Guillaume Canet

Guillaume Canet
	; Canet na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes (2013)
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1973 ; Boulogne-Billancourt
Zawód	aktor, reżyser, scenarzysta, producent filmowy
Współmałżonek	Diane Kruger (2001–2006; rozwód)
Lata aktywności	od 1994
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Guillaume Canet (ur. 10 kwietnia 1973 w Boulogne-Billancourt) – francuski aktor, scenarzysta, reżyser i producent filmowy. Laureat Cezara dla najlepszego reżysera za film Nie mów nikomu (Ne le dis à personne, 2006)^[1].

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Urodzony w Boulogne-Billancourt^[2] w rodzinie hodowców koni, dzieciństwo spędził z dwiema siostrami na wsi w okolicy Rambouillet niedaleko Paryża. W wieku dziesięciu lat został zatrudniony w cyrku. Uczęszczał do szkoły Saint-Louis Notre-Dame-Du-Bel-Air. W młodości chciał być dżokejem, a następnie rozpoczął na krótko karierę zawodową w sporcie. Jednak po wypadku w wieku osiemnastu lat skoncentrował się na aktorstwie. Podjął studia w paryskiej prestiżowej szkole dramatycznej Cours Florent, gdzie spotkał Jeana Rocheforta, który podobnie jak Canet przejawia pasję dla koni i zachęcił go do rozpoczęcia kariery filmowej. Został dostrzeżony w sztuce Henry’ego de Montherlanta Miasto, którego księciem jest dziecko u boku Christophe’a Malavoya^[3].

Kariera edytuj

Po raz pierwszy trafił na mały ekran jako Frédéric w telefilmie Wzgórze tysiąca dzieci (La Colline aux mille enfants, 1994). Często otrzymywał role naiwnych młodych mężczyzn. Przełomem stała się rola Vincenta Mazeta, chłopaka głównej bohaterki granej przez Virginie Ledoyen w melodramacie kryminalnym W sercu (En plein coeur, 1998)^[4] u boku Gérarda Lanvina i Carole Bouquet, za którą zdobył nominację do nagrody Cezara jako najbardziej obiecujący młody aktor. Rola Sauveura w komediodramacie Nie zostanę bez mojego ojca (Je règle mon pas sur le pas de mon père, 1999) oraz postać Francka w melodramacie Po prostu razem (Ensemble, c’est tout, 2007) z Audrey Tautou przyniosła mu nagrodę na festiwalu filmów romantycznych w Cabourgu.

W 2000 odebrał nagrodę im. Jeana Gabin. Był nominowany po raz drugi do nagrody Cezara za pracę jako scenarzysta, reżyser i producent filmowy na planie czarnej komedii Mój idol (Mon idole, 2002), gdzie zagrał u boku swojej ówczesnej żony Diane Kruger.

Reżyserował trzy reklamy Ciné Films (2002) i dla Le Parisien (2001) oraz przedstawienie teatralne Wernisaż (Vernissage, 1996) w Little Theater Hebertot. Nagrodę Cezara otrzymał za reżyserię dramatu kryminalnego Nie mów nikomu (Ne le dis à personne, 2006).

Życie prywatne edytuj

1 września 2001 zawarł związek małżeński z niemiecką modelką i aktorką Diane Kruger. Jednak w 2006 doszło do rozwodu. W 2007 związał się z Marion Cotillard^[5], którą poznał na planie komedii romantycznej Miłość na żądanie (Jeux d’enfants, 2003)^[6]. Mają syna Marcela (ur. 19 maja 2011) i córkę Louise (ur. 2017).

Do kręgu jego przyjaciół należą Leonardo DiCaprio, francuski piłkarz Bixente Lizarazu, François Cluzet i Monica Bellucci.

