Grzegorz II (metropolita kijowski)
Grzegorz II, znany także z przydomkiem Bułgar (zm. 1473) – metropolita kijowski w latach 1458–1473.
| Metropolita kijowski | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data śmierci |
1473 |
| Miejsce pochówku | |
| Metropolita kijowski | |
| Okres sprawowania |
1458–1473 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
przed 1458 |
| Prezbiterat |
przed 1458 |
| Chirotonia biskupia |
przed 1458 |
Życiorys edytuj
Bułgar z pochodzenia[1]. Został mianowany metropolitą kijowskim przez patriarchę konstantynopolitańskiego Grzegorza III w 1458. Był uczniem metropolity Izydora, zwolennika unii florenckiej, przepędzonego z tego powodu z ziem Rusi moskiewskiej, nieprzychylnie przyjętego również przez duchowieństwo i wiernych prawosławnych w Królestwie Polskim i Wielkim Księstwie Litewskim. Podobnie jak Izydor opowiadał się za unią Kościołów katolickiego i prawosławnego[1]. Jego nominacja na metropolitę kijowskiego została wydana w porozumieniu zarówno z papieżem Piusem II, jak i polskim królem Kazimierzem Jagiellończykiem. Król polski dążył do tego, by Grzegorz II został uznany za zwierzchnika Kościoła prawosławnego na całych ziemiach ruskich, także w Wielkim Księstwie Moskiewskim, gdzie w 1448 na metropolitę kijowskiego wybrany został Jonasz[1][a]. Starania Kazimierza Jagiellończyka nie przyniosły rezultatu. W 1458 biskupi działający w Wielkim Księstwie Moskiewskim ogłosili się jedynymi kanonicznymi hierarchami prawosławnymi w metropolii kijowskiej i jednostronnie proklamowali autokefalię metropolii moskiewskiej. Decyzję tę uargumentowano zaakceptowaniem przez Konstantynopol unii florenckiej[1].
Grzegorz II pozostawał metropolitą kijowskim do śmierci w 1473[2].
Uwagi edytuj
- ↑ Wybór Jonasza nie został potwierdzony przez Patriarchat Konstantynopolitański. Mimo to duchowny ten poinformował władcę Polski o objęciu zwierzchności nad prawosławnymi administraturami w granicach państwa polsko-litewskiego, co w 1451 Kazimierz Jagiellończyk zaakceptował. Fakt ten nie miał wpływu na postawę miejscowych biskupów, którzy w praktyce nie uznawali Jonasza za swojego zwierzchnika. Również patriarcha Konstantynopola nie uznał Jonasza za kanonicznego metropolitę kijowskiego i całej Rusi. Por. Mironowicz A.: Kościół prawosławny w Polsce. Białostockie Towarzystwo Historyczne, 2006, s. 172–173. ISBN 83-60456-02-X.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Mironowicz A.: Kościół prawosławny w Polsce. Białostockie Towarzystwo Historyczne, 2006, s. 173. ISBN 83-60456-02-X.
- ↑ Mironowicz A.: Kościół prawosławny w Polsce. Białostockie Towarzystwo Historyczne, 2006, s. 185. ISBN 83-60456-02-X.