Heterodontyzm, uzębienie heterodontyczne[1], uzębienie heterodontowe[2] – rodzaj uzębienia charakteryzujący się zróżnicowaniem kształtów i wielkości zębów w zależności od ich przeznaczenia[1]. Spotykany u gadów i u ssaków[2].

Uzębienie kota

W przypadku typowego uzębienia heterodontycznego u ssaków wyróżnia się cztery podstawowe typy funkcjonalne zębów[1]:

  • zęby sieczne, czyli siekacze – są najbardziej wysunięte do przodu
  • kły służące do chwytania pokarmu i rozrywania go na mniejsze kawałki
  • zęby boczne, zwane również policzkowymi wykorzystywane do miażdżenia i rozcierania pokarmu do których zaliczane są:

Poszczególne gatunki o uzębieniu heterodontycznym mają ustaloną liczbę zębów. Opis rozmieszczenia zębów danego gatunku określa wzór zębowy (formuła zębowa)[1].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
  2. a b Franciszek Bieda: Paleozoologia. T. II (Strunowce). Warszawa: Wyd. Geologiczne, 1969, s. 161.