IRB Sevens World Series (2002/2003)

IRB Sevens World Series (2002/2003) – czwarta edycja IRB Sevens World Series, organizowanej przez IRB corocznej serii turniejów dla męskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Składała się z siedmiu turniejów rozegranych pomiędzy grudniem 2002 a czerwcem 2003 roku, w których startowało szesnaście bądź dwadzieścia cztery zespoły. Cztery zespoły zwyciężały poszczególne zawody – triumfatorzy cyklu, Nowozelandczycy, okazali się najlepsi w dwóch z nich, Anglicy, którzy uplasowali się ostatecznie na drugiej pozycji, wygrali trzy turnieje, pozostałe dwa na swoją korzyść rozstrzygnęli reprezentanci RPA i Fidżi.

IRB Sevens World Series 2002/2003
2001/2002 2003/2004
Szczegóły turnieju
Termin

6 grudnia 20027 czerwca 2003

Liczba drużyn

35 (z 6 konfederacji)

Stadiony

7 (w 7 miastach)

I miejsce

 Nowa Zelandia

II miejsce

 Anglia

III miejsce

 Fidżi

Strona internetowa

Informacje ogólne edytuj

Zainteresowanie organizacją jednego z turniejów cyklu wyraziły Stany Zjednoczone[1][2], mogąca starać się o zawody na początku stycznia Argentyna zrezygnowała zaś z uwagi na panujący kryzys ekonomiczny[3]. W lipcu 2002 roku przywrócono natomiast oficjalny status turniejowi w Dubaju[4][5]

Na początku września 2002 roku IRB ogłosiła harmonogram czwartego sezonu rozgrywek – w jego skład weszło jedenaście turniejów zaplanowanych na okres od początku grudnia 2002 do połowy czerwca 2003 roku[6]. Jeszcze przed rozpoczęciem rozgrywek zmieniono datę walijskich zawodów, które zostały przestawione na przełom maja i czerwca 2003 roku – tydzień przed turniejem na Twickenham Stadium[7]. Pod koniec grudnia roku 2002 z uwagi na problemy logistyczne związane z transportem lotniczym pomiędzy Ameryką Południową a Oceanią odłożono Chile Sevens z połowy stycznia na marzec[8][9]. Pod koniec stycznia 2003 roku ustalono, iż turniej ten odbędzie się w dniach 7–8 marca[10][11], jednak już dwa tygodnie później całkowicie go odwołano ze względu na wycofanie się sponsora, jednocześnie ze względu na nieporozumienia finansowe w malezyjskim związku anulowano również zawody w tym kraju[12][13].

W związku z wybuchem wojny w Zatoce Perskiej oraz rozpoczęciem epidemii SARS w Azji swój udział w Hong Kong Sevens 2003 odwołały Włochy, Francja, a następnie Argentyna, część zespołów opóźniała również przybycie do Hongkongu[14][15][16][17]. IRB postanowiła jednak przeprowadzić turniej, a ich miejsce zajęły Tonga, Namibia i Holandia[18][19][20]. W dniu jego rozpoczęcia poinformowano natomiast o odwołaniu kolejnej rundy – w Pekinie – zaplanowanej na kolejny tydzień, z powodu wykrycia tam kolejnych przypadków SARS[21][22]. Decyzja ta, według menedżera Fidżyjczyków, została podjęta pod wpływem inicjatywy samych zawodników[23]. Francuzi 3 kwietnia wycofali się z udziału w singapurskim turnieju[24], dzień później jego organizatorzy, za radą ministerstwa zdrowia, ogłosili przesunięcie na późniejszy termin[25][26][27]. Według doniesień prasowych miałby się on odbyć pod koniec maja[28], jednak 19 kwietnia Singapore Sevens został anulowany przez IRB[29].

Ostatecznie spośród zaplanowanych jedenastu turniejów, wskutek początkowych przesunięć terminów[30][31] i następujących odwołań[32], z kalendarza wypadły cztery, odbyło się ich zatem siedem[33][34].

