Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji
Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji – koncert zorganizowany 22 października 2005 na terenie Forum Arena w Kopenhadze przez duńskiego nadawcę Danmarks Radio (DR) oraz Europejską Unię Nadawców (EBU) z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji[1][2].
| Informacje ogólne | |
| Data |
22 października 2005 |
|---|---|
| Miejsce | |
| Prowadzący | |
| Uczestnicy |
14 kandydatów |
| Informacje dodatkowe | |
| Nadawca |
Europejska Unia Nadawców (EBU) |
| Czas trwania |
170 min |
| Choreografowie |
Birgitte Næss-Schmidt |
| Główny dyrygent |
Michael Bojesen |
| Występ(y) otwarcia |
Mieszanka wybranych piosenek konkursowych z poprzednich lat |
| Interwał(y) |
Riverdance, Ronan Keating, mieszanka wybranych piosenek konkursowych z poprzednich lat |
| Głosowanie | |
| Każdy uczestniczący kraj przyznaje 1-8, 10 i 12 punktów dla dziesięciu najwyżej ocenionych utworów przez telewidzów oraz jurorów (w stosunku głosów 50:50). | |
| Zwycięzca | |
| Piosenka |
„Waterloo” |
| Muzyka | |
| Tekst |
Stikkan Anderson |
W trakcie koncertu wybrano największy przebój w historii Konkursu Piosenki Eurowizji. Głosowanie wygrała piosenka szwedzkiego zespołu ABBA „Waterloo”, która zajęła pierwsze miejsce finale konkursu w 1974[3].
Koncert poprowadzili Katrina Leskanich i Renārs Kaupers.
Przebieg konkursu edytuj
W 2002 Jürgen Meier-Beer z Grupy Referencyjnej Europejskiej Unii Nadawców (EBU) poinformował o planach zorganizowania koncertu jubileuszowego z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji[4].
W maju 2005 EBU zorganizowała konferencję prasową dotycząca koncertu[5].
W trakcie koncertu zorganizowano głosowanie lokalnych komisji jurorskiej oraz telewidzów, którzy mogli oddawać swoje głosy za pośrednictwem telefonów i wiadomości SMS[6]. W pierwszej turze głosowania liczba piosenek została zredukowana do pięciu, a każdy kraj przyznawał swoje głosy w tzw. systemie eurowizyjnych (tj. 12 punktów dla najlepiej ocenionej piosenki, 10 punktów do drugiej piosenki, 8 dla trzeciej itd. aż do 1 punktu dla dziesiątej piosenki w rankingu). W drugiej rundzie głosowania przyznawano 6-8, 10 i 12 punktów dla każdej z propozycji[3]. Telewidzowie oddali łącznie ok. 2,5 miliona głosów[3].
Kraje uczestniczące edytuj
W maju 2005 EBU uruchomiła głosowanie internetowe, w którym wyłoniono dziesięć konkursowych utworów. Internauci przez kilka miesięcy głosowali na swoje ulubione eurowizyjne piosenki z pięciu dekad: z lat 1956–1965, 1966–1975, 1976–1985, 1988–1995 oraz 1996–2005. Po dwie piosenki z największą liczbą punktów zakwalifikowano do koncertu głównego. Cztery kolejne utwory konkursowe wybrała Grupa Referencyjna EBU[5][7].
16 czerwca 2005 opublikowano listę z piosenkami dopuszczonymi do koncertu. Jedenaście z nich wygrało Konkurs Piosenki Eurowizji, pozostałe (tj. „Nel blu dipinto di blu”, „Congratulations” i „Eres tu”), zajęły miejsca w pierwszej „trójce” swoich konkursów. Dwa kraje, Irlandia i Wielka Brytania, reprezentowane były przez dwie piosenki, a Johnny Logan z Irlandii pojawił się dwukrotnie na liście konkursowej z dwiema swoimi piosenkami: „What’s Another Year?” i „Hold Me Now”[3][8].
Pozakonkursowe występy i goście specjalni edytuj
W trakcie koncertu wystąpiło wielu wykonawców, którzy na przestrzeni lat wzięli udział w Konkursie Piosenki Eurowizji. Koncert rozpoczął się odegraniem oficjalnego hymnu konkursu „Te Deum” oraz wiadomością wideo od Cliffa Richarda[9]. Po krótkim materiale filmowym, zawierającym fragmenty czternastu konkursowych piosenek, 24-osobowa orkiestra w studiu zagrała na żywo mieszankę kilku eurowizyjnych utworów[10]: „Ding-A-Dong”, „A-Ba-Ni-Bi”, „Le dernier qui a parlé...” i „Dschinghis Khan”[9]. Pod koniec występu na scenie pojawiła się Katrina Leskanich, która zaśpiewała piosenkę „Love Shine a Light” swojego zespołu Katrina and the Waves[9][11].
