lia Czawczawadze (gruz. ილია ჭავჭავაძე ur. 8 listopada 1837, zm. 12 września 1907) – gruziński pisarz, poeta, działacz społeczny, osoba publiczna. Jeden z głównych orędowników odrodzenia narodowego w Gruzji w drugiej połowie XIX wieku, dążący do uzyskania przez nią niepodległości. Działał na rzecz obrony języka gruzińskiego.

Ilia Czawczawadze
ილია ჭავჭავაძე
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1837
Kwareli

Data i miejsce śmierci

12 września 1907
Cicamuri

Narodowość

gruzińska

Język

gruziński, rosyjski

Alma Mater

Petersburski Uniwersytet Państwowy

Dziedzina sztuki

fikcja historyczna

Epoka

realizm

Faksymile

Uważany powszechnie za bohatera narodowego, w oficjalnym dyskursie Gruzji określany jako Ojciec Narodu - osoba, która podłożyła podwaliny ku niezawisłości państwa. Kanonizowany w 1987 roku przez Gruziński Kościół Prawosławny[1].

Życiorys edytuj

Tworzył opowiadania, poematy i liryki. Założył i redagował gazetę „Iweria”[2]. Zginął na skutek zamachu. Święty Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego[1].

Na język polski utwory Czawczawadzego przetłumaczyli Igor Sikirycki, Jarosław Iwaszkiewicz, Eugenia Siemaszkiewicz, Kazimiera Iłłakowiczówna, Gabriel Karski, Leopold Lewin i Stanisław Ryszard Dobrowolski. Leopold Lewin przełożył poemat Pustelnik.

Przypisy edytuj

  1. a b Jarosław Charkiewicz, Gruzińscy święci, Warszawa: Warszawska Metropolia Prawosławna, 2005, s. 149-153, ISBN 83-920093-7-1, OCLC 749745166.
  2. Czawczawadze Ilia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-07-15].

Bibliografia edytuj

  • Popularna Encyklopedia PWN
  • Dawna poezja gruzińska. Redakcja i wstęp Leopold Lewin. Wybór i noty Micha Kwilidze, PIW, Warszawa 1974.
  • Antologia poezji gruzińskiej, Czytelnik, Warszawa 1961.