Hardun

Hardun (Stellagama stellio) – gatunek jaszczurki z podrodziny Agaminae w rodzinie agamowatych (Agamidae).

Hardun

Stellagama stellio
(Linnaeus, 1758)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	łuskonośne
Rodzina	agamowate
Podrodzina	Agaminae
Rodzaj	Stellagama Baig, Wagner, Ananjeva & Böhme, 2012
Gatunek	hardun
Synonimy
Lacerta stellio Linnaeus, 1758 Laudakia stellio — Barts & Wilms, 2003
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski

Hardun w trakcie linienia

Opis

Ma ciało mocnej budowy, spłaszczone, o długości do 40 cm. Grzbiet ma pokryty ostrymi łuskami. Ubarwienie jest indywidualną cechą każdego osobnika, może zmieniać się pod wpływem temperatury i nastroju zwierzęcia. Grzbiet czarny, czerwony, żółty, z kilkoma poprzecznymi pręgami. Brzuch żółty. Długi, paskowany ogon. Głowa płaska i szeroka, z dużymi otworami usznymi.

Występowanie

Występuje w Europie na wyspie Korfu, Półwyspie Chalcydyckim, Cyprze i Cykladach. Żyje także na terenie Azji Mniejszej i Bliskiego Wschodu (Izrael, Irak, Arabia Saudyjska i Egipt). Żyje zarówno na nizinach, jak i w górach, na dobrze nasłonecznionych terenach. Często żyje na skalistym terenie, w pobliżu wody.

Zachowanie

Prowadzi dzienny, lądowy tryb życia. Żyje w dużych koloniach pod przywództwem dominującego samca. W czasie chłodniejszych miesięcy (od października do kwietnia) hibernuje. Prowadzi terytorialny tryb życia, każde stado broni swego terytorium przed intruzami.

Odżywianie

Harduny są wszystkożerne, żywią się owadami, dżdżownicami, ptasimi jajami i pisklętami, a także małymi myszami i jaszczurkami. Zjadają także liście, kwiaty i pączki.

Rozród

Samica harduna składa zwykle do 10 jaj między majem a lipcem. Po 52-53 dniach wykluwają się młode, których wielkość wynosi około 3,5 cm. W korzystnych warunkach jaszczurka może mieć 2-3 mioty w roku.