Husówwieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie łańcuckim, w gminie Markowa[5][4].

Husów
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

łańcucki

Gmina

Markowa

Wysokość

od 300 do 420 m n.p.m.

Liczba ludności (2018)

1988[2]

Strefa numeracyjna

17

Kod pocztowy

37-121[3]

Tablice rejestracyjne

RLA

SIMC

0655333[4]

Położenie na mapie gminy Markowa
Mapa konturowa gminy Markowa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Husów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Husów”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Husów”
Położenie na mapie powiatu łańcuckiego
Mapa konturowa powiatu łańcuckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Husów”
Ziemia49°58′41″N 22°17′20″E/49,978056 22,288889[1]
Strona internetowa

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Andrzeja.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Husów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa rzeszowskiego.

Integralne części wsi edytuj

Integralne części wsi Husów[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0655340 Górnica część wsi
0655356 Podlas część wsi
0655362 Podstrasznik część wsi
0655379 Ulica część wsi
0655385 Zdrój część wsi

Historia edytuj

Wieś lokowana na surowym korzeniu, co wskazuje na karczunkowy charakter osadnictwa, gdzie zwarte obszary leśne na tym terenie ciągnęły się od Łańcuta aż po Handzlową, lokowaną w 1381 roku[6][7], Husów jako niemiecka kolonia Langenhow, podobnie jak sąsiednie wsie z końcówkami na -hau/how oznaczające porębę np. pobliska; Markowa (Markenhow), Albigowa (Helwygheshow), Handzlówka (Hanselshow) oraz Sonina (Schonerwald) (zob. Głuchoniemcy)[8].

W 1450 roku właścicielem był Jan z Pilczy syn Elżbiety Granowskiej trzeciej żony Władysława Jagiełły[9].

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 41968
  2. Raport o stanie gminy za rok 2018. Demografia na dzień 31.12.2018 s. 6
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 353 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Janusz Kurtyka, Południowy odcinek granicy polsko-ruskiej we wczesnym średniowieczu (przed 1340 r.) w świetle źródeł historycznych, [w:] M. Parczewski (red.), Początki sąsiedztwa. Pogranicze etniczne polsko-rusko-słowackie w średniowieczu, Rzeszów 1996, s. 188.
  7. W. Blajer, Uwagi o stanie badań nad enklawami średniowiecznego osadnictwa niemieckiego między Wisłoką i Sanem, [w:] Późne średniowiecze w Karpatach polskich, Rzeszów 2007, s. 77.
  8. Józef Półćwiartek, Wieś Markowa w okresie systemu pańszczyźnianego, [w:] Z dziejów wsi Markowa, Rzeszów 1993, s. 16.
  9. Akta Grodzkie i Ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z Archiwów tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie wydane staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. 1888 rok. Tom 13.Termini terrestres Przeworscenses 1450.

Linki zewnętrzne edytuj