Heber (postać biblijna)

Heber
	; XVI-wieczny wizerunek Hebera
Występowanie	Księga Rodzaju
	Rodzina
Ojciec	Szelach
Dzieci	Peleg, Joktan

Heber lub Eber (hebr. עֵבֶר) – postać biblijna ze Starego Testamentu, syn Szelacha. Eponimiczny przodek Hebrajczyków^[1].

Ojciec Pelega i Joktana. Księga Rodzaju podaje dwa różne rodowody jego potomków: najpierw od Joktana (Rdz 10,21-31), następnie od Pelega (Rdz 11,14-17). Obydwie genealogie zostały połączone w 1 Księdze Kronik (1Krn 1,17-27)^[1]^[2].

W proroctwie Balaama (Lb 24,24) imię Ebera użyte zostało jako nazwa geograficzna na oznaczenie drugiej obok Aszszuru krainy, do której przybywały okręty z Kittim, prawdopodobnie w znaczeniu ziem położonych „po drugiej stronie” rzeki (przypuszczalnie Jordanu). Wzmianka ta wiąże się z ustępem Rdz 10,30, według którego synowie Joktana mieszkali w kraju rozciągającym się od Meszy do wyżyny wschodniej^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c Eerdmans Dictionary of the Bible. edited by David Noel Freedman. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 2000, s. 363-364.
↑ Catholic Bible Dictionary. edited by Scott Hahn. New York: Doubleday, 2009, s. 227.

[eerdmans-1] Eerdmans Dictionary of the Bible. edited by David Noel Freedman. Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing, 2000, s. 363-364.

[catholic-2] Catholic Bible Dictionary. edited by Scott Hahn. New York: Doubleday, 2009, s. 227.

[1]

[2]

XVI-wieczny wizerunek Hebera
Występowanie	Księga Rodzaju
Rodzina
Ojciec	Szelach
Dzieci	Peleg, Joktan