Grunwald (dzielnica Poznania 1954–1990)
Grunwald – dawna dzielnica administracyjna Poznania od 1954 do 1990 roku, obejmująca południowo-zachodnią część miasta.
| Dawna dzielnica Poznania | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| SIMC |
0969416 |
| Powierzchnia |
36,81 km² |
| Populacja (2011) • liczba ludności |
|
| Strefa numeracyjna |
(+48) 61 |
| Tablice rejestracyjne |
PO |
Położenie na mapie Poznania
| |
Po 1990 roku dzielnice zostały zlikwidowane, jednak Urząd Miasta Poznania przydzielił ich dawne obszary do swoich pięciu delegatur, w których znajdowało się część instytucji gminnych. Granice dawnych dzielnic zostały wykorzystane w celu organizacji pracy urzędu miasta. Delegatura UM Poznań-Grunwald znajdowała się przy ul. Matejki 50[1].
Pod koniec funkcjonowania dzielnica Grunwald obejmowała obszar o powierzchni 36,81 km², co stanowiło 14,08% powierzchni Poznania[2]. W obszarze dawnej dzielnicy 31 grudnia 2011 roku zamieszkiwało 120 158 osób[3].
Położenie edytuj
W 1954 r. dzielnica obejmowała powierzchnię 33,41 km², natomiast pod koniec funkcjonowania 36,81 km²[2].
Granice dzielnicy wytyczały licząc od północy: ul. Bukowska, ul. Franklina Delano Roosevelta, tory kolejowe trasy na Zbąszynek, ul. Przełęcz, ul. Głazowa, ul. Piargowa, ul. Leszczyńska, ul. Pszczyńska i Strumień Junikowski.
W dzielnicy wyróżniano obszary, które również zwyczajowo nazywa się dzielnicami:
Architektura edytuj
W dzielnicy przeważały obszary jednolitej zabudowy mieszkalnej: od XIX-wiecznej na Łazarzu na wschodzie po powojenną w części środkowej i zachodniej, przy czym na zachodzie i południu przeważa zabudowa jednorodzinna, a na pozostałym obszarze wielorodzinna. Część budynków w okolicy ul. Matejki i Małeckiego (dzielnica Łazarz) posiada bardzo ciekawe formy eklektyczne (polska secesja – koniec XIX / początek XX wieku). Obiekty przemysłowe zlokalizowane są w okolicy ul. Marcelińskiej/Bułgarskiej (Kimball Electronics Poland – dawny Alcatel-Teletra) i ul. Grunwaldzkiej (GlaxoSmithKline - dawna Polfa). W części południowo-zachodniej (Junikowo) znajduje się największy cmentarz miejski Poznania tworzący oazę zieleni wraz z leżącymi na północ od niego ogródkami działkowymi i Laskiem Marcelińskim.
Historia edytuj
W 1954 roku Prezydium Rządu utworzyło dzielnicę Grunwald, jako jedną z pięciu[4]. W 1984 roku podział na 5 dzielnic Poznania ponowiła Rada Ministrów w granicach wyznaczonych przez Wojewódzką Radę Narodową w Poznaniu[5][6].
W 1987 r. przyłączono do dzielnicy część obszaru wsi Plewiska, zwane obecnie Osiedlem Kwiatowym.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Nabór kandydatów na rachmistrzów spisowych. Urząd Miasta Poznania, 2002-02-12. [dostęp 2011-04-11].
- ↑ a b (red.) Kazimierz Kruszka: Statystyczna karta historii Poznania. Poznań: Urząd Statystyczny w Poznaniu, 2008, s. 29. ISBN 978-83-61264-01-9.
- ↑ Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2010 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2011-06-11. ISSN 2083-3342.
- ↑ Uchwała nr 666 Prezydium Rządu z dnia 7 października 1954 r. w sprawie podziału na dzielnice miasta Poznania (M.P. z 1954 r. nr 111, poz. 1547)
- ↑ Uchwała nr 53 Rady Ministrów z dnia 30 marca 1984 r. w sprawie podziału miasta Poznania na dzielnice (M.P. z 1984 r. nr 10, poz. 68)
- ↑ Uchwała Nr XXIII/131/84 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 23 lutego 1984 r. ws. podziału miasta Poznania na dzielnice
Bibliografia edytuj
- Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8
- Włodzimierz Łęcki, Piotr Maluśkiewicz, Poznań od A do Z, Poznań: KAW, 1986, s. 44-45, ISBN 83-03-01260-6, OCLC 835895412.
- Marcin Libicki, Poznań - przewodnik, Piotr Libicki (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Gazeta Handlowa, 1997, s. 99-104, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402.