzchołki, z których nieco wyższy jest południowo-zachodni. W grani opadającej do Świstowej Przełęczy znajduje się niewybitna Złotnikowa Czuba (Rovienková stena), oddzielona od Graniastej Turni Złotnikowymi Wrótkami (Rovienková priehyba).
 Graniasta Turnia z Doliny Staroleśnej (podpisane formacje) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2260 m n.p.m. |
| Wybitność |
26 m |
| Pierwsze wejście |
20 lipca 1897 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′07″N 20°09′31″E/49,185278 20,158611
| |
Na Graniastą Turnię nie prowadzi żaden szlak turystyczny. Najłatwiejsza droga nieznakowana prowadzi od Świstowej Przełęczy szerokim, pozbawionym trudności grzbietem.
Pierwsze znane wejścia:
- latem – August Otto i Johann Hunsdorfer senior, 20 lipca 1897 r.,
- zimą – Gyula Hefty i Gyula Komarnicki, 1 lutego 1914 r.
Przypisy edytuj
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Geoportál, Letecké laserové skenovanie [online], Geoportál [dostęp 2024-01-01] (słow.).
Bibliografia edytuj
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971, s. 210–216.