Habis al-Madżali
Habis al-Madżali (ur. 1914, zm. 22 marca 2001) – jordański wojskowy, marszałek polny, szef Sztabu Generalnego Jordańskich Sił Zbrojnych (1958–1975), minister obrony Jordanii w latach 1967–1968.
 Habis al-Madżali w 1960 | |
| marszałek polny | |
| Data i miejsce urodzenia |
1914 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 marca 2001 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1932–1967, 1970–1981 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca Legionu Arabskiego |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
Minister obrony (1967–1968) |
Młodość edytuj
Urodził się we wsi Ma’an położonej w południowej części Królestwa Transjordanii.
Kariera wojskowa edytuj
W 1932 wstąpił do Legionu Arabskiego i był pod bardzo silnym wrażeniem generała John Bagot Glubba. Pomimo nabycia nowoczesnych umiejętności wojskowych, nigdy nie zapominał o swoim beduińskim pochodzeniu i pielęgnował sztukę jeżdżenia na wielbłądach. Bardzo szybko zyskał dużą popularność wśród arabskich żołnierzy, którzy nazywali go Habis Pasza[1].
Swój chrzest bojowy przeszedł podczas I wojny izraelsko-arabskiej w trakcie bitew o Latrun. Po wojnie okrzyknięto go bohaterem. Przez następne trzy lata służył w prywatnej eskorcie króla Abd Allaha I. W dniu 20 lipca 1951, gdy Abd Allah został zamordowany po wyjściu z meczetu Al-Aksa w Jerozolimie, właśnie al-Madżali rozpoczynał tego dnia piątkową modlitwę; stało się to jego osobistą tragedią. Od tego momentu z dużą nieufnością podchodził do palestyńskich Arabów, gdyż zabójca, Mustafa Szukri Aszu, był Palestyńczykiem[2]. W marcu 1956 al-Madżali objął dowództwo nad Legionem Arabskim.
W latach 1958–1975 pełnił obowiązki szefa Sztabu Generalnego Jordańskich Sił Zbrojnych. Stłumił naserystowskie zamieszki w 1957, zaś w 1960 brał udział w przywracaniu porządku po zabójstwie premiera Hazzy al-Madżalego (który był jego kuzynem) przez agentów syryjskich[1]. W przeddzień wybuchu wojny sześciodniowej został zmuszony oddać dowództwo do Egiptu. Po wojnie wyraził swoją irytację nadchodzącymi do niego sprzecznymi rozkazami, w wyniku których, jak twierdził, Jordania utraciła Zachodni Brzeg ze Wschodnią Jerozolimą. Podał się wówczas do dymisji, jednak przez kolejny rok pełnił urząd ministra obrony Jordanii[1].
We wrześniu 1970 palestyńscy terroryści wysadzili cztery międzynarodowe samoloty pasażerskie w pobliżu głównej kwatery jordańskiej armii w Zarka. Król Husajn I ogłosił wówczas stan wojenny i ponownie powołał Habisa al-Madżalego na głównodowodzącego armią, rozkazując mu zdławić palestyński bunt (Czarny Wrzesień). W ciągu dziesięciu dni starć zginęło 3,5 tys. osób po obu stronach. Do lipca 1971 siły Organizacji Wyzwolenia Palestyny zostały usunięte z Jordanii do Libanu[1].
W 1981 zakończył służbę wojskową.
Po odejściu z armii edytuj
Po odejściu z armii zamieszkał w mieście Karak i pracował jako minister w rządzie. W roku 2001 zmarł[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Lawrence Joffe: Habes al-Majali. [w:] Guardian [on-line]. 2001-04-27. [dostęp 2011-04-28]. (ang.).
- ↑ Wróblewski B.: Jordania. Warszawa: TRIO, 2011, s. 121. ISBN 978-83-7436-276-4.
- ↑ Eric Pace: Field Marshal Habes al-Majali, 87, Military Leader in Jordan. [w:] The New York Times [on-line]. 2001-04-25. [dostęp 2011-04-28]. (ang.).