Filmografia edytuj

1994: Wzgórze tysiąca dzieci (La Colline aux mille enfants) jako Frédéric
1997: Barracuda jako Luc
1998: Ci, którzy mnie kochają wsiądą do pociągu (Ceux qui m’aiment prendront le train) jako Autostopowicz
1998: Listonosz losu (Le Porteur de destins) jako Lucien Guilhoux
2000: Wierność (La Fidélité) jako Némo
2000: Niebiańska plaża (The Beach) jako Étienne
2001: Vidocq jako Etienne
2002: Mój idol (Mon idole) jako Bastien (także reżyseria i scenariusz)
2003: Miłość na żądanie (Jeux d’enfants) jako Julien
2004: Sny o potędze (Narco) jako Gus
2005: Piekło (L’Enfer) jako Sébastien
2005: Boże Narodzenie (Joyeux Noël) jako porucznik Audebert
2006: Nie mów nikomu (Ne le dis à personne) jako Philippe Neuville (także reżyseria i scenariusz)
2007: Darling jako Joël Epine dit Roméo
2007: Po prostu razem (Ensemble, c’est tout) jako Franck
2007: Klucz (La Clef) jako Éric Vincent
2008: Voyage d’affaires jako Jean Paul Clément
2008: La clé du problème jako Pierre
2008: Les Liens du sang jako François
2009: Le Dernier Vol jako porucznik Antoine Chauvet
2009: L’affaire Farewell jako Pierre Froment
2009: Espion(s) jako Vincent
2010: Zeszłej nocy (Last Night) jako Alex Mann
2012: Niewierni (Les Infidèles) jako Thibault
2012: Une Vie meilleure jako Yann
2013: Samotny rejs (En Solitaire) jako Frank Drevil
2014: Królowa kasyna (L’homme qu’on aimait trop) jako Maurice Agnelet
2014: Poza wszelkim podejrzeniem (La prochaine fois je viserai le coeur) jako Franck
2015: Strategia mistrza (The Program) jako dr Ferrari
2016: Oblężenie Jadotville (The Siege of Jadotville) jako René Faulques
2017: Facet do wymiany (Rock’n Roll) jako Guillaume Canet
2017: Mój synek (Mon garçon) jako Julien Perrin
2018: Niezatapialni (Le grand bain) jako Laurent
2018: Miłość to zabawa (L’Amour est une fête) jako Frank
2018: Ostre siatkarki (Girls with Balls)
2018: Podwójne życie (Doubles vies) jako Alain Danielson
2019: Au nom de la terre jako Pierre Jarjeau
2019: Poznajmy się jeszcze raz (La belle époque) jako Antoine
2021: Lui jako Lui
2023: Asteriks i Obeliks: Imperium Smoka (Astérix et Obélix: L’Empire du Milieu) jako Asteriks

Przypisy edytuj

↑ Guillaume Canet Awards. AllMovie. [dostęp 2023-03-12]. (ang.).
↑ Personalidade: Guillaume Canet (França). InterFilmes.com. [dostęp 2018-11-04]. (port.).
↑ Emilie Schneider: Guillaume Canet biographie. AlloCiné. [dostęp 2023-03-12]. (fr.).
↑ Rebecca Flint Marx: Guillaume Canet Biography. AllMovie. [dostęp 2023-03-12]. (ang.).
↑ Rebecca Lawrence (2016-12-29): Pregnant Marion Cotillard reveals she snapped selfies with a man’s genitals during an X-rated game of dares with longterm partner Guillaume Canet. Daily Mail. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
↑ Guillaume Canet. L’Express Styles. [dostęp 2018-11-04]. (fr.).

Linki zewnętrzne edytuj

Guillaume Canet w bazie IMDb (ang.)
Guillaume Canet w bazie Filmweb
Guillaume Canet w bazie Discogs.com (ang.)

[1] Guillaume Canet Awards. AllMovie. [dostęp 2023-03-12]. (ang.).

[interfilmes-2] Personalidade: Guillaume Canet (França). InterFilmes.com. [dostęp 2018-11-04]. (port.).

[3] Emilie Schneider: Guillaume Canet biographie. AlloCiné. [dostęp 2023-03-12]. (fr.).

[4] Rebecca Flint Marx: Guillaume Canet Biography. AllMovie. [dostęp 2023-03-12]. (ang.).

[5] Rebecca Lawrence (2016-12-29): Pregnant Marion Cotillard reveals she snapped selfies with a man’s genitals during an X-rated game of dares with longterm partner Guillaume Canet. Daily Mail. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).

[lexpress-6] Guillaume Canet. L’Express Styles. [dostęp 2018-11-04]. (fr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]