Henry Hallett Dale
Henry Hallet Dale OBE (ur. 9 czerwca 1875 w Londynie, zm. 23 lipca 1968 w Nowym Jorku) − brytyjski fizjolog oraz farmakolog, profesor Uniwersytetu Oksfordzkiego.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor | |
| Specjalność: fizjologia, farmakologia | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Uniwersytet w Würzburgu, |
| Odznaczenia | |
| |
| Nagrody | |
Życiorys edytuj
Absolwent Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Od 1928 roku był dyrektorem National Institute for Medical Research w Hampstead. Był autorem histaminowej teorii przyczyn schorzeń alergicznych, odkrywcą acetylocholiny (1914), a w swojej działalności naukowej zajmował się także badaniami nad działaniem acetylocholiny, adrenaliny i histaminy. Stworzył podział układu nerwowego na współczulny i przywspółczulny. W 1936 roku, wraz z Otto Loewim, został uhonorowany Nagrodą Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii za odkrycie przenoszenia impulsów nerwowych. Laureat Medalu Copleya.
Linki zewnętrzne edytuj
Bibliografia edytuj
- Mała Encyklopedia Medycyny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 209. ISBN 83-01-00200-X.