Wikipedia

Igor Smolnikow

rosyjski piłkarz

Igor Aleksandrowicz Smolnikow (ros. Игорь Александрович Смольников; ur. 8 sierpnia 1988 w Kamieńsku Uralskim) – rosyjski piłkarz grający na pozycji obrońcy w Arsienale Tuła.

Igor Smolnikow
Игорь Смольников
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Igor Aleksandrowicz Smolnikow

Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1988
Kamieńsk Uralski

Wzrost

178 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Arsienał Tuła

Numer w klubie

6

Kariera juniorska
Lata Klub
Lokomotiw Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2007 Torpedo Moskwa 30 (2)
2007–2012 Lokomotiw Moskwa 15 (0)
2009 → Urał Jekaterynburg (wyp.) 12 (0)
2009 → FK Czyta (wyp.) 15 (2)
2011 → Żemczużyna Soczi (wyp.) 18 (1)
2011 → FK Rostów (wyp.) 23 (1)
2012–2013 FK Krasnodar 30 (0)
2013–2020 Zenit Petersburg 143 (8)
2020–2021 FK Krasnodar 23 (0)
2021– Arsienał Tuła 12 (0)
W sumie: 321 (14)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–2007  Rosja U-19
2010  Rosja U-21 1 (0)
2013–2020  Rosja 30 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 14 listopada 2021. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 15 października 2020.
Multimedia w Wikimedia Commons

Lata młodości edytuj

W dzieciństwie trenował karate. W wieku siedmiu-ośmiu lat zdecydował się na uprawianie piłki nożnej. Podczas turnieju towarzyskiego został zauważony przez Rawila Salichowa, który zaproponował mu treningi w Lokomotiwie Moskwa[1].

Kariera klubowa edytuj

W latach 2006-2007 był zawodnikiem Torpedo Moskwa. W październiku 2007 podpisał długoterminowy kontrakt z Lokomotiwem Moskwa[2][3]. W marcu 2009 został wypożyczony do Urału Jekaterynburg[4][5]. W lipcu 2009 trafił do FK Czyta[6][7]. W listopadzie tegoż roku wrócił do Lokomotiwu[8]. W marcu 2011 przeszedł do Żemczużyny Soczi[9][10]. W sierpniu 2011 został wypożyczony do FK Rostów[11][12]. W czerwcu 2012 podpisał czteroletni kontrakt z FK Krasnodar[13]. W sierpniu 2013 przeniósł się do Zenitu Petersburg[14][15], w którym gra z numerem 19[16]. 17 sierpnia 2013 zadebiutował w nowym zespole w wygranym 3:0 meczu z Anży Machaczkała[17]. W sezonie 2014/2015 zdobył ze swoim klubem mistrzostwo kraju[18], a w 2015 Superpuchar Rosji, strzelając gola na 1:1 w wygranym po rzutach karnych spotkaniu z Lokomotiwem Moskwa[19][20]. W sezonie 2015/2016 wraz z klubem wygrał Puchar Rosji[21], a w 2016 – ponownie superpuchar kraju po wygranym 1:0 meczu z CSKA Moskwa[22]. W sezonach 2018/2019[23] i 2019/2020 wraz z klubem zdobywał mistrzostwo Rosji[24], a w tym ostatnim wywalczył również Puchar Rosji[25].

W lipcu 2020 podpisał roczny kontrakt z FK Krasnodar[26]. W lipcu 2021 trafił do Arsienału Tuła[27].

Kariera reprezentacyjna edytuj

Jest młodzieżowym reprezentantem Rosji. Z kadrą U-19 zakwalifikował się na mistrzostwa Europy w 2007[28]. W pierwszej rundzie eliminacji zagrał w dwóch spotkaniach: wygranym 2:0 z Albanią[29] i przegranym 0:1 ze Słowacją[30] (nie zagrał jedynie w rozpoczynającym kwalifikacje meczu z Andorą)[31], natomiast w rundzie elitarnej eliminacji wystąpił we wszystkich trzech meczach: wygranym 2:0 z Anglią[32], wygranym 3:1 z Czechami[33] i zremisowanym bezbramkowo z Holandią[34]. Na mistrzostwach zagrał w trzech meczach grupowych: przegranym 2:3 z Niemcami[35], przegranym 2:6 z Serbią[36] i zremisowanym 0:0 z Francją, po których Rosja odpadła z rywalizacji, zajmując ostatnie miejsce w grupie z 1 punktem[37]. W 2009 wystąpił w trzech spotkaniach Pucharu Wspólnoty w kadrze do lat 21, która brała udział w tym turnieju poza konkursem[38][39], a w 2010 zagrał w 1 meczu tej reprezentacji[40][41].