Pierwsze trzy turnieje miały trzech różnych zwycięzców[35] – Nowozelandczycy obronili tytuł w Dubaju pokonując Samoańczyków, zaś w George ulegli w finale Fidżyjczykom[36]. Z kolei w Brisbane Anglicy w decydującym spotkaniu okazali się lepsi od zawodników z Fidżi, a w półfinałowym pojedynku po raz pierwszy w historii pokonali reprezentantów Nowej Zelandii[37][38]. Nowozelandczycy zrewanżowali się za tę porażkę już w finale tydzień później, po raz pierwszy tym samym wygrywając domowy turniej[39]. W pierwszych czterech zawodach nie powtarzały się zatem pary finałowe[40], sytuacja jednak odmieniła się w Hongkongu, w decydującym meczu tego turnieju wystąpiły bowiem te same zespoły co w Wellington. Tym razem role odwróciły się, gdyż Anglicy obronili tytuł z roku 2002[41].

Przed europejską częścią cyklu, wartą maksymalnie czterdzieści punktów, Nowa Zelandia miała szesnaście punktów przewagi nad Anglią i o dwa więcej nad Fidżi[42][43]. W Cardiff angielscy zawodnicy pokonali Nowozelandczyków w ćwierćfinale, dając sobie szansę na nadrobienie strat do bezpośrednich rywali o końcowy triumf w klasyfikacji generalnej. W półfinale ulegli jednak późniejszym zwycięzcom, reprezentantom RPA, toteż do ostatniego turnieju przystępowali ze stratą dwunastu punktów – oznaczało to, musieliby wygrać te zawody i liczyć, by Nowozelandczycy zajęli w nich maksymalnie szóstą lokatę[44][45]. Gospodarze wykonali swoją część planu i zwyciężyli na Twickenham Stadium, jednak Nowozelandczycy dotarli do półfinału, co oznaczało, że Gordon Tietjens i jego zawodnicy po raz czwarty z rzędu zwyciężyli w klasyfikacji generalnej[46][47]. Dla podopiecznych Joe Lydona, którzy zakończyli sezon ze stratą czterech punktów do triumfatorów, zbyt kosztowne okazały się zatem straty z dwóch pierwszych turniejów[48].

Kalendarz edytuj

Turniej Gospodarz Stadion Data Zwycięzca
Dubai Sevens 2002   Dubaj Dubai Exiles Rugby Ground 6–7 grudnia 2002   Nowa Zelandia
South Africa Sevens 2002   George Outeniqua Park 13–14 grudnia 2002   Fidżi
Chile Sevens 2003   Viña del Mar 10–11 stycznia 2003
Australia Sevens 2003   Brisbane Ballymore Stadium 1–2 lutego 2003   Anglia
New Zealand Sevens 2003   Wellington Westpac Stadium 7–8 lutego 2003   Nowa Zelandia
Hong Kong Sevens 2003   Hongkong Hong Kong Stadium 28–30 marca 2003   Anglia
Beijing Sevens 2004   Pekin 5–6 kwietnia 2003
Singapore Sevens 2004   Singapur 26–27 kwietnia 2003
Kuala Lumpur Sevens 2004   Kuala Lumpur 3–4 maja 2003
Cardiff Sevens 2003   Cardiff Cardiff Arms Park 31 maja–1 czerwca 2003   Południowa Afryka
London Sevens 2003   Londyn Twickenham Stadium 6–7 czerwca 2003   Anglia

System rozgrywek edytuj

W poszczególnych turniejach brało udział szesnaście zespołów, z wyjątkiem Hong Kong Sevens, skupiającego dwadzieścia cztery drużyny, a każda z nich mogła liczyć maksymalnie dwunastu graczy[49].

W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku turnieju w Hongkongu po zakończeniu fazy grupowej ustalany był ranking – pierwsze osiem zespołów awansowały do ćwierćfinałów, kolejna ósemka do turnieju Plate, a pozostałe do Bowl. W pozostałych turniejach czołowa dwójka z każdej grupy awansowała do ćwierćfinałów, pozostałe zaś walczyły o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty były ustalane kolejno na podstawie[50][51]:

  1. wyniku meczu pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
  2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
  4. większej liczby zdobytych punktów;
  5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecze finałowe składały się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmowała siedem minut[50][51].