Podczas koncertu wykonawcom towarzyszył chór wokalny złożony ze zwycięzców Konkursu Piosenki Eurowizji, w którego skład weszli: Eimear Quinn (1996), Charlie McGettigan (1994) i Linda Martin (1992), a także Jakob Sveistrup, reprezentant Danii w 50. Konkursie Piosenki Eurowizji[10]. Podczas prezentacji większości konkursowych piosenek na scenie zatańczyła grupa taneczna, a na telebimach wyświetlano oryginalne wideo z występu poszczególnych uczestników[11]. Jedyną piosenką zaprezentowaną na żywo była „My Number One” Eleny Paparizou[10].
Piosenki ze stawki konkursowej były zapowiedziane przez uczestników konkursu, którymi byli: Carola Häggkvist, Massiel, Dana International, Birthe Wilke, Anne-Marie David, Sandra Kim, duet Bobbysocks (Elisabeth Andreassen i Hanne Krogh), Olsen Brothers[12], Emilija Kokić (wokalistka zespołu Riva), Marie Myriam, Sertab Erener, Cheryl Baker (jedna z wokalistek zespołu Bucks Fizz) i Lys Assia[9]. W trakcie koncertu gościnnie na scenie wystąpili także: zespół taneczny Riverdance[13], Ronan Keating[14], grupa Brotherhood of Man, Chór Wrzeszczących Facetów (Mieskuoro Huutajat), duet Nicole & Hugo, Elena Paparizou i Johnny Logan. W trakcie głosowania w pierwszej rundzie na scenie zaprezentowano mieszankę wybranych eurowizyjnych utworów, które zaśpiewali: Dana International (w kreacji projektu Jeana Paula Gaultiera[15], Carola Häggkvist, Alsou, Fabrizio Faniello, Marie Myriam, Richard Herrey i Tomas Thordarson[9]. Zaprezentowano również filmowe pozdrowienia od Cliffa Richarda oraz Nicole Seibert, którzy nie pojawili się na koncercie[11]. Udziału w koncercie odmówiła m.in. Vicky Leandros, zwyciężczyni konkursu z 1972[16].
W trakcie koncertu pokazano sześć krótkich montaży filmowych zawierających fragmenty wybranych eurowizyjnych występów. Filmy podzielono na kategorie: Poprzedni zwycięzcy, Ponadczasowe występy, Uroczy mężczyźni, Niezapomniane interpretacje taneczne, Siła kobiet i Zdobywcy drugiego miejsca[11].
Wyniki edytuj
| L.p. | Kraj[17] | Wykonawca[17] | Piosenka[17] | Półfinał | Punkty | Finał | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Wielka Brytania
|
Cliff Richard | „Congratulations” | 8 | 105 | – | |
| 2 |  Irlandia
|
Johnny Logan | „What’s Another Year?” | 12 | 74 | – | |
| 3 |  Izrael
|
Dana International | „Diva” | 13 | 39 | – | |
| 4 |  Hiszpania
|
Mocedades | „Eres tú” | 11 | 90 | – | |
| 5 |  Niemcy
|
Nicole | „Ein biβchen Frieden” | 7 | 106 | – | |
| 6 |  Włochy
|
Domenico Modugno | „Nel blu dipinto di blu” | 2 | 200 | 2 | 267 |
| 7 |  Szwecja
|
ABBA | „Waterloo” | 1 | 331 | 1 | 329 |
| 8 |  Dania
|
Olsen Brothers | „Fly on the Wings of Love” | 6 | 111 | – | |
| 9 |  Luksemburg
|
France Gall | „Poupée de cire, poupée de son” | 14 | 37 | – | |
| 10 |  Turcja
|
Sertab Erener | „Everyway That I Can” | 9 | 104 | – | |
| 11 |  Szwajcaria
|
Céline Dion | „Ne partez pas sans moi” | 10 | 98 | – | |
| 12 | Irlandia
|
Johnny Logan | „Hold Me Now” | 3 | 182 | 3 | 262 |
| 13 | Wielka Brytania
|
Brotherhood of Man | „Save Your Kisses for Me” | 5 | 154 | 5 | 230 |
| 14 |  Grecja
|
Elena Paparizou | „My Number One” | 4 | 167 | 4 | 245 |
Źródło:[3]
Międzynarodowi nadawcy, komentatorzy oraz głosowanie edytuj
Koncert jubileuszowy transmitowali „na żywo” nadawcy publiczni z 32 krajów, które wzięły również udział w głosowaniu. Wydarzenie pokazane było również z opóźnieniem w Albanii, Armenii, Australii[10] i Kosowie, gdzie nie odbywało się głosowanie[18]. Konkursu nie transmitowały telewizje z Wielkiej Brytanii i Francji[19][20].
Poniższy spis uwzględnia kraje, które brały udział w głosowaniu, a także nazwiska komentatorów koncertu z poszczególnych krajów.