W dorosłej reprezentacji zadebiutował 19 listopada 2013 w wygranym 2:1 meczu z Koreą Południową[42][43]. 21 maja 2016 znalazł się w grupie 23 zawodników powołanych na Euro 2016[44]. Na mistrzostwach wystąpił w trzech meczach grupowych: zremisowanym 1:1 z Anglią[45], przegranym 1:2 ze Słowacją[46] i przegranym 0:3 z Walią, po których reprezentacja Rosji odpadła z rywalizacji, zajmując ostatnie miejsce w grupie z 1 punktem[47]. W 2017 znalazł się w gronie 23 zawodników powołanych na Puchar Konfederacji[48]. Zagrał w 1 meczu tego turnieju, wchodząc na boisko w 70. minucie przegranego 1:2 spotkania z Meksykiem. Rosja odpadła w fazie grupowej, zajmując trzecie miejsce z 3 punktami[49] po wygranej 2:0 z Nową Zelandią w meczu otwarcia[50] i porażce 0:1 z Portugalią[51]. 4 czerwca 2018 znalazł się w grupie 23 zawodników powołanych na mistrzostwa świata[52], na których wystąpił w ostatnim meczu grupowym, przegranym 0:3 z Urugwajem, w którym otrzymał czerwoną kartkę. Gospodarze mimo porażki wyszli z grupy, zajmując w niej 2. miejsce[53] dzięki wcześniejszym zwycięstwom: 5:0 z Arabią Saudyjską w meczu otwarcia[54] i 3:1 z Egiptem[55].

Życie prywatne edytuj

Żonaty z Jekatieriną, z którą ma dwóch synów: Aleksandra i Lukę[56][57]. Ma dwie siostry i brata[1].

