Halka (film 1937)
Halka – polski film fabularny z 1937 roku, będący filmową inscenizacją opery Stanisława Moniuszki o takim samym tytule, do słów Włodzimierza Wolskiego. Dialogi do filmu napisał Jarosław Iwaszkiewicz.
 Władysław Ladis-Kiepura jako Jontek i Liliana Zielińska jako Halka w jednej ze scen filmu | |
| Gatunek |
fabularny |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
86 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Liliana Zielińska |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Albert Wywerka (atelier) |
| Scenografia | |
| Kostiumy |
Marian Sigmund (projekt) |
| Produkcja | |
Treść edytuj
Panicz Janusz nawiązuje romans z prostą dziewczyną o imieniu Halka. Jakiś czas później młodzieniec wyjeżdża do Krakowa, gdzie poznaje córkę stolnika, Zofię. Zakochana Halka nie może się doczekać powrotu ukochanego i wyrusza do Krakowa w towarzystwie górala Jontka, swojego dawnego amanta. Przybywają do domu stolnika w chwili ogłoszenia zaręczyn Janusza z Zofią. Panicz każe ich wypędzić. Zrozpaczona Halka wraca do wsi i tam dowiaduje się o śmierci swego dziecka, popada w obłęd. Po pewnym czasie odbywa się we wsi ślub Janusza z Zofią. Halka chce podpalić kościół, w którym znajduje się niewierny kochanek. W ostatniej chwili opamiętuje się, jednak z żalu rzuca się do wody.
Główne role edytuj
- Liliana Zielińska (Halka),
- Władysław Ladis-Kiepura (Jontek),
- Witold Zacharewicz (Janusz),
- Leokadia Pancewiczowa (matka Janusza),
- Jerzy Leszczyński (stolnik),
- Janina Wilczówna (Zofia, córka stolnika),
- Seweryna Broniszówna (chrzestna Halki),
- Ludwik Fritschke (sługa Maciej,
- Stanisław Grolicki (rządca Damazy),
- Janina Krzymuska (stara góralka),
- Bolesław Bolko (szlachcic),
- Helena Marusarzówna (dublerka Liliany Zielińskiej).
Linki zewnętrzne edytuj
- Halka w bazie IMDb (ang.)
- Halka w bazie filmpolski.pl
- Halka w bazie Filmweb
- Zdjęcia z filmu Halka w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”