Andora – Meri Picart (Ràdio i Televisió d’Andorra)
Austria – Andi Knoll (Österreichischer Rundfunk)
Belgia – André Vermeulen i Anja Daems (VRT), Viktor Lazlo i Yves Barbieux RTBF)
Bośnia i Hercegowina – Dino Merlin (PBSBiH)
Chorwacja – Emilija Kokić (HRT)[21]
Cypr – Evi Papamichail (CyBC)
Dania – Nicolai Molbech (Danmarks Radio)
Finlandia – Jaana Pelkonen i Heikki Seppälä (Yle)[22]
Grecja – Elizabeth Filipuli (Ellinikí Radiofonía Tileórasi)
Hiszpania – Beatriz Pécker i José María Íñigo (Televisión Española)
Holandia – Willem van Beusekom (TROS)[23]
Irlandia – Marty Whelan (Raidió Teilifís Éireann)
Islandia – Gísli Marteinn Baldursson (Ríkisútvarpið)
Izrael – brak komentatora (Israel Broadcasting Authority)
Litwa – (Lietuvos Nacionalinis Radijas ir Televizija)
Łotwa – Marie N (LTV)
Macedonia – (MKRTV)
Malta – brak komentatora (PBS)
Monako – Bernard Montiel i Églantine Emeyé (TMC)
Niemcy – Peter Urban (ARD, Westdeutscher Rundfunk); (Südwestdeutscher Rundfunk)[24]
Norwegia – Jostein Pedersen (Norsk Rikskringkasting)
Polska – Artur Orzech (Telewizja Polska)
Portugalia – Eládio Clímaco (Rádio e Televisão de Portugal)
Rumunia – brak komentatora (TVR)
Rosja – Jelena Batinowa (C1R)
Serbia i Czarnogóra – Duška Vučinić-Lučić (Udruženje javnih radija i televizija)
Słowenia – Andrej Hofer (Radiotelevizija Slovenija)
Szwajcaria – Sandra Studer (SF), Serge Moisson (TSR), Sandy Altermatt (RTSI)
Szwecja – Pekka Heino (Sveriges Television)[25]
Turcja – Bülend Özveren (TRT)
Węgry – (Magyar Televízió)
Ukraina – Pawło Szyłko (NTU)
Przypisy edytuj
- ↑ Sietse Bakker: 50TH ANNIVERSARY SHOW IN DENMARK. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2004-08-26. [dostęp 2013-10-21]. (ang.).
- ↑ Bjørn Erik Opheim: 50th Anniversary won't affect annual Eurovision. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2003-02-22. [dostęp 2014-07-23]. (ang.).
- ↑ a b c d e Congratulations. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: Special programme for 50th Eurovision Song Contest. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com. [dostęp 2015-01-22]. (ang.).
- ↑ a b Sietse Bakker: EBU gave press conference. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2005-05-21. [dostęp 2015-12-21]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: ERT: 'Televoting ánd jury at Congratulations'. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2005-10-11. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
- ↑ Vote for your all time favourites!. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2005-05-20. [dostęp 2018-04-02]. (ang.).
- ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. congratulations-info.com. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
- ↑ a b c d e Sietse Bakker: Exclusive: the line-up of 'Congratulations'. esctoday.com. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
- ↑ a b c d Sietse Bakker: Orchestra with 24 musicians in Copenhagen. esctoday.com, 2005-10-15. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
- ↑ a b c d Congratulations :: 50 Years of the Eurovision Song Contest. youtube.com. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
- ↑ Marcus Klier: Olsen Brothers to release 'Celebration' album. esctoday.com, 2005-10-01. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: Congratulations: Riverdance interval act. esctoday.com, 2005-10-18. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: Ronan Keating to join 'Congratulations'. esctoday.com, 2005-09-30. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: Congratulations: Dana in Jean Paul Gaultier dress. esctoday.com, 2005-10-17. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: Leandros won't appear in Copenhagen. esctoday.com, 2005-09-27. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
- ↑ a b c Sietse Bakker: Congratulations: the countdown started. esctoday.com, 2005-10-11. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
- ↑ The 43rd EBU TV Committee.... [w:] EBU [on-line]. ebu.ch, 2005-11-18. [dostęp 2015-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-11)]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: Therkelsen 'disappointed' in British and French tv. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2005-08-19. [dostęp 2015-11-25]. (ang.).
- ↑ Benny Royston: London's Eurovision @ 50 Party. esctoday.com, 2005-10-01. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
- ↑ Show za 50. rođendan Natjecanja za pjesmu Eurovizije. hrt.hr. [dostęp 2015-11-29]. (chorw.).
- ↑ Eurovision 50v -juhlashow.... telvis.fi, 2005-10-22. [dostęp 2015-11-25]. (fiń.).
- ↑ Sietse Bakker: Willem van Beusekom (59) passed away. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2006-05-23. [dostęp 2015-11-25]. (ang.).
- ↑ Sietse Bakker: Congratulations to be screened in Germany. esctoday.com, 2005-09-28. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
- ↑ Bengt Hörnemark: Ett uppbåd av schlagerstjärnor. aftonbladet.se, 2005-10-22. [dostęp 2015-11-29]. (szw.).