Ingemar Mayr

holenderski skoczek narciarski pochodzenia austriackiego

Ingemar Mayr (ur. 30 listopada 1975 w Sint-Michielsgestel) – austriacki i holenderski skoczek narciarski, srebrny medalista mistrzostw świata juniorów w 1993 w konkursie drużynowym. Pierwszy w historii reprezentant Holandii, który zdobył punkty do klasyfikacji Pucharu Świata w skokach narciarskich.

Ingemar Mayr
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1975
Sint-Michielsgestel

Klub

SK St. Johann in Tirol[1][2]
Skiclub Kirchberg[3]

Debiut w PŚ

3 stycznia 1993 w Innsbrucku (21. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

6 stycznia 1995 w Bischofshofen (25. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Harrachov 1993 drużynowo
Reprezentacja  Holandia

Trzykrotny zwycięzca zawodów Pucharu Kontynentalnego (w latach 1995, 1997 i 1998). Były rekordzista skoczni Franz-Haslberger-Schanze w Reit im Winkl. Uczestnik mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym w 2001 i 2003. Mistrz Austrii (1996) i Holandii (2001). Reprezentant SK St. Johann in Tirol i Skiclub Kirchberg. W międzynarodowych zawodach w skokach narciarskich startował do 2003, po czym zakończył sportową karierę.

Życie prywatne edytuj

Urodził się 30 listopada 1975 w holenderskim mieście Sint-Michielsgestel. Pochodzi z rodziny austriacko-holenderskiej – jego ojciec był Austriakiem, a matka Holenderką. Od 1993 startował w niższej kadrze Austrii w skokach narciarskich. Z uwagi na brak perspektyw na występy w barwach austriackich[4], w grudniu 2000 przyjął holenderskie obywatelstwo[5]. Nie zrzekł się jednak swojego austriackiego obywatelstwa[3]. Zamiar przyjęcia holenderskiego obywatelstwa zgłosił już w 1998[6]. Ukończył ekonomię w szkole sportowej w Stams[7].

W międzyczasie zamieszkał w austriackim mieście Kirchdorf in Tirol. Jest związany z Maren Elisabeth, z którą ma córkę Charlotte (ur. 2011)[8].

Zna język niemiecki i niderlandzki[4]. Jest informatykiem gospodarczym[8].

Przebieg kariery edytuj

Kariera w reprezentacji Austrii edytuj

W 1992 na skoczni w Wörgl zdobył tytuł mistrza Austrii juniorów w skokach narciarskich w kategorii Jugend I. Rok później w St. Aegyd am Neuwalde zdobył srebrny medal w kategorii Jugend II, przegrywając z Reinhardem Schwarzenbergerem[1]. W 1996 na 80-metrowej skoczni w Schwarzach im Pongau zdobył tytuł mistrza Austrii seniorów. Bezpośrednio wyprzedził wówczas Martina Höllwartha i Andreasa Goldbergera[2].

W Pucharze Świata zadebiutował w 1993, podczas trzeciego konkursu 41. Turnieju Czterech Skoczni w Innsbrucku. Zajął wówczas 21. miejsce. W zawodach w Bischofshofen uplasował się jedno miejsce wyżej[9]. Pozwoliło mu to zająć 42. miejsce w klasyfikacji Turnieju Czterech Skoczni[10]. W marcu 1993, wraz z Gerhardem Schallertem, Thomasem Kuglitschem i Andreasem Widhölzlem, zdobył srebrny medal mistrzostw świata juniorów w Harrachovie w konkursie drużynowym[11][12].

29 grudnia 1994 został rekordzistą skoczni Franz-Haslberger-Schanze w Reit im Winkl – uzyskał 91,5 metra i tym samym poprawił o dwa metry poprzedni rekord Martina Höllwartha. Mayr był rekordzistą skoczni do 3 stycznia 1995, kiedy to 1,5 metra dalej skoczył Takanori Kōno[13].