Osiągnięcia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Игорь Смольников: «Если человек достоин, то всё сложится». fc-zenit.ru, 2014-04-02. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  2. ↑ Смольников – в «Локомотиве». sovsport.ru, 2007-10-20. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  3. ↑ Смольников подписал контракт с "Локомотивом". championat.com, 2007-10-20. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  4. ↑ Смольников и Климавичюс – в Екатеринбурге. sport-express.ru, 2009-03-12. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  5. ↑ Смольников и Климавичюс пополнили состав "Урала". championat.com, 2009-03-12. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  6. ↑ Смольников сменил "Урал" на "Читу". sport-express.ru, 2009-07-29. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  7. ↑ Смольников доиграет сезон в Чите. championat.com, 2009-07-29. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  8. ↑ Смольников вернулся в расположение "Локомотива". championat.com, 2009-11-14. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  9. ↑ Смольников перешёл из "Локомотива" в "Жемчужину-Сочи". championat.com, 2011-03-24. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  10. ↑ Boris Kubariew: Игроки «Локомотива» и «Крыльев Советов» продолжат карьеру в Сочи. sovsport.ru, 2011-03-25. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  11. ↑ Смольников перешел в "Ростов". fc-rostov.ru, 2011-08-11. [dostęp 2015-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)]. (ros.).
  12. ↑ "Ростов" арендовал у "Локомотива" Смольникова. championat.com, 2011-08-11. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  13. ↑ Ряды «Краснодара» пополнил Игорь Смольников. fckrasnodar.ru, 2012-06-02. [dostęp 2015-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-03)]. (ros.).
  14. ↑ Игорь Смольников переходит в «Зенит». fc-zenit.ru, 2013-08-13. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  15. ↑ "Краснодар" подтвердил переход Смольникова в "Зенит". championat.com, 2013-08-13. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  16. ↑ Смольников будет играть в "Зените" под 19-м номером. championat.com, 2013-08-14. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  17. ↑ «Зенит» — «Анжи»: сине-бело-голубые громят амбициозных махачкалинцев. fc-zenit.ru, 2013-08-17. [dostęp 2018-06-25]. (ros.).
  18. ↑ ЧР по футболу-2014/15: "Зенит" берет звезду, а ЦСКА в Лиге чемпионов. ria.ru, 2015-05-30. [dostęp 2015-12-18]. (ros.).
  19. ↑ «Зенит» - обладатель Суперкубка России. rfs.ru, 2015-07-12. [dostęp 2015-12-18]. (ros.).
  20. ↑ Mike Dryomin: Russian Super Cup 2015. [w:] Russia 2014/15 [on-line]. rsssf.com. [dostęp 2015-12-18]. (ang.).
  21. ↑ «Зенит» - трехкратный обладатель Кубка России!. rfs.ru, 2016-05-02. [dostęp 2017-08-02]. (ros.).
  22. ↑ «Зенит» в четвертый раз стал обладателем Суперкубка России. fc-zenit.ru, 2016-07-23. [dostęp 2017-08-02]. (ros.).
  23. ↑ «Зенит» в шестой раз в истории стал чемпионом страны. fc-zenit.ru, 2019-05-04. [dostęp 2020-10-08]. (ros.).
  24. ↑ Polina Kuimowa: «Зенит» догнал ЦСКА, до «Спартака» осталось немного. Все чемпионы России в одном видео. championat.com, 2020-07-06. [dostęp 2020-10-08]. (ros.).
  25. ↑ Дзюба и штанга подарили Питеру Кубок. У «Зенита» — золотой дубль. sport-express.ru, 2020-07-25. [dostęp 2020-10-08]. (ros.).
  26. ↑ В «Краснодар» возвращается Игорь Смольников. fckrasnodar.ru, 2020-07-29. [dostęp 2020-10-08]. (ros.).
  27. ↑ Игорь Смольников - в «Арсенале»!. arsenaltula.ru, 2021-07-23. [dostęp 2021-11-15]. (ros.).
  28. ↑ Team guide: Russia. uefa.com, 2007-05-01. [dostęp 2017-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-15)]. (ang.).
  29. ↑ Юношеская сборная России выиграла второй матч первого отборочного раунда ЧЕ-2007. sovsport.ru, 2006-09-29. [dostęp 2017-08-07]. (ros.).
  30. ↑ Юношеская сборная России вышла в следующий раунд ЧЕ-2007. sovsport.ru, 2006-10-02. [dostęp 2017-08-07]. (ros.).
  31. ↑ Россияне обыграли Андорру в отборочном матче ЧЕ-2007. sovsport.ru, 2006-09-28. [dostęp 2017-08-07]. (ros.).
  32. ↑ Молодежная сборная России стартовала с победы на чемпионате Европы. sovsport.ru, 2007-05-16. [dostęp 2017-08-07]. (ros.).
  33. ↑ Юношеская сборная России обыграла чехов. ЧЕ-2007. sovsport.ru, 2007-05-17. [dostęp 2017-08-07]. (ros.).
  34. ↑ Россия вышла в финальную часть ЧЕ. sovsport.ru, 2007-05-20. [dostęp 2017-08-07]. (ros.).
  35. ↑ Россия проиграла сборной Германии. Юношеский ЧЕ. sovsport.ru, 2007-07-16. [dostęp 2017-08-02]. (ros.).
  36. ↑ Россияне были разгромлены сербами. Юношеский ЧЕ. sovsport.ru, 2007-07-18. [dostęp 2017-08-02]. (ros.).
  37. ↑ Россия сыграла вничью с Францией. Евро-2007 (до 19 лет). sovsport.ru, 2007-07-22. [dostęp 2017-08-02]. (ros.).
  38. ↑ Mike Dryomin: Commonwealth of Independent States Cup 2009. rsssf.com. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).
  39. ↑ МОЛОДЕЖНАЯ СБОРНАЯ РОССИИ' 2009. rusteam.permian.ru. [dostęp 2017-08-02]. (ros.).
  40. ↑ МОЛОДЕЖНАЯ СБОРНАЯ РОССИИ' 2010. rusteam.permian.ru. [dostęp 2017-08-02]. (ros.).
  41. ↑ Serafim Szybanow: Молодежная сборная России не сыграет на Олимпиаде. infox.ru, 2010-09-07. [dostęp 2017-08-02]. (ros.).
  42. ↑ Россия победила Корею. rfs.ru, 2013-11-19. [dostęp 2016-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)]. (ros.).
  43. ↑ Россия победила Корею с голами Смолова и Тарасова. sport-express.ru, 2013-11-19. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  44. ↑ Состав сборной России на ЕВРО-2016. rfs.ru, 2016-05-21. [dostęp 2016-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)]. (ros.).
  45. ↑ Ничья с Англией в Марселе. rfs.ru, 2016-06-11. [dostęp 2016-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)]. (ros.).
  46. ↑ Поражение от Словакии. rfs.ru, 2016-06-15. [dostęp 2016-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)]. (ros.).
  47. ↑ Россия покидает ЕВРО-2016. rfs.ru, 2016-06-20. [dostęp 2016-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)]. (ros.).
  48. ↑ Заявка сборной России на Кубок Конфедераций FIFA 2017. rfs.ru, 2017-06-07. [dostęp 2017-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)]. (ros.).
  49. ↑ Сборная России покидает Кубок Конфедераций 2017. rfs.ru, 2017-06-24. [dostęp 2017-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)]. (ros.).
  50. ↑ Стартовали с победы над Новой Зеландией!. rfs.ru, 2017-06-17. [dostęp 2017-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)]. (ros.).
  51. ↑ Минимальное поражение от Португалии. rfs.ru, 2017-06-21. [dostęp 2017-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-02)]. (ros.).
  52. ↑ Заявка сборной России на Чемпионат мира FIFA 2018. rfs.ru, 2018-06-04. [dostęp 2018-06-05]. (ros.).
  53. ↑ Уступили Уругваю. rfs.ru, 2018-06-25. [dostęp 2018-06-25]. (ros.).
  54. ↑ Блестящий старт сборной России на ЧМ-2018!. rfs.ru, 2018-06-14. [dostęp 2018-06-25]. (ros.).
  55. ↑ Уверенная победа над Египтом. rfs.ru, 2018-06-19. [dostęp 2018-06-25]. (ros.).
  56. ↑ У защитника "Зенита" Игоря Смольникова родился сын Лука. dp.ru, 2014-09-18. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).
  57. ↑ У защитника "Зенита" Игоря Смольникова родился второй сын. spbdnevnik.ru, 2014-09-18. [dostęp 2015-05-10]. (ros.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Igor_Smolnikow&oldid=72281893”