Punkty liczone do klasyfikacji generalnej przyznawane były zespołom walczącym o Cup, finalistom i półfinalistom Plate oraz zwycięzcy Bowl, przy czym zawody w Hongkongu były wyżej punktowane. W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn były ustalane kolejno na podstawie[49][52]:

  1. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  2. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  3. drużyny są klasyfikowane ex aequo.
16 zespołów 24 zespoły
Pozycja Pkt Pkt Pozycja
1 (Cup) 20 30 1 (Cup)
2 (finał Cup) 16 24 2 (finał Cup)
3–4 (półfinały Cup) 12 18 3–4 (półfinały Cup)
8 5–8 (ćwierćfinały Cup)
5 (Plate) 8 4 9 (Plate)
6 (finał Plate) 6 3 10 (finał Plate)
7–8 (półfinały Plate) 4 2 11–12 (półfinały Plate)
0 13–16 (ćwierćfinały Plate)
9 (Bowl) 2 1 17 (Bowl)
10–16 0 0 18–24

Turnieje edytuj

Osobny artykuł: Dubai Sevens 2002.
Miejsce Reprezentacja
1   Nowa Zelandia
2   Samoa
3   Australia
  Południowa Afryka
5   Fidżi
6   Anglia
7   Argentyna
  Walia
  Półfinały Finał
             
   Nowa Zelandia 38  
   Australia 7  
 
       Nowa Zelandia 36
     Samoa 0
   Samoa 19
   Południowa Afryka 12  
Osobny artykuł: South Africa Sevens 2002.
Miejsce Reprezentacja
1   Fidżi
2   Nowa Zelandia
3   Australia
  Południowa Afryka
5   Argentyna
6   Samoa
7   Kenia
  Anglia
  Półfinały Finał
             
   Fidżi 31  
   Australia 14  
 
       Fidżi 24
     Nowa Zelandia 14
   Nowa Zelandia 28
   Południowa Afryka 24  
Osobny artykuł: Australia Sevens 2003.
Miejsce Reprezentacja
1   Anglia
2   Fidżi
3   Francja
  Nowa Zelandia
5   Australia
6   Samoa
7   Argentyna
  Południowa Afryka
  Półfinały Finał
             
   Anglia 19  
   Nowa Zelandia 14  
 
       Anglia 28
     Fidżi 14
   Fidżi 26
   Francja 19  
Osobny artykuł: New Zealand Sevens 2003.
Miejsce Reprezentacja
1   Nowa Zelandia
2   Anglia
3   Australia
  Fidżi
5   Samoa
6   Francja
7   Południowa Afryka
  Argentyna
  Półfinały Finał
             
   Nowa Zelandia 24  
   Fidżi 22  
 
       Nowa Zelandia 38
     Anglia 26
   Anglia 21
   Australia 15  
Osobny artykuł: Hong Kong Sevens 2003.
Miejsce Reprezentacja
1   Anglia
2   Nowa Zelandia
3   Fidżi
  Południowa Afryka
5   Australia
  Samoa
  Kenia
  Tonga
  Półfinały Finał
             
   Anglia 24  
   Fidżi 19  
 
       Anglia 22
     Nowa Zelandia 17
   Nowa Zelandia 21
   Południowa Afryka 17  
Osobny artykuł: Cardiff Sevens 2003.
Miejsce Reprezentacja
1   Południowa Afryka
2   Argentyna
3   Samoa
  Anglia
5   Nowa Zelandia
6   Australia
7   Walia
  Fidżi
  Półfinały Finał
             
   Południowa Afryka 22  
   Anglia 10  
 
       Południowa Afryka 35
     Argentyna 17
   Argentyna 15
   Samoa 0  
Osobny artykuł: London Sevens 2003.
Miejsce Reprezentacja
1   Anglia
2   Fidżi
3   Południowa Afryka
  Nowa Zelandia
5   Australia
6   Walia
7   Włochy
  Gruzja
  Półfinały Finał
             