Pierwsze punkty Pucharu Świata zdobył 6 stycznia 1995 w Bischofshofen. Zajął wówczas 25. miejsce, co według nowej punktacji za konkursy Pucharu Świata, dało mu sześć punktów do klasyfikacji. Osiem dni później w Engelbergu zajął najwyższe w karierze, piętnaste miejsce w zawodach PŚ. Do końca sezonu 1994/1995 punktował jeszcze czterokrotnie – 15 stycznia w Engelbergu (24. miejsce), 8 lutego w Lillehammer (22. miejsce), 12 lutego w Oslo (24. miejsce) oraz 25 lutego na mamuciej skoczni w Oberstdorfie (25. miejsce)[9]. Łącznie zdobył 51 punktów, dzięki czemu zajął 45. miejsce w klasyfikacji generalnej[10]. Ponadto 28 stycznia 1995 w Libercu po raz pierwszy w karierze wygrał zawody Pucharu Kontynentalnego[14][15], a w lutym 1995 zajął piąte miejsce w konkursie w Schönwaldzie[16]. W 1995 roku wygrał także mniej prestiżowy Turniej Bohemii w skokach narciarskich[14].

W kolejnym sezonie tylko raz zakwalifikował się do serii finałowej zawodów Pucharu Świata. Miało to miejsce 8 grudnia w Villach, gdzie był 22.[9] W tym sezonie występował głównie w Pucharze Kontynentalnym, w którym zgromadził łącznie 424 punkty i zajął 11. miejsce w klasyfikacji generalnej. Plasował się w czołowej dziesiątce niektórych konkursów – 13 stycznia 1996 w Saalfelden am Steinernen Meer był piąty[17], a 27 i 28 stycznia w Libercu zajął odpowiednio – szóste i czwarte miejsce[18][19].

W sezonie 1996/1997 czterokrotnie kwalifikował się do drugiej serii indywidualnych zawodów Pucharu Świata. Łącznie zdobył 14 punktów, co pozwoliło mu zająć 75. miejsce w klasyfikacji generalnej[10]. W grudniu 1996 roku stanął na najniższym stopniu podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, rozegranych na normalnej skoczni we francuskim Chaux-Neuve. Przegrał wówczas o dziesięć punktów z Andreasem Widhölzlem i o jeden punkt z Heinem Mathiesenem[20]. W marcu 1997 na Tremplin Le Praz w Courchevel odniósł drugie w karierze zwycięstwo w Pucharze Kontynentalnym[14][21].

W sezonie 1997/1998 regularnie startował w zawodach Pucharu Świata, jednak ani razu nie zdołał zakwalifikować się do serii finałowej[9]. 15 lutego 1998 na skoczni narciarskiej w niemieckim Ruhpolding po raz trzeci w karierze wygrał zawody Pucharu Kontynentalnego[14][22].

W kolejnych latach nie startował w międzynarodowych zawodach. Do rywalizacji powrócił w sezonie 2000/2001, już jako reprezentant Holandii[9][4][3].

Kariera w reprezentacji Holandii edytuj

Po przyjęciu holenderskiego obywatelstwa, Ingemar Mayr miał aspiracje, aby wywalczyć kwalifikację na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002 w Salt Lake City[23][5].

W styczniu 2001, po raz pierwszy w holenderskich barwach, wystąpił w zawodach Pucharu Świata. W konkursie 49. Turnieju Czterech Skoczni w Innsbrucku zajął 38. miejsce. W Bischofshofen odpadł w kwalifikacjach. W lutym zaliczył pierwszy w karierze występ na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym. W konkursie skoków na obiekcie K-116 zajął 47. miejsce[9]. W marcu wystartował także w kwalifikacjach w Oslo, jednak nie awansował do konkursu głównego[24]. W konkursie Pucharu Kontynentalnego, rozegranym 9 marca w Vikersund, zajął drugie miejsce – przegrał o 20,5 punktu ze zwycięzcą zawodów, Tonim Nieminenem[25]. W tym samym roku wywalczył tytuł mistrza Holandii w skokach narciarskich[3].

W 2001 roku podczas zajęć treningowych w tunelu aerodynamicznym w Helsinkach doznał kontuzji, w wyniku której musiał zrezygnować ze startów w zawodach letnich[5].

W sezonie 2001/2002, za namową Ingemara Mayra, do reprezentacji Holandii dołączył Christoph Kreuzer – również Austriak o holenderskich korzeniach, który nie miał szans startować w reprezentacji Austrii[26].

Pierwszy występ Mayra w konkursie głównym Pucharu Świata 2001/2002 miał miejsce 9 grudnia w Villach. Wziął wówczas udział w konkursie drużynowym, w którym w zespole holenderskim wystartowali także: Jeroen Nikkel, Boy van Baarle i Niels de Groot. Holendrzy zajęli ostatnie, dziesiąte miejsce. Do sklasyfikowanej na dziewiątym miejscu ekipy rosyjskiej stracili blisko dwieście punktów[27]. Był to jednak pierwszy przypadek, gdy Holandia wystawiła skład do konkursu drużynowego Pucharu Świata[26].

W kolejnych swoich startach albo nie przechodził kwalifikacji, albo nie awansował do serii finałowej. Podczas pierwszego z trzech konkursów japońskich, 24 stycznia 2002 w Hakubie, jako pierwszy reprezentant Holandii w skokach narciarskich zdobył punkty Pucharu Świata. Zajął wówczas 22. miejsce w konkursie głównym, co było najlepszym rezultatem w historii holenderskich startów w całym cyklu[26]. Wystąpił także w konkursie w Sapporo, jednak zajął w nim 48. miejsce[a]. W zawodach drużynowych w Sapporo holenderski zespół wystąpił w składzie: Christoph Kreuzer, Boy van Baarle, Niels de Groot i Ingemar Mayr. Drużyna zajęła ostatnie, jedenaste miejsce. Do dziesiątej w klasyfikacji reprezentacji Polski, Holendrzy stracili 64,2 punktu[28]. W ostatnim periodzie sezonu Mayr uczestniczył w kwalifikacjach do wszystkich indywidualnych konkursów Turnieju Nordyckiego, jednak bez sukcesów. Sezon zakończył na 68. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata z dorobkiem dziewięciu punktów[29].

W kolejnym sezonie startował w większości zawodów Pucharu Świata, a ośmiokrotnie wystartował w konkursach głównych. Zajął 34. i 33. miejsce w konkursach w Engelbergu, 46. miejsce w Bischofshofen, 49. miejsce w Libercu, 48. miejsce w Hakubie, 44. i 55. miejsce w Sapporo oraz 45. miejsce w pierwszym konkursie w Willingen. Jedyne punkty w sezonie zdobył 9 lutego 2003, plasując się na 29. miejscu w drugim konkursie w Willingen. Zawody były jednak loteryjne i ograniczone do jednej serii konkursowej z powodu silnego wiatru[30]. Pod koniec lutego, po raz drugi w karierze, wystąpił w mistrzostwach świata seniorów. W obu konkursach skoków w Predazzo – zarówno na skoczni dużej, jak i normalnej, uplasował się na 46. miejscu[9]. W trakcie sezonu startował także w Pucharze Kontynentalnym, w którym dwukrotnie zdobywał punkty do klasyfikacji. Był 29. w Sankt Moritz i 23. w Willingen[9], dzięki czemu zgromadził łącznie dziesięć punktów i został sklasyfikowany na 179. miejscu[31].

Po sezonie 2002/2003, z uwagi na brak satysfakcjonujących rezultatów, postanowił zakończyć sportową karierę[4][26].

Osiągnięcia edytuj

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
47. 19 lutego 2001   Lahti Salpausselkä K-90 indywid. 86,0 m nq[b] 54,5 pkt 221,8 pkt   Martin Schmitt[32]
46. 22 lutego 2003   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 indywid. 102,5 m nq[b] 80,0 pkt 209,0 pkt   Adam Małysz[33]
46. 28 lutego 2003   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 indywid. 84,0 m nq[b] 89,5 pkt 189,5 pkt   Adam Małysz[34]

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
2.  3 marca 1993   Harrachov Čerťák K-90 druż.[c] 83,0 m 85,5 m 845,8 pkt[d] 13,2   Finlandia[11][12]
14. 5 marca 1993   Harrachov Čerťák K-90 indywid. 82,5 m 80,0 m 195,0 pkt 38,2   Janne Ahonen

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[10]
1992/1993 niesklasyfikowany
1994/1995 45.
1995/1996 82.
1996/1997 75.
1997/1998 niesklasyfikowany
2000/2001 niesklasyfikowany
2001/2002 68.
2002/2003 82.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

Źródło[35]
Sezon 1992/1993
                                  punkty
- - - - - - - 21 20 - - - - - - - - 0
Legenda (do sezonu 1992/1993)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Sezon 1993/1994
                                      punkty
- - - - - - - q q - - - - - - - - - - 0
Sezon 1994/1995
                                          punkty
- - - - 38 25 q 15 24 - - - - - 43 42 22 24 - - 25 51
Sezon 1995/1996
                                                        punkty
- - 22 q 38 - - - - - q q - - - - - - - - 40 57 - - - - - - 9
Sezon 1996/1997
                                                  punkty
- - - - - - q q 24 29 - - 29 41 28 - - - - - - - - - - 14
Sezon 1997/1998
                                                      punkty
42 43 q 37 37 34 40 - - q - - - - - - - - - 33 35 q q 39 36 41 q 0
Sezon 2000/2001
                                          punkty
- - - - - 38 q - - - - - - - - - - - - q - 0
Sezon 2001/2002
                                            punkty
q - - - q - - q q 40 q 46 46 q - - 22 48 q q q q 9
Sezon 2002/2003
                                                      punkty
- - q q q q 34 33 q q q 46 49 - - 48 44 55 - - 45 29 q q q - - 2
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[10]
1992/1993 42.
1994/1995 44.[36]
1996/1997 39.
2000/2001 70.
2001/2002 48.
2002/2003 74.

Turniej Nordycki edytuj

Sezon Miejsce[37]
1998 53.

Puchar Świata w lotach narciarskich edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[10]
1994/1995 40.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[38]
1994 58.
1996 50.
1997 niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Grand Prix edytuj

Źródło[35]
1994
      punkty
- - 42 81,6[e]
1995
        punkty
- ? - q 0[e]
1996
          punkty
- - - - 27 4
1997
          punkty
31 34 q q 38 0
2002
            punkty
q q - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował
 ?  – brak startu lub nie zakwalifikował się

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[35]
1991/1992 129.
1992/1993 26.
1993/1994 39.
1994/1995 27.
1995/1996 12.
1996/1997 2.
1997/1998 26.
2000/2001 107.
2001/2002 213.
2002/2003 181.

Miejsca na podium chronologicznie[f] edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Punkt jury Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca Źródło
1. 28 stycznia 1995 Liberec Ještěd K-90 b.d. b.d. b.d. b.d. [14][15]
3. 14 grudnia 1996 Chaux-Neuve La Côte Feuillée K-90 97,0 m 93,0 m 89,0 m 231,0 pkt 10,0 pkt Andreas Widhölzl [39]
1. 14 marca 1997 Courchevel Tremplin du Praz K-90 b.d. b.d. b.d. b.d. [14][21]
1. 15 lutego 1998 Ruhpolding Toni Plenk-Schanze K-90 b.d. b.d. b.d. b.d. [14][22]
2. 9 marca 2001 Vikersund Vikersundbakken K-90 97,0 m 93,0 m 89,0 m 230,5 pkt 20,5 pkt Toni Nieminen [25]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[g] edytuj

Źródło[35]
Sezon 1991/1992
                                          punkty
- - - - - 15 - - - - - - - - - 53 - - - - - 1
Sezon 1992/1993
                                            punkty
- - - - 10 8 11 - - 8 7 - - - - - - - - - - - 36
Sezon 1993/1994
                                                                  punkty
- - - - 65 - 6 - - - 13 28 - - - 30 - - - - - - - - - 3 4 31 18 34 38 - - 187
Sezon 1994/1995
                                                                              punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 11 9 1 3 - - - - - - - - - 5 26 16 37 - - - - 278
Sezon 1995/1996
                                                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - 5 26 48 6 4 7 4 6 - - - - 21 32 - - 4 6 - - - 12 19 - - 17 21 424
Sezon 1996/1997
                                                                                            punkty
21 4 19 16 12 21 2 3 7 2 10 6 - - - - - 26 10 28 - - - - 4 - - 10 17 - - - - - 7 5 - - - - 1 2 6 9 11 13 939
Sezon 1997/1998
                                                                                                    punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 35 - - - 5 29 37 42 5 - - 2 7 3 - - 7 1 - - - - - - - - - - - - - - - 404
Sezon 2000/2001
                                                                                punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 40 - - - - - - - - 2 q - - - - - - - - 80
Sezon 2001/2002
                                                                                          punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 17 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 14
Sezon 2002/2003
                                                                      punkty
- - - - 29 - 50 56 - - - - - - - - - 23 - - - - - - - - - - - - - - - - - 10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2002 57.[40]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

Źródło[35]
2002
                    punkty
30 19 63 35 20 23 - - - - 32
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodnik nie wystartował

Medale mistrzostw Austrii edytuj

Miejsce Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Kategoria Konkurs Zwycięzca
1. 1992 Wörgl Latella-Schanze[41] K-83 juniorzy I ind. Ingemar Mayr
2. 1993 St. Aegyd am Neuwalde Klaushoferschanze[42] K-73 juniorzy II ind. Reinhard Schwarzenberger
1. 1996 Schwarzach im Pongau Urfahrschanze[43] K-80 seniorzy ind. Ingemar Mayr

Uwagi edytuj

  1. W konkursie w Sapporo punkty Pucharu Świata zdobył inny reprezentant Holandii – Christoph Kreuzer.
  2. a b c Nie zakwalifikował się do serii finałowej.
  3. Skład austriackiego zespołu w konkursie drużynowym na mistrzostwach świata juniorów w Harrachovie: Gerhard Schallert, Ingemar Mayr, Thomas Kuglitsch, Andreas Widhölzl.
  4. Nota łączna austriackiego zespołu.
  5. a b W 1994 i 1995 roku sumowano punkty za pojedyncze skoki, podobnie jak np. w Turnieju Czterech Skoczni.
  6. Uwzględniono tylko te miejsca na podium, które zostały znalezione w źródłach.
  7. Poniższe tabele zawierają dane o niektórych startach Mayra w Pucharze Kontynentalnym. Wyniki nie uwzględniają jednak wszystkich występów zawodnika.

Przypisy edytuj

  1. a b ÖSV-Siegertafel alle Medaillengewinner des ÖSV seit 1931. Kategorie: Österr. Jugendmeisterschaft, Sparte: Sprunglauf. oesv.at. [dostęp 2013-06-07]. (niem.).
  2. a b ÖSV-Siegertafel alle Medaillengewinner des ÖSV seit 1931. Kategorie: Österr. Meisterschaften, Sparte: Sprunglauf. oesv.at. [dostęp 2013-06-07]. (niem.).
  3. a b c d Ingemar MAYR (Holandia). skijumping.pl. [dostęp 2013-05-03]. (pol.).
  4. a b c d Skoki Narciarskie - Ingemar Mayr (Holandia). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-05-03]. (pol.).
  5. a b c Rolf Bos: Schansspringers op scherp voor olympische kwalificatie. volkskrant.nl, 25 października 2001. [dostęp 2013-05-04]. (niderl.).
  6. Oostenrijkse skispringer start voor Nederland. volkskrant.nl, 28 października 1998. [dostęp 2013-05-04]. (niderl.).
  7. Nederlandse springers. geocities.ws. [dostęp 2013-05-04]. (niderl.).
  8. a b Kaisergemeinde AKTIV: Nachwuchs. kirchdorf.tirol.gv.at. s. 10. [dostęp 2013-05-04]. (niem.).
  9. a b c d e f g h FIS-Ski – biographie: MAYR Ingemar. fis-ski.com. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
  10. a b c d e f FIS-Ski – biographie: MAYR Ingemar; World Cup: Standings. fis-ski.com. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
  11. a b 1993 ノルディックジュニア世界選手権, ハラホフ(チェコ共和国), ノーマルヒル団体 K-90, 1993. 3. 3. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-03]. (jap.).
  12. a b FIS-Ski – resultats: Harrachov (TCH), FIS Junior World Ski Championships – Men’s Team K90, 03.03.1993. fis-ski.com. [dostęp 2016-01-05]. (ang.).
  13. Reit im Winkl. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-05-04]. (pol.).
  14. a b c d e f g Olympic Winter Games. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-05-04]. (ang.).
  15. a b 1994-95 FIS コンチネンタルカップジャンプ カレンダー&リザルト. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-03]. (jap.).
  16. 1994/1995 FIS CONTINENTAL CUP SKI-JUMPING, SAT 4 February 1995, Final Results, Schoenwald (GER), Adlerschanze, K-Point: 82.0 m. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
  17. 1995/1996 FIS CONTINENTAL CUP SKI-JUMPING, SAT 13 January 1996, Final Results, Saalfelden (AUT), Bieberg Schanze, K-Point: 85.0 m. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
  18. 1995/1996 FIS CONTINENTAL CUP SKI-JUMPING, SAT 27 January 1996, Final Results, Liberec (CZE), Jested „A”, K-Point: 120.0 m. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
  19. 1995/1996 FIS CONTINENTAL CUP SKI-JUMPING, SUN 28 January 1996, Final Results, Liberec (CZE), Jested „B”, K-Point: 90.0 m. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
  20. 1996/1997 FIS CONTINENTAL CUP SKI-JUMPING, SAT 14 December 1996, Final Results, Caux-Neuve (FRA), W90m, K-Point: 90.0 m. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
  21. a b 1996-97 FIS コンチネンタルカップジャンプ カレンダー&リザルト. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-03]. (jap.).
  22. a b 1997-98 FIS コンチネンタルカップジャンプ カレンダー&リザルト. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-04]. (jap.).
  23. Poul Annema: Wankel evenwicht onder de Nederlandse vlag. volkskrant.nl, 4 stycznia 2003. [dostęp 2013-05-04]. (niderl.).
  24. 2000/2001 FIS ワールドカップジャンプ カレンダー. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-04]. (jap.).
  25. a b 00/01 FIS CONTINENTAL CUP SKI-JUMPING, March 9th 2001, Final Results, Vikersund (NOR), Vikersundbakken. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
  26. a b c d Adrian Dworakowski: Skoki narciarskie w Holandii. skijumping.pl. s. 2. [dostęp 2013-05-03]. (pol.).
  27. „ruhrgas” FIS World Cup Ski-Jumping, 1st World Cup Team Competition, Ski-Jumping Team K90, Official Results, Villach SUN 9 DEC 2001. fis-ski.com. [dostęp 2016-01-05]. (ang.).
  28. „ruhrgas” FIS World Cup Ski-Jumping, 3rd World Cup Team Competition Ski-Jumping Team K120, Official Results, Sapporo SUN 27 JAN 2002. fis-ski.com. [dostęp 2016-01-05]. (ang.).
  29. 2001/2002 FIS ワールドカップジャンプ カレンダー. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-03]. (jap.).
  30. Paweł Stawowczyk: Skoki Narciarskie - PŚ Willingen: Triumf Japończyków. skokinarciarskie.pl, 9 lutego 2003. [dostęp 2013-05-04]. (pol.).
  31. FIS-Ski – biographie: MAYR Ingemar; Continental Cup: Standings. fis-ski.com. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
  32. FIS NORDIC WORLD SKI-CHAMPIONSHIPS 2001, Ski-Jumping Individual K116, Lahti (FIN), Salpausselkae K 116, February 19th 2001. skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
  33. FIS NORDIC WORLD SKI-CHAMPIONSHIPS 2003, Val di Fiemme (ITA), Ski-Jumping, Individual K120, Official Results. fis-ski.com, 22 lutego 2003. [dostęp 2013-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-02-03)]. (ang.).
  34. FIS NORDIC WORLD SKI-CHAMPIONSHIPS 2003, Val di Fiemme (ITA), Ski-Jumping, Individual K95, Official Results. fis-ski.com, 28 lutego 2003. [dostęp 2013-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-02-03)]. (ang.).
  35. a b c d e Adam Kwieciński: MAYR Ingemar. [dostęp 2023-12-29].
  36. Skoki narciarskie - Turniej Czterech Skoczni 1994/1995. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-05-03]. (pol.).
  37. Skoki narciarskie - Turniej Skandynawski 1998. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-05-03]. (pol.).
  38. FIS-Ski – biographie: MAYR Ingemar; Grand Prix: Standings. fis-ski.com. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
  39. 1996/1997 FIS CONTINENTAL CUP SKI-JUMPING, SAT 14 December 1996, Final Results, Caux-Neuve (FRA). skijump-db.net [web.archive.org]. [dostęp 2013-05-03]. (ang.).
  40. Skoki narciarskie - Letni Puchar Kontynentalny 2002. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2013-04-29]. (pol.).
  41. Sprungzentrum, Wörgl. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-06-07]. (pol.).
  42. St. Aegyd. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-06-07]. (pol.).
  43. Schwarzach im Pongau. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-06-07]. (pol.).

Bibliografia edytuj