   Anglia 26  
   Południowa Afryka 5  
 
       Anglia 31
     Fidżi 24
   Fidżi 26
   Nowa Zelandia 7  

Klasyfikacja generalna edytuj

Miejsce Reprezentacja Punkty
DUB GEO BRI WEL HKG CAR LON Ogółem
1   Nowa Zelandia 20 16 12 20 24 8 12 112
2   Anglia 6 4 20 16 30 12 20 108
3   Fidżi 8 20 16 12 18 4 16 94
4   Południowa Afryka 12 12 4 4 18 20 12 82
5   Australia 12 12 8 12 8 6 8 66
6   Samoa 16 6 6 8 8 12 2 58
7   Argentyna 4 8 4 4 16 0 36
8   Francja 2 0 12 6 0 0 20
9   Walia 4 0 0 4 6 14
10   Kenia 0 4 8 12
11   Tonga 2 0 8 10
12   Kanada 0 0 0 2 4 0 0 6
13   Szkocja 3 2 0 5
14   Włochy 0 0 0 4 4
=   Gruzja 0 4 4
16   Korea Południowa 2 2
=   Wyspy Cooka 0 0 2 2
=   Namibia 0 2 0 2
19   Stany Zjednoczone 0 0 1 1
20   Singapur 0 0
=   Niue 0 0 0
=   Japonia 0 0 0 0
=   Chiny 0 0 0 0
=   Zambia 0 0
=   Maroko 0 0 0
=   Malezja 0 0
=   Chińskie Tajpej 0 0
=   Portugalia 0 0 0
=   Hongkong 0 0
=   Holandia 0 0
=   Rosja 0 0 0 0
= Zatoka Perska 0 0 0
=   Papua-Nowa Gwinea 0 0 0
=   Sri Lanka 0 0 0
=   Hiszpania 0 0 0

Przypisy edytuj

  1. USA aim to join Sevens Series hosts. espnscrum.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-01)]. (ang.).
  2. Coach favours US World Sevens stopover. espnscrum.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-01)]. (ang.).
  3. Argentina se quedó sin Seven. infobae.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)]. (hiszp.).
  4. Dubai 7s returns to World Sevens Series. espnscrum.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-04)]. (ang.).
  5. Dubai leg returns to start new season. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  6. Sevens dates announced. espnscrum.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-17)]. (ang.).
  7. IRB Sevens Cardiff - date change. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  8. IRB Sevens Chile rescheduled. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  9. IRB confirm Chile Sevens postponement. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  10. Chile 7s re-arranged. espnscrum.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-16)]. (ang.).
  11. New dates for IRB Sevens Chile. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  12. Chile and Malaysia events cancelled. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  13. IRB cancel Chile and Malaysia 7s. espnscrum.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-16)]. (ang.).
  14. Worried All Blacks postpone arrival. scmp.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
  15. Italy and France pull out of 7s. espnscrum.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-26)]. (ang.).
  16. Fiji and New Zealand arrivals offset Argentina pullout. scmp.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-15)]. (ang.).
  17. Pumas latest to pull out of Hong Kong. espnscrum.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-26)]. (ang.).
  18. IRB insist Hong Kong 7s will go ahead. espnscrum.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-31)]. (ang.).
  19. Tournament gets go-ahead from the authorities. scmp.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-15)]. (ang.).
  20. HK 7s proceed as planned. espnscrum.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-26)]. (ang.).
  21. Beijing Sevens Cancelled. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  22. Tournament in Beijing cancelled. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  23. Fiji praises Beijing cancellation. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  24. France pull out of Singapore leg. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  25. Singapore Sevens postponed. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  26. SINGAPORE SEVENS DEFERRED DUE TO VIRUS. rugby.com.au @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  27. Singapore Sevens cancelled amid SARS outbreak. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  28. Singapore to go ahead in late May?. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  29. Singapore 7s cancelled. espnscrum.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-17)]. (ang.).
  30. IRB Sevens 2002/03 Schedule. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  31. IRB Sevens 2002/03 Schedule. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  32. Singapore event cancelled ... again. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  33. IRB Sevens 2002/03 Schedule. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  34. 2002/3 fixtures. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  35. Thrills abound in Brisbane. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  36. Rugby Talk February 2003. hkrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  37. Rugby Talk April 2003. hkrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  38. Tietjens aware of the task ahead. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  39. Kiwis beat England in the Final. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  40. The biggest of them all. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  41. Rugby Talk May 2003. hkrugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  42. Stage set for 7s finale. espnscrum.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-20)]. (ang.).
  43. IRB 7s climax at Twickenham & Cardiff. irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  44. SA win virtually hands title to Kiwis. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  45. Preview - Twickenham Sevens. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  46. England win in London but NZ take title. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  47. The Magnificent Sevens. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  48. New Zealand survive late scare. irbsevens.com. [dostęp 2015-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-22)]. (ang.).
  49. a b OVERALL SERIES RULES. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  50. a b TOURNAMENT RULES - 16 TEAMS. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  51. a b TOURNAMENT RULES - 24 TEAMS. irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).
  52. Tournament Points System. planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-01-